Enkele grote ict-systemen van de Belastingdienst zijn zo krakkemikkig en hebben zo veel gebreken dat het innen van belasting mogelijk in gevaar komt. Ook blijkt de fiscus met maar liefst zeshonderd, grotendeels verouderde ict-systemen te werken. Tevens wil de dienst de veelbesproken data-en analyticsafdeling inzetten als spil van de organisatie, maar ook dat doel faalt jammerlijk.
Dit blijkt uit onderzoek van het Bureau ICT-Toetsing (BIT) en een interne evaluatie van de dienst zelf, waar de Volkskrant na een Wob-verzoek toegang tot heeft gekregen.
In de interne evaluatie schrijft de Belastingdienst: ‘De continuïteit van het inningsproces is niet gegarandeerd.’ De ficus stelt dat kennis over de huidige, vaak oude systemen, snel schaarser wordt, doordat de mensen die ermee kunnen werken met pensioen gaan of ontslag hebben genomen. Een groot deel van de systemen voldoet volgens de huidige normen niet meer, maar ambtenaren moeten ermee blijven werken omdat vernieuwing uitblijft. Zwakke ict vergroot volgens de overheidsdienst de kans op verkeerd verzonden brieven, onjuiste aanslagen, slepende navorderingen en onterechte foutmeldingen bij wie aangifte doet. Daarbij gaat het om massale processen, soms gericht op miljoenen belastingbetalers tegelijk, waardoor een ogenschijnlijk klein ict-probleem grote gevolgen kan hebben.
BIT: ICT-problemen te groot
Het Bureau ICT-Toetsing (BIT), een afdeling van het ministerie van Binnenlandse Zaken die ict-projecten van de overheid onafhankelijk doorlicht, stelde in juni in een advies betreffende de ‘Investeringsagenda Belastingdienst’ dat het ‘onwaarschijnlijk’ is dat de Belastingdienst erin slaagt de vele ict-problemen het hoofd te bieden en dat de agenda leidt tot de gewenste kostenbesparing. Deze conclusie trekt het BIT na een toets die is uitgevoerd tussen december 2016 en februari 2017. De Investeringsagenda moet leiden tot jaarlijks hogere belastingontvangsten van 750 miljoen euro en een structurele besparing van honderd miljoen per jaar. De kosten van het uitvoeren van de agenda zijn 1,2 miljard euro.
Data-en analytic afdeling brengt weinig
De met veel bombarie in het leven geroepen data- en analyticsafdeling, waar al snel van alles mis bleek te zijn (zie kader), is een spil in de Investeringsagenda. De 450 grotendeels ingehuurde medewerkers, ook werkzaam bij afdelingen in het verlengde van data- en analytics, zouden met hun risicomodellen en analyses leidend moeten zijn voor informatiegestuurd toezicht en inning met als resultaat besparing in tijd en geld.
Het BIT meldt echter dat ‘de innovaties van data- en analytics nauwelijks de experimenteerfase ontstijgen’. Ook is de samenwerking met de klantsegmenten nog onvoldoende en vindt er nog geen grootschalige inzet van de analyses plaats.
Tevens is volgens de toetsingsdienst onvoldoende duidelijk wie verantwoordelijk is voor gebruik van de resultaten op de werkvloer: ‘Uitwerking van de verantwoordelijkheden en de sturing op datakwaliteit is cruciaal voordat op grote schaal gebruik gemaakt kan worden van data- oplossingen. De ontwikkeling van een integraal klantbeeld maakt immers zichtbaar dat data uit verschillende systemen niet consistent zijn of dat datakwaliteit onvoldoende is’, zo besluit het BIT.
Legacy-problemen
Wat betreft het uitfaseren van bepaalde ict-systemen, verbaast het BIT zich erover dat bij de beslissingen over of er wel of niet met bepaalde systemen wordt doorgegaan ‘zo weinig zijn onderbouwd met technische feiten’.
Het BIT: ‘De methode die de Belastingdienst heeft gebruikt om de mogelijke legacy problematiek in kaart te brengen, is grofmazig, subjectief en op punten onjuist. De uitkomsten geven geen feitelijke onderbouwing voor investeringen van vele tientallen miljoenen euro’s en grootschalige risicovolle aanpassingen van het it- landschap, terwijl feitelijke brondata voor deze onderbouwing bij de Belastingdienst ruimschoots aanwezig zijn.’
Verantwoordelijk staatssecretaris Wiebes heeft zich de kritiek van het BIT aangetrokken en wil de Investeringsagenda herzien, zo stelt hij in een Kamerbrief.
‘Ik onderschrijf de noodzaak de legacyproblematiek verder in kaart te brengen. Echter, het applicatielandschap van de Belastingdienst is – los van het legacyvraagstuk – complex met een groot aantal sterk met elkaar verweven applicaties. Het aanpakken van het legacyprobleem en het vernieuwen van het applicatielandschap is onlosmakelijk met elkaar verbonden. De door het BIT bepleite aanpak stelt het legacyprobleem centraal, los van de noodzakelijke vernieuwing van het applicatielandschap. De Algemene Rekenkamer en de Auditdienst Rijksoverheid hebben de wenselijkheid benadrukt van een sterkere sturing op samenhangende vernieuwing in het applicatieportfolio en een daarbij behorende stapsgewijze vermindering van de legacyproblematiek. Aan die lijn houd ik vast’, stelt hij.
In september komt er een nieuwe ‘herijkte’ Investeringsagenda naar de Kamer.
Data-analyticsafdeling: van droom naar nachtmerrie
Eind 2016 interviewde Computable chief analytics officer Cyrpian Smits die vol enthousiasme vertelde over de zogenaamde Broedkamer, de data-analyse-afdeling van de Belastingdienst.
In een uitzending van Zembla, die op woensdag 1 februari 2017 is uitgezonden, werd echter duidelijk dat de Belastingdienst de financiële en persoonlijke gegevens van elf miljoen belastingbetalers en twee miljoen bedrijven in de periode van 2013 tot 2016 onvoldoende heeft beveiligd. Oorzaak hiervoor is dat het autorisatiesysteem van deze afdeling in deze periode niet op orde was.
In juli 2017 deed staatssecretaris Wiebes na onderzoek aangifte van een ernstig datalek vanuit de afdeling.
In dit kader een mooi artikel door Gartner over “Technical Debt” : https://www.gartner.com/document/3467217
Een decennium geleden was ik op een stand van de Belastingdienst. De ICT-ers van die dienst vertelden me dat zij veel beter waren dan de collega’s van de andere overheidsdiensten. Ze waren heel ondernemend en eigenlijk meer leverancier dan uitvoerende organisatie. Apeldoorn zou het rekencentrum van de overheid gaan worden waar alle grote geautomatiseerde processen van het rijk zouden worden ontwikkeld en beheerd. Het UWV, CJIB, Bureau Heffingen, DUO, ze konden allemaal hun ICT-taken aan de Belastingdienst gaan overdragen.
‘T kan verkeren, zei de Amsterdamse dichter Gerbrand Adriaenszoon Brederoo en hij kreeg gelijk. Hij was ten slotte ook belastingambtenaar.
Wat te denken van een generieke incassofunctie voor de (rijks)overheid (Belastingdienst, CJIB, ….)
Er verpozen daar hele massa’s MBO/HBO-prutsers, en non-valeurs.
En die situatie zal niet gemakkelijk veranderen gelet op de HRM-prestaties: capabele mensen met een ter zake academische opleiding en veeljarige ervaring die krijgen, zo ze al een sollicitatie wagen, never nooit een gespreksuitnodiging. Er zijn n.l. altijd de bekende “meer geschikte kandidaten”; zou dit dan de leugen zijn waar men zo maar in zou kunnen stikken?
De ICT faalt niet, maar de enorme bureaucratie er omheen. Voor een kleine wijziging zijn 23 handtekeningen nodig. Programmatuur werd steeds gecompliceerder doordat er alleen maar aan- en bij- werd gebouwd i.p.v. nieuwbouw elke zoveel (5 toen ik nog op de HES zat) jaar.
Managers daar, net als bij andere overheidsinstellingen (ik werk er zelf bij een), zijn allemaal bestuurders i.p.v. leiders.
Je hebt maar één setje bestuurders nodig, namelijk de top. De rest moet LEIDING geven en zelf het goede voorbeeld geven. “Leading by example”. Dit gebeurt maar zelden. Men strijkt alleen maar zijn/haar dikke salaris op ten koste van de belastingbetaler.
Ik denk dat er prima mensen bij de belasting werken, heel denigrerend om het over HBO/MBO prutsers te hebben. Het zit hem zelden in de kwaliteit van de uitvoerende ict’ers. Misschien meer in de beslissingen en de manier waarop het georganiseerd is. Wat natuurlijk niet goed is geweest bij de belastingdienst is om veel mensen de laan uit te sturen met een premie. Daar gaat al je kennis, dat was een oliedommen beslissing.
Maar leukste om te lezen in het BIT rapport vond ik dat de term ‘legacy’ gebruikt werd als reden voor de investerings agenda maar dat de beslissers niet konden onderbouwen waarom iets legacy is. Kenmerkend, of het nu om legacy gaat of innovatie, dispruptie, de verplichte cloud of iets vaags als agile. Het is altijd een reden om het een even helemaal anders te doen. En ik maar denken dat betrouwbare en bewezen systemen net zo belangrijk zijn. Maar de ICT cultuur van outsourcen, externe dure adviezen is geen basis om zulke beslissing op te nemen. Ik pleit voor meer vertrouwen in eigen kennis en conservatisme in de ICT.
Honderden legacysystemen en slechte communicatie tussen de eindgebruiker & IT: Misschien toch eens tijd om een low code platform te overwegen?
Niets wat we al niet wisten.
Wat die ‘geWOBte interne evaluatie van de belastingdienst zelf’ betreft is tot op heden niets openbaar geworden en valt ook in het VK-artikel niets te lezen.
Zomervulling van de krant, waar inmiddels de vis alweer in verpakt is.