PQR en Protinus IT starten, volgens zeggen los van elkaar, een kort geding tegen de Staat. Doel is om de voorlopige gunning van ROAD2016 tegen te houden. In het kader van deze aanbesteding zijn in twee percelen diverse partijen geselecteerd die de komende jaren het Rijk gaan voorzien van datacentermiddelen. Volgens Protinus IT heeft een aantal inschrijvers echter irreële kortingen afgegeven op diverse uitgevraagde merken.
ROAD2016 kent twee percelen die in totaal naar verwachting een waarde van 144 miljoen euro hebben. De geselecteerde partijen leveren de komende jaren aan talloze overheidsinstanties datacentermiddelen. Deze resellers betrekken de producten op hun beurt via distributeurs en fabrikanten.
Het risico bij dit soort grote productaanbestedingen is het zogenaamde prijsschieten. Inschrijvers mogen van een fabrikant een bepaalde korting doorrekenen op gevraagde producten, maar leggen daar zelf nog een niet-marktconforme korting bovenop. Daarmee behalen ze in de aanbesteding hogere scores. Ze kunnen daarmee weliswaar een aanbesteding winnen, maar in de praktijk levert een fabrikant die producten niet uit tegen die kortingen, zeker niet als het om innovatieve spullen gaat. Ook weigert een fabrikant verdere ondersteuning. Vaak haalt een wederverkoper dan een product uit het goedkopere grijze circuit (met name uit Oost-Europese landen) of vermijdt hij het aanbieden van deze producten.
De aanbestedende dienst van ROAD2016 is de Inkoopuitvoeringscentrale Noord (IUC), onderdeel van het ministerie van Onderwijs, Cultuur & Wetenschappen. Het IUC heeft de aanbesteding namens diverse ministeries in de markt gezet. In het bestek staat duidelijk aangegeven dat dit soort manipulatief biedgedrag niet is toegestaan.
Prijsschieten
PQR behoort bij beide percelen tot de verliezers. De infrastructuurdienstverlener uit De Meern laat het er niet bij zitten en is naar de rechter gestapt. Het kort geding dient op 24 mei in de rechtbank in Den Haag. Niemand bij PQR was ondanks toezeggingen bereid een telefonische toelichting te geven op de vraag of het bedrijf bezwaar maakt tegen dit mogelijke prijsschieten; ook het advocatenkantoor CMS Derks Star Busmann niet.
De andere partij die een kort geding aanspant, Protinus IT, laat na navraag door Computable weten in perceel 2 weliswaar medewinnaar te zijn, maar desondanks gedagvaard te hebben op beide percelen. Algemeen directeur Marcel Nulden zegt in een telefonische reactie: ‘Ondanks het feit dat we perceel 2 wel gewonnen hebben, gaan we toch in tegen de gunning op beide percelen. We gaan hier niet ‘links lullen en rechts vullen’. De aanbestedingsleidraad was ten aanzien van ‘manipulatief inschrijven’ heel duidelijk. Desondanks hebben diverse inschrijvers en daarmee de voorlopige winnaars torenhoge kortingen afgegeven. Kortingen die sowieso niet reëel zijn en waarmee ze de aanbestedende dienst en fabrikanten gewoonweg voor de gek houden. Daarmee beperken ze voor de deelnemers van de Staat het speelveld enorm en sluiten merken, productlijnen en daarmee kansen voor diezelfde deelnemers uit.’
Innovatie ernstig beperkt
Nulden legt uit: ‘Als de Staat dit nu toestaat, dan wordt het in de toekomst bij elke aanbesteding ‘prijsschieten’, waarmee de keuzevrijheid en toepasbaarheid van oplossingen ernstig worden beperkt. De Staat lijkt zich dit maar niet te willen realiseren. Dat staat de door de Staat in deze aanbesteding expliciet gewenste innovatiekansen bovendien in de weg. En dat kan ze nimmer bedoeld hebben. Wij zien en betreuren dat de aanbestedende dienst het hier moeilijk heeft. Maar ze had dit volgens ons conform het bestek eenvoudig kunnen en moéten controleren. Dat hebben we ze herhaaldelijk expliciet aangegeven. We begrijpen dan ook niet dat de Staat zich dit laat gebeuren en zien helaas geen andere mogelijkheid om hier tegenin te gaan. En dat nota bene met het enige rechtsmiddel dat door de Staat zelf wordt voorgeschreven. Daar balen we best goed van.’
Een woordvoerder van IUC Noord wil geen reactie geven zolang de zaak onder de rechter is. Hij verwijst door naar de Landsadvocaat. Die blijkt met vakantie.
ROAD2016
Het eerste perceel is gericht op het leveren van datacentermiddelen aan SSC-ICT Haaglanden (het ODC én het shared service center) en de 33 andere rijksonderdelen. De geraamde waarde is 112.320. 000 euro. De projectgroep en de stuurgroep van ROAD hebben als voorlopige winnaars van deze aanbesteding aangewezen: de combinatie I3-Avit-Central Point, Infotheek, de combinatie Misco-Telindus ISIT en Scholten Awater.
Perceel twee omvat RODC RWS-DJI en zeven deelnemers die diensten afnemen van RODC RWS-DJI. De geraamde waarde is 31.680.000 euro. De projectgroep en de stuurgroep van ROAD hebben als voorlopige winnaars van dit perceel aangewezen: De combinatie I3-Avit-Central Point, Infotheek, de combinatie Misco-Telindus ISIT en Protinus IT.
Inschrijvers die geheel buiten de boot zijn gevallen, zijn – naast PQR – Bechtle Direct en SLTN.
Welke reden men ook aan haalt om uit te leggen hoe ‘prijsschieters’ werken, vind ik het professioneel een akte van onvermogen zo met deze materie om te gaan. Je doet mee aan een tender en je bent niet degene die de gunning binnen weet te halen. Deal with it!. Het zou iets anders zijn wanneer je oneerlijk zou worden benadeeld door de producent, die jou zou leveren maar zelf ook nog eens in zou schrijven.
Dat is niet het geval lees ik hier. Dan is het gewoon dat de klant bepaald naar wie de gunning betaald en laten we wel zijn, niets vreemd in de commerciële wereld, dat hoeft nooit per definitie de goedkoopste in aanbieding te zijn.
Vendorslock
We weten allemaal dat suppliers hun stinkende best doen, vaak met irreële voorstelling van zaken en presentatie, de gunning binnen te halen. Vervolgens zal men iets moeten bedenken de afnemer in een ‘ houdgreep’ te krijgen en te houden om de winst eveneens veilig te stellen. Want vaak zijn aanbiedingen niet zo goedkoop als word gepresenteerd en zit het venijn hem vaak in het Vendorslock.
Natuurlijk een issue dat door geen van de commerciële partijen graag word aangeroerd. Neem je verlies in de wetenschap dat er een partij is geweest die klaarblijkelijk een ‘ betere’ aanbieding heeft weten aan te brengen in de wetenschap dat straks, wanneer de eerste problemen zich zullen openbaren, want ook dat is een 95% garantie bij het rijk, dat het rijk miljoenen neer mag tellen voor zaken die zij in opperste impotentie en incompetentie over het hoofd heeft gezien, de belastingbetaler hiervoor laat opdraaien.
Maar daar horen we dan geen van de partijen over die die miljoenen vervolgens binnen harken, dat het uiteindelijk om belastinggeld gaat. Easy money heet dat.
Shame on you!
Zo te lezen zijn de losers van de tender bezorgder om het belastinggeld dan Rene. Lullen, vullen, materie, deal with easy money shame on you enzo.
@ Dino
Dat heb je heel goed gezien.
Dino,
De argumentatie van ‘irreële kortingen’ doet vermoeden dat PQR en Protinus IT zich richten op het spel in de coulissen, het succes van EMVI-aanbestedingen is tenslotte een constante stroom aan falende ICT projecten als we kijken naar de budgettaire her(r)ijkingen omdat het bij dit soort projecten (SSC) voor 90% om de politiek van een organisatie gaat.
Kortom, van oud naar cloud vraagt heel wat meer dan de aanschaf van datacenter middelen als keuzevrijheid en toepasbaarheid van aanbestedingen tot een steeds grotere component aan ‘schaduw IT’ bij de overheid leidt. Hoewel het ‘claim & shame’ principe nog wat vreemd aandoet lijkt de weg van PQR en Protinus IT me de juiste route naar meer transparantie.
Tenslotte blijken na ‘Teeven-deal’ belastingbetalers steeds vaker het kind van de rekening te zijn omdat het aanbestedingsbeleid van de overheid niet helemaal lekker spoort als we naar de opdelingen hierin kijken.
@wrm
Ik zie even niet helemaal wat ‘oud’ naar cloud hier van doen heeft. Er is in mijn ervaren en beleven helemaal niet zoiets als ‘oud’ maar goed. Is het niet zo dat we nog flink wat inhoudelijke feiten missen om daar iets over te kunnen zeggen?
Gebaseerd op deze publicatie, los van het ontbreken van die feiten, is het toch ‘ geen potje’ dat je je klant op deze wijze ‘ schoffeert’? Moeten we dan als klant helemaal op de Amerikaanse toer dat we beducht moeten zijn op rechtzaken in dit soort trajecten omdat ‘leveranciers’ een order/tender niet binnen hebben weten te halen? Ik vind dit een veeg teken vooral omdat er klip en klaar namen van leveranciers worden genoemd.
Toch?
René,
Van oud naar cloud gaat niet om nog een rondje van hetzelfde met meer korting – zoals het
virtualiseren van alle oude software – met een fysieke consolidatie middels (R)ODC. En voor alle duidelijkheid, er worden GEEN namen genoemd van de leveranciers want alle partijen in deze zijn enkel de ’tussenhandel’ in de vorm van systeem integrators.
@wrm
Even goed lezen. Ik heb aangegeven dat ik mij kan voorstellen dat wanneer er van oneerlijke concurrentie sprake zou zijn….. lees, dat een leverancier zelf mee dingt terwijl die mededingers ook levert, dan heb je een ander en juist verhaal.
Mijn betoog is meer, je hebt het niet weten te verzilveren, dus stap je naar de rechter. What’s next? Ik ben bij sollicitatie afgewezen dus dan maar een kort geding? Italiaanse toestanden. Ik dacht dat wij daar met zijn allen toch op een wat zakelijker niveau voor stonden. Toch?