Waar is de tijd dat Chinese gsm’s synoniem stonden voor budgettelefoons? De pas gelanceerde Oppo Find X2 en Find X2 Pro bewijzen dat er uit het land van de draak tegenwoordig apparaatjes komen die perfect meekunnen met de Samsung Galaxy’s, iPhones en Google Pixels van deze wereld. Al staat daar wel een navenant prijskaartje tegenover.
De Find X2 en X2 Pro zijn de nieuwste topmodellen van Oppo. Wij konden de Find X2 enkele weken aan de tand voelen. Een blik op de specificaties en het is duidelijk dat Oppo voor dit apparaat alle toeters en bellen uit de kast heeft getrokken. Het machientje is uitgerust met een gloednieuwe Qualcomm Snapdragon 865 chipset en een QHD+-scherm met een verversingssnelheid van 120Hz. Het camerasysteem is dan weer voorzien van een combinatie van drie camera’s: een groothoeklens met 48 megapixel-sensor, een 12 megapixel ultragroothoeklens en een 13 megapixel telelens. Zaken als optische beeldstabilisatie en een laserfocus-systeem zijn ingebouwd. Foto’s worden standaard niet met 48 megapixels genomen. Via de Quad Bayer-technologie worden telkens vier pixels gecombineerd, zodat die 12 megapixels groot zijn. De lensopening van de hoofdcamera is een f/1.7. De lens van de selfiecamera van 32 megapixels zit in het scherm ingebouwd. De pop-up-camera van de Find X van vorig jaar heeft dus het veld moeten ruimen.
Opgepompt
De foto’s die de Oppo maakt zijn messcherp, zeker in daglicht. Net zoals bijvoorbeeld Huawei dat ook graag doet, worden kleuren door de software een beetje opgepompt zodat de beelden er net wat prettiger uitzien dan de werkelijkheid. De iPhone doet dit bijvoorbeeld een stuk minder en kiest voor een meer realistische weergave, maar wij vonden het eigenlijk wel aangenaam om naar te kijken. Er is daarnaast ook een ai-functie voorzien die scènes kan herkennen en daar de instellingen automatisch aan aanpast. Wie alle instellingen zelf wil aanpassen, kan daarvoor de professional-modus kiezen.
De portretfunctie werkt erg goed op de Find, al duiken er, net zoals bij ongeveer alle andere smartphones, hier en daar nog altijd foutjes op in de detectie van voor- en achtergrond. Oppo bouwde daarnaast ook een speciale nachtfunctie in om foto’s te nemen bij weinig licht. Die presteert wederom erg goed, al duikt er bij weinig licht natuurlijk wel wat meer ruis op en gaan details meer verloren. De Google Pixel 4 is op dit vlak voor ons nog altijd de te kloppen kampioen.
Zoom-race
Net zoals veel andere smartphonebouwers is ook Oppo de laatste tijd in een zoom-race verwikkeld. Huawei kan tot vijftigmaal (digitaal) inzoomen, Samsung deed er recent een schep bovenop en gaat zelfs tot honderd keer. Dat je dat soort gimmicks hoop en al drie keer gebruikt en dat er van de beeldkwaliteit dan niet veel meer overblijft, wordt meestal wel zedig verzwegen. De optische zoom van de Find X2, waarbij de beeldkwaliteit behouden blijft, gaat tot 5x, daarna komt er een hybride modus met optische en digitale zoom tot 10x. Daarna schakelt het apparaat over op volledig digitaal zoomen tot 20x.
Interessanter vonden wij de prima werkende macrofunctie, waarbij de camera erin slaagt scherpe beelden te maken van onderwerpen die zich op nauwelijks enkele centimeters van de lens bevinden. Wat video betreft, kan de Find X2 filmpjes opnemen met maximaal 4K-resolutie aan 60 of 30 frames per seconde.
Oled
De fotografische capaciteiten van de Find X2 zijn absoluut niet min, maar de échte ster van deze smartphone is het schitterende scherm. Het apparaat heeft een 6,7 inch groot oled-scherm dat meer dan 93 procent van de voorzijde inneemt. De helderheid ligt behoorlijk hoog én het display beeldt door zijn QHD+-resolutie (3.168 x 1.440 pixels) tekst en foto’s vlijmscherp af.
Maar het is vooral de 120hz-functie die in het oog springt. Door die hoge beeldverversing verlopen animaties, het bladeren door menu’s en het switchen tussen apps boterzacht, zonder de minste hapering. De Oppo is trouwens een van de weinige apparaten die die 120hz-snelheid kunnen aanhouden op de maximale QHD+-resolutie. De nieuwe Samsung Galaxy S20 kan dat bijvoorbeeld enkel op hd-resolutie. De Google Pixel 4 blijft dan weer steken bij een refresh rate van 90Hz. Om het helemaal af te maken, ondersteunt het scherm ook nog HDR (High Dynamic Range) voor een mooiere kleurweergave.
De vingerafdruksensor die onder het scherm ligt, werkt goed, maar is zeker geen snelheidsduivel. Wij gebruikten liever de frontcamera met gezichtsherkenning, ook al is die net iets minder veilig, hij werkt wel een stuk vlotter. Het enige nadeel aan het scherm is het waterval-design, waarbij de zijkanten gebogen zijn. Heel veel fabrikanten gebruiken dit om hun technische kunnen te laten zien (een beetje zoals de digitale zoom-hype), maar het voegt werkelijk geen enkel functioneel voordeel toe. In tegendeel, swipen gaat volgens ons zelf minder prettig door het gebogen scherm. Een lichtpuntje: Samsung is voor zijn nieuwe Galaxy S20-reeks ondertussen alweer afgestapt van de waterval-schermen, hopelijk volgt de rest snel.
Minder bloatware
Het scherm van de Oppo is zeker debet aan zijn vloeiende werking, maar ook de Qualcomm Snapdragon 865 doet daarbij zijn duit in het zakje. Dat is een octacore-chip die draait aan maximaal 2,84 gigahertz en ondersteund wordt door een gulle twaalf gigabyte aan RAM en een Adreno 650 grafische chip. De user experience verloopt daarmee prima, ook bijvoorbeeld wanneer grafisch zware games op de telefoon worden losgelaten. De kleine micro-stotteringen die we vroeger wel eens bij Android-telefoons tegenkwamen, zijn, zeker in de topklasse, nu echt wel verleden tijd.
In het department ‘verbindingen’ ondersteunt de Find X2 nu ook de laatste Wifi 6-standaard. Wie dus thuis al een Wifi 6-router heeft kan daarvan profiteren. Qua Bluetooth gaat het apparaat tot maximaal Bluetooth 5.1. Wat mobiele ondersteuning betreft, is er een X55-modem van Qualcomm voorzien die 5G-verbindingen mogelijk maakt, maar dat hebben we niet kunnen testen, wegens geen 5G in België. Er is helaas wel maar plaats voor één simkaart en ook e-sims worden niet ondersteund.
Waar we ook over te spreken zijn, is de ColorOS-schil die Oppo bovenop Android legt. De standaard Google-versie van Android heeft nog altijd onze voorkeur, maar ColorOS versie 7.1 ziet er al stukken beter en cleaner uit dan zijn voorgangers, zit logischer in mekaar en bevat een pak minder bloatware (onnodige software die je vaak niet kunt verwijderen). Apps komen nu ook niet allemaal standaard op het home-scherm te staan, maar er is een app drawer voorzien, waar je minder gebruikte apps kunt parkeren. Het toetsenbord is nu ook standaard van Google. We kwamen in het OS hier en daar wel nog een handvol vertaalfouten Chinees-Nederlands tegen.
Snelle batterij
Wat batterijtechnologie betreft, is Oppo een van de fabrikanten die het voortouw neemt. Zijn Super-vooc-technologie is zowat de snelste manier om een batterij weer op te laden en dat blijkt ook. De meegeleverde lader van de Find pompt stroom over aan 65 watt en kan de 4200 mAh grote batterij in minder dan veertig minuten volledig opladen. Wij kennen geen enkel apparaat dat beter doet. Opmerkelijk genoeg daarbij is dat draadloos laden dan weer totaal niet ondersteund wordt. Dat is een werkpuntje dus voor de Find X3.
Qua autonomie doet de Find het goed, zonder meer. Zelfs bij vrij intensief gebruik geraak je zonder veel problemen een hele werkdag door en heb je nog wat batterijcapaciteit over, al doet bijvoorbeeld de iPhone 11 het daar toch nog een stuk beter. De vooc-technologie is hier echter wel een stevige troef: door de telefoon een kwartiertje of zo aan de oplader te hangen, kan je weer uren verder.
X2 versus X2 Pro
Om af te sluiten: wat mis je nu eigenlijk als je voor de Find X2 gaat en niet voor de Find X2 Pro? Eigenlijk niet zo gigantisch veel, zeker als je maar occasioneel een foto neemt. Het scherm en het design zijn alvast voor beide apparaten hetzelfde. De Find X2 Pro is wel verkrijgbaar met een ‘vegan’ lederen rug in een opvallende kleur. Daarnaast is de Pro waterdicht (IP68), de gewone versie gaat niet verder dan IP54 of spatwaterdicht. Dat apparaat mee in het zwembad nemen, is dus geen goed idee. Ook is de batterij van de Pro een tikje groter (4.260 mAh), al zal dat in de praktijk nauwelijks wat uitmaken. Verder komt de Pro met meer opslaggeheugen (512 in plaats van 256 gigabyte). Geen van beide apparaten kan trouwens met externe geheugenkaartjes overweg.
Maar het grootste verschil zit hem, zoals gezegd, vooral in de camera’s. De Pro heeft bijvoorbeeld een veel grotere sensor die meer licht kan vangen en een hoger dynamisch bereik mogelijk maakt en een meer gesofisticeerd lenzensysteem. Ook de autofocus werkt sneller op de Pro en hij is in staat om foto’s in 12 bits raw-modus te verwerken, net zoals professionele spiegelreflexcamera’s. De breedhoeklens zit bij de Pro ook bovenop een 48 megapixel-sensor, al is die niet zo vooruitstrevend als die van de hoofdcamera. De digitale zoom van de Find X2 Pro gaat tot 60x.
Conclusie
Met de Find X2 heeft Oppo een smartphone afgeleverd die zich volledig focust op de hoogste marktregionen. De Qualcomm 865-chip, de meegeleverde hoeveel ram, de 5G-ondersteuning, het fantastische oled-scherm en de prima camera zijn daar bewijzen van. Het nadeel van die aanpak is natuurlijk de prijs. Voor de Find X2 Pro verlangt Oppo net geen 1.200 euro. De Find X2 moet nog altijd duizend euro opbrengen.
Laten we wel wezen: dat is een boel geld voor een merk dat nog vrij onbekend is in de Lage Landen. We kunnen ons voorstellen dat iemand die nog nooit van Oppo heeft gehoord eerder geneigd zal zijn om voor zulke bedragen een Samsung of iPhone te kiezen, een ‘veilige’ keuze dus. Wat dat betreft heeft Oppo nog wat marketing-uitdagingen op zijn bord liggen. Wie wel voor de Find X2 gaat (Pro of niet), zal het zich echter niet beklagen. Dit apparaat speelt probleemloos mee in de hoogste klasse en weet het op verschillende vlakken minstens even goed of zelfs beter te doen dan zijn meer bekende concurrenten.
