In de praktijk zie ik regelmatig dat bedrijven die ict-personeel willen inhuren automatisch naar een detacheringsbureau stappen. Er wordt totaal niet bij stilgestaan dat er misschien betere mogelijkheden kunnen zijn, zoals een freelancer, zzp’er of éénpitter.
Wanneer je bij een detacheringsbureau aanklopt, dan moet je het doen met degene die je toegewezen wordt. Natuurlijk werken er goed opgeleide slimmeriken bij de diverse bureaus, maar er werken waarschijnlijk nog meer onervaren en minder vaardige mensen. Welke categorie is het meest beschikbaar, denk je? De goede naam van het bedrijf is geen garantie dat degene die over de vloer komt ook zelfstandig een dergelijke naam zou kunnen verdienen.
Productiviteit en kwaliteit
Juist in de ict-sector hebben de individuele kwaliteiten van de persoon een enorme impact op de productiviteit en kwaliteit van het opgeleverde werk. Iemand met de juiste kennis, benodigde ervaring en motivatie levert niet 10, maar eerder 500 procent sneller resultaat op. Door tweede keus in te huren (of dat nu een gedetacheerde is of een freelancer) loop je het risico jarenlang aan de erfenis van een slecht opgeleverd product vast te zitten, of het nu om een belabberd ingericht serverpark gaat of een ‘het-werkt-maar-is-totaal-niet-te-onderhouden' maatwerkapplicatie.
Ik denk dat de keuze voor een detacheringsbureau is gestoeld op een aantal aannames, die mijns inziens niet waar zijn:
Fabeltje 1: Een detacheringsbureau met een goede reputatie levert altijd goede mensen.
Niet iedereen op de detachering-loonlijst heeft dezelfde kennis, ervaring en kwaliteiten. Naast de altijd-bezette sterren aan wie het bedrijf de goede naam te danken heeft, zijn er hordes mindere goden en onervaren trainees die net de schoolbanken verlaten hebben. Enkele detacheringsbureaus gaan zelfs zó ver dat ze de sterren op intakegesprek sturen en als de opdracht eenmaal binnen is mogen de trainees het werk bij de klant uitvoeren.
Als trainee wil je natuurlijk de gelegenheid krijgen om de nodige kennis en ervaring op te doen, maar als klant krijg je niet de beste deal. Ook wanneer je maar de helft van een expert-uurtarief zou betalen, is het eindresultaat kwalitatief gezien minder goed en krijg je per uitgegeven euro een stuk minder werk gedaan. Als je een freelancer inhuurt, dan kun je er in elk geval op vertrouwen dat je de persoon in huis haalt die zijn goede naam waar kan maken.
Fabeltje 2: Gedetacheerde heeft toegang tot meer kennis.
Wanneer een onervaren iemand wordt voorgesteld, wordt vaak aangegeven dat er binnen het moederbedrijf kennis-clubjes zijn opgezet waar kennis wordt uitgewisseld. Als hier in de praktijk al tijd en aandacht aan wordt gegeven dan is het meer een goede manier om de algemene kennis bij te spijkeren. Voor de concrete werkzaamheden bij de klant kan een collega hooguit een zetje in de goede richting geven.
De meeste freelancers hebben buiten hun eigen kennis en ervaring een groot informeel netwerk met andere experts, waardoor ook voor die groep dat zetje onder handbereik is.
Fabeltje 3: Detachering biedt meer continuïteit.
Een gedetacheerde wisselt nogal eens van werkgever, wat door zijn relatiebeding ook automatisch betekent dat hij bij de klant moet vertrekken. Natuurlijk kan het detacheringsbureau meestal snel een vervanger inzetten, die vervolgens wel weer helemaal opnieuw ingewerkt moet worden.
Verder heb ik het vaak zien gebeuren dat iemand wordt ‘ingeruild' door de detacheerder omdat de medewerker het niet naar zijn zin heeft, elders iets leukers ziet of er een junior is die ervaring bij de klant moet opdoen.
Natuurlijk komt het bij freelancers ook voor dat er een opdracht niet wordt afgemaakt, maar dat is een stuk zeldzamer leert mijn ervaring. Iemand die aan zijn freelance-praktijk bouwt en een opdracht heeft, zal niet zo snel elders in loondienst gaan. Daarnaast is het accepteren van een opdracht helemaal de eigen keuze van een freelancer, niet een die wordt opgelegd door de werkgever. Door de vrijheid van de freelancer om de opdracht al dan niet te accepteren kun je als klant meer toewijding verwachten en is de kans op een mismatch een stuk kleiner.
Fabeltje 4: Een freelancer is lastig te vinden en selectie kost extra werk.
Lastig te vinden is de freelancer niet, het selectieproces kan wel arbeidsintensief zijn. Via LinkedIn, Google, online marktplaatsen en je eigen netwerk zijn volop specialisten te vinden.
Wil je zelf zo weinig mogelijk tijd investeren, dan kun je ook bij diverse bemiddelaars terecht die zijn gespecialiseerd in het werken met freelancers. Zij hebben een uitgebreid netwerk en kunnen je snel in contact brengen met beschikbare specialisten met de juiste kwalificaties. Natuurlijk vragen zij wel een prijs voor hun diensten, in de vorm van een opslag op het uurtarief van de freelancer. Vraag hier gerust naar bij de intermediair, transparantie is mijns inziens erg belangrijk. Een bedrijf dat hier stiekem over doet, zou ik zelf niet inhuren.
De meeste van deze intermediairs verwijderen wel vaak de naam van het cv om te voorkomen dat je direct met de voorgestelde freelancer in zee gaat. Dit is op zich begrijpelijk, maar wel lastig wanneer je zelf even wat extra onderzoek wilt doen. Wanneer je de bemiddelaar verzekert dat ze niet buitenspel worden gezet dan kun je de namen van de meest interessante cv's wel even opvragen.
De extra kwaliteiten van een freelancer
Als freelancer heb of ontwikkel je een hoop extra vaardigheden, waarvan de meeste goed van pas komen tijdens het invullen van een opdracht bij de klant. Een freelancer moet zijn eigen opdrachten zien te regelen, wat een beroep doet op commerciële, sociale en zakelijke vaardigheden. Ook zijn de meeste freelancers zelfstartend en kunnen goed zelfstandig én in teamverband werken.
Door het ondernemende karakter en de ervaring met het eigen bedrijf is de freelancer beter in staat mee te denken met de klant en kan mede daardoor direct meerwaarde bieden. De freelancer is zich er ook zeer goed van bewust dat hij zijn brood verdient met zijn reputatie. Daarom is hij extra gemotiveerd om van elke klant een tevreden klant te maken.
Nuancering?
Ik zie de reacties al voor mij: dit opinie-artikel is doorspekt met generalisaties! Er zijn goede en slechte freelancers, gedetacheerden, intermediairs en detacheringbureaus. Ik geef je helemaal gelijk: ik heb met alle categorieën samengewerkt.
De kern van het verhaal blijft volgens mij toch echt staan: het inhuren van een freelancer biedt veel voordelen, niet in de laatste plaats dat je altijd de persoon krijgt die bij de reputatie past.
Ger Apeldoorn, freelance Unix/Linux-specialist
Freelancen in de ICT
Het boekje ‘Freelancen in de ICT' is geschreven voor mensen die overwegen te gaan freelancen in de ict-sector of net zijn gestart. ‘Freelancen in de ICT' is een kort en bondig geschreven boekje waarin de voor- en nadelen van het freelancen op een rijtje gezet wordt. Verder wordt er veel aandacht gegeven aan de benodigde vaardigheden, de regels van het spel en valkuilen.
De eerste twaalf pagina's zijn in te zien op mijn website en Computable lezers krijgen 20 procent korting op de winkelprijs.
Neem duseven een kijkje op http://www.gerapeldoorn.nl/boek en gebruik de kortingscode ‘Computable5' als je het boek wilt bestellen.
Ger,
Oprecht dank voor dit artikel.
Niet omdat het zoveel nieuws brengt,
maar vooral omdat het een ander en ook nog eens meer reeel beeld schetst
Freelance of niet, ik zou je zo weer inhuren Ger!
Ik denk (het is tenslotte een opinie-artikel) dat het verhaal veel verder gaat dan de argumenten die hier reeds genoemd zijn.
Waarom gaan mensen van verloop van tijd uit de detachering en worden ze ZZP-er? Wellicht omdat er een aantal detacheerders zijn die gouden bergen beloven op het moment dat je in dienst komt, maar als het het puntje bij paaltje komt, is er geen geld voor om- en bijscholing, laat staan voor dat congres in Amerika waar je eigenlijk ook naar toe had gewild.
Maar wellicht ook andersom: als (beginnend) ZZP-er wil je vooral je uren maken en geld binnen slepen. Als je dan moet kiezen voor een congres van een week in Amerika, wat je, naast 40 niet-declarabele uren, ook nog eens €5000 kost aan reis, verblijf en congreskosten, of een week werken en je banksaldo aan kunnen vullen, dan wordt maar wat vaak voor het laatste gekozen. Een detacheerder die het wel mogelijk maakt om naar het congres te gaan, heeft dan toch zo z’n voordelen.
Maar ook vanuit de vragende partij zijn er zo voordelen om voor detacheerders te kiezen. Enkele grote bedrijven die ik ken werken tegenwoordig met zogeheten preferred suppliers. Dit heeft zo zijn voordelen. Deze leveranciers kennen de business van waaruit de vraag komt, en weten wat voor iemand gezocht wordt.
Een tweetal leuke praktijkvoorbeelden:
Er wordt gevraagd naar een QA persoon. Bedrijf 1 komt aan met een proces- en CMMI man, bedrijf 2 met een testspecialist.
Er wordt gevraagd naar een configuration manager. Bedrijf 1 komt aan met een aantal ITIL-specialisten, bedrijf 2 met mensen die veel verstand hebben van versiebeheer, product lifecycle management en parallelle product ontwikkeling
Het kan dus wel heel handig te zijn zaken te doen met een tussenpartij die weet wat je vraagt; dit scheelt je als vragende partij een boel werk en daar is het voor een deel toch om te doen.
Naast de preferred suppliers dient er wel ook een zwarte lijst te komen. Het voorbeeld uit fabeltje 1 van het artikel (de specialist op intake sturen, en een junior het werk laten doen) zou een enkeltje zwarte lijst moeten betekenen. Zelf iets vergelijkbaars meegemaakt. Een procesman, die zowel qua persoonlijkheid, maar ook wat betreft kennis en kunde, totaal niet paste binnen onze club werd na 3 maanden terug gestuurd naar zijn detacheerder. Een half jaar later durfden ze dezelfde persoon aan te bieden bij een collega als tester….. De accountmanager van dat bedrijf heeft toen dus ook een zwaar gesprek gehad.
Of het nu een ZZP-er, freelancer, vaste kracht of gedetacheerde is: aan het eind van de rit gaat het toch om het poppetje en wat hij of zij kan!
Mijn ervaring is dat ZZP’ers en freelancers vaak wat meer van de wereld hebben gezien. Maar ook bij detacheringsorganisaties kom je dat zo nu en dan ook wel tegen. Alleen wel in mindere maten.
Maar net als alle wijze heren hier boven al roepen, het gaat om de persoon en zijn of haar kennis. Of dit nou een ZZP’er, freelancer of een persoon van een detacheringsorganisatie is zal mij de spreekwoordelijke worst wezen. Zo lang hij of zij de opdracht maar naar behoren uitvoert.
Het grote probleem is dat je als zzp’er bijna niet meer direct bij een eindklant aan het werk kunt gaan. het moet altijd via die ’tussenbureaus’. Zij zoeken dan wel vaak de losse zzp’ers, maar door deze constructies zijn de tarieven wel de dupe!