Het loopt storm met reizigers die vandaag hun ov-chipkaart willen overzetten op hun smartphone. Door een koppeling met de sim-kaart en de nfc-antenne kunnen reizigers met hun mobieltje inchecken. Vooralsnog is dit alleen mogelijk met Android-toestellen van Vodafone, KPN en de KPN-dochters Simyo, Yes Telecom en Telfort.
Bij Translink, het bedrijf achter de ov-chipkaart, is het druk, vertelt woordvoerder Nicky Jansen. ‘Er zijn veel aanmeldingen, reizigers klagen dat het niet lukt. Dat komt omdat ze direct via de app OV-Chip Mobiel op pad willen gaan, maar ze hebben eerst een wallet van Vodafone of KPN nodig.’
Volgens Jansen is het een uitdaging om alle achterliggende systemen aan elkaar te knopen. ‘Doordat er al berichten verschenen over de nieuwe dienst, voordat de site live was, zijn klanten direct gaan zoeken en liep de site vol.’
Translink heeft OV-Chip Mobiel eerst met een kleine groep getest en gaat deze nu samen met de telecomproviders invoeren. ‘Die samenwerking is nieuw voor ons. We hebben eerst gezorgd dat alle systemen goed werken, voordat we live konden’, aldus Jansen. Aanvankelijk wilden de bedrijven eind 2016 al live gaan met OV-Chip Mobiel maar die deadine werd niet gehaald.
Met OV-Chip Mobiel kunnen reizigers in- en uitchecken, saldo controleren en een overzicht zien van de transacties en de afgelegde route. De app ondergaat een gefaseerde invoer. In eerste instantie is het alleen beschikbaar op Android-toestellen met een geschikte simkaart van de providers Vodafone,KPN, Simyo, Yes Telecom en Telfort. De dienst is alleen toegankelijk voor klanten die reizen op vol tarief en toestemming hebben gegeven voor automatisch opladen. Later wordt het ook mogelijk om andere producten en saldo te laden via de app.
iPhone
Reizigers kunnen niet met hun iPhone inchecken, omdat Apple derden geen toegang geeft tot de nfc-chip. Translink kan niet aangeven of Apple in de toekomst aansluit op OV-Chip Mobiel.
En zo gaat stapje voor stapje de samensmelting van privé en commercieel voor burgers verder die schier onnadenkend er niet stil bij staan dat naast je telecomprovider straks ook de NS weet wat voor telefoon je hebt en waar je naartoe reist.
Overigens is er in de VS al wetgeving in de maak om dit soort gegevens te commercialiseren. Kunnen wij dan erop wachten dat een soortgelijke trend ook in Europa en dus Nederland gaat komen?
Zo is de reiziger nog makkelijker te volgen.
Allereerst: Niets ten nadele van de moeite en intentie (hoewel, zou die commercieel zijn?) die hier door diverse mensen is ingestoken. Maar ik ben van mening dat hier een prachtige combinatie te zien is van “oud denken” en “innovatief” willen zijn.
Allereerst is het natuurlijk het zoveelste feest van frictie. Er zijn zoveel systemen en partijen (koppelingen en afspraken) bij betrokken dat het aantal point of failures aanzienlijk is en de intermediaire belangen en kosten waarschijnlijk ook. En dan laat ik privacyzaken nog even weg.
Voor de duidelijkheid. Het gaat hier om een eenvoudige use-case: Reiziger (de mens) wil gebruik maken van transport (middel) om van A naar B te komen (doel). Da’s alles! Nu weer even kijken wat hier kennelijk voor georganiseerd moet worden. Vat u hem?
In Engeland kan ik met mijn (contactloos betalen) bankpas overigens draadloos gebruik maken van trein en metro. Nog steeds geen peer-2-peer natuurlijk, en ook privacygevoelig (als je dit vergelijkt met cash een kaartje kopen vroeger). Maar even iets minder frictie dan bovenstaande.
Ervan uitgaande dat automatisering geen doel op zichzelf is maar een middel om bepaalde dingen voor ons gemakkelijker en/of beter te maken, vraag ik mij af of we met al deze technologie, die eigenlijk alleen maar bedoeld om te betalen voor het transport van A naar B door middel van openbaar vervoer, het doel niet voorbij schieten. Het “gemakkelijker maken” zal wellicht wel opgaan voor de aanbieders van vervoer maar zeker niet voor de reizigers.
Zoals in andere reacties al vermeld, zijn er veel “points of failure” op dit traject, te beginnen met je mobiele telefoon. Als er in de hele procesketen ook maar ergens iets fout gaat ( en die kans is aanzienlijk), loopt bovendien de goedwillende reiziger het risico om voor een gesloten poortje te staan of in een volle tram trein of bus als “zwartrijder” te worden gebrandmerkt met alle vervelende gevolgen van dien (boete en voor schut staan) met een hoop gedoe om dit weer ongedaan te maken, als dat überhaupt al lukt.
Een positief element zou kunnen zijn dat de gebruiker van de OV chipkaart op zijn mobiel dan misschien óók kan zien wat er gebeurt (ben je wel of niet ingecheckt of weer uitgecheckt, met de juiste klasse, is je abonnement actief etc.?) iets wat je met de huidige kaart totaal niet zelf kunt controleren. Ook moet worden voorkomen dat alleen IT specialisten en personen die superhandig zijn met al deze gadgets nog met het OV kunnen reizen. Ik ken (oudere) mensen die dat nu al niet meer durven omdat het te ingewikkeld is geworden.
Daarnaast neemt het risico op “datalekken” toe want niet alleen Translink is nu al in staat om per reiziger alle reisbewegingen te registreren en te volgen maar de telecom providers kunnen dat in principe dan ook.
Kortom, dit vraagt heel veel van de beschikbaarheid en bedrijfszekerheid van alle betrokken systemen, applicaties en interfaces, zowel van de reiziger zelf, van telecomproviders, van translink en van vervoerders en is inderdaad, zoals in het artikel vermeld: een uitdaging om dat allemaal aan elkaar te knopen alleen maar om je reis te betalen.