Tien Europese landen waaronder Nederland slaan de handen ineen om hun vitale infrastructuur op zee beter te beschermen. Ze bundelen hun krachten tegen onderzeese dreigingen. Met name de internetkabels zijn gevoelig voor (Russische) sabotage.
Dat bleek gisteren tijdens een bijeenkomst van Europese Defensie-ministers in het Marine Etablissement Amsterdam. In een gezamenlijke verklaring spraken de ministers af hun inlichtingen- en monitoringsinformatie over maritieme dreigingen actiever met elkaar te delen. Daarmee krijgen de landen een beter gemeenschappelijk beeld. Ook gaan ze hun maritieme aanwezigheid beter op elkaar afstemmen. Bovendien komt er in gezamenlijke oefeningen meer aandacht voor het beschermen van kritieke infrastructuur, zowel in als op zee.
Minister Kajsa Ollongren: ‘Onze vitale onderzeese infrastructuur wordt steeds meer een doelwit. We hebben er de afgelopen maanden veel voorbeelden van gezien. Denk aan de Nord Stream-sabotage. Of aan de Russische schepen die windmolens in de Noordzee in kaart hebben gebracht. In nationaal en internationaal verband moeten we samen met de industrie en andere krijgsmachten onze inspanningen opvoeren.’
Hybride ooorlogsvoering
In Amsterdam kwam de Joint Expeditionary Force (JEF) samen, een militair samenwerkingsverband van tien Noord-Europese landen, onder leiding van het Verenigd Koninkrijk. Het richt zich primair op hybride oorlogsvoering, zoals het verspreiden van desinformatie of de inzet van cyberaanvallen.
Zeekabels spelen een sleutelrol bij de beschikbaarheid van digitale connectiviteit. Nederland is het digitale knooppunt van Europa. De bescherming van deze hightech-kabels krijgt steeds meer aandacht. Op verzoek van het VVD-kamerlid Queeny Rajkowski maakt Defensie een noodplan om te voorkomen dat bij sabotage alles in één keer platligt. In dit plan komen backupscenario’s te staan zodat communicatie, weliswaar trager en omgeleid, plaats kan blijven vinden.
Rajkowski ziet het platleggen van de communicatie via internet als een directe dreiging voor de Nederlandse economie en veiligheid. Van al het wereldwijde internetverkeer gaat 97 procent door zeekabels. Een kapotte kabel kan dus al snel voor grote problemen zorgen. Meermalen zijn Russische onderzeeërs gesignaleerd rondom kabels in de Noordzee. Ze hebben al eens bij Noorwegen vier kilometer aan hightech-kabels losgetrokken.
Na talloze waarschuwingen de laatste jaren, wil de politiek eindelijk een stukje verantwoordelijkheid nemen. Maar wat gaan ze concreet doen en hoe snel? De infrastructuur moet aangepast worden, slimer gemaakt worden, mogelijk met AI. Voor bescherming van de infrastructuur hebben we ook schepen, langeafstandspatrouillevliegtuigen met getrainde bemanningen nodig, maar die zijn wegbezuinigd alsof ze alleen maar geld kosten. De gehele marinebasis Valkenburg is zelfs wegbezuinigd.
Computable heeft op 16 februari 2022 een interview geplaatst met de waarschuwingen van voormalig opperbevelhebber James Stavridis vanwege onze kwetsbaarheid. Zie https://www.computable.nl/artikel/nieuws/security/7318242/250449/oud-topmilitair-waarschuwt-voor-escalatie-cyberoorlog.html
Op 2 maart 2022 heb ik als reactie aangegeven dat ook onze (lucht)havens door de Russische Federatie als doelen gezien worden. Dat (lucht)havens doelen zijn, is afgelopen week ook gebleken. De havenbedrijven van Groningen, Amsterdam, Rotterdam en Den Helder kregen te maken met DDOS aanvallen. Zie https://www.rtlnieuws.nl/economie/artikel/5390268/pro-russische-cybercriminelen-ddos-aanval-havenbedrijf-rotterdam-amsterdam. En dit zijn nog maar speldenprikjes. Het kan veel verder gaan
Er wordt overigens al jaren gewaarschuwd over de kwetsbaarheid van onze infrastructuur. Stavridis en ik zijn niet bepaald de enige die de Haagse politiek hebben gewaarschuwd. Maar daar hebben ze meer vertrouwen in de analyses van Zuidas die Russische oligarchen helpen om miljarden wit te wassen en/of weg te sluizen. Onze onnozele volksvertegenwoordigers (enkele uitgezonderd) menen het beter te weten, want zij zijn woordvoerder defensie en/of buitenland. Maar elke keer krijgt de politieke meerderheid volkomen ongelijk.