Brancheorganisaties en ondernemingen uit de it-sector vragen het kabinet snel actie te ondernemen om nieuwe zeekabels aan te leggen. In een brandbrief stellen zij dat door het gebrek aan plannen en projecten de positie van Nederland als dataknooppunt onder druk staat.
Economische clusters ontstaan vooral langs handelsroutes. Dit is niet anders bij digitale dataverbindingen over zee en land, zo stellen de briefschrijvers. Zij zien dat door het uitblijven van nieuwe verbindingen Nederland op een zijspoor van de globale digitale economie terecht dreigt te komen. ‘Juist het feit dat Nederland deze directe verbindingen nu kan aanbieden, is een belangrijk argument voor digitale en techbedrijven om zich hier te vestigen’, stellen de initiatiefnemers Stijn Grove (DDA: Dutch Data Center Association) en Michiel Steltman (DINL: Digitale Infrastructuur Nederland). ‘Zij dreigen te vertrekken als de hoofdroute zich verplaatst.’
Regie nemen
Overheden in andere Europese landen zetten zich momenteel in om nieuwe kabels naar hun land te halen, om daarmee ook een positie te verwerven als datahub. Hierdoor dreigt Nederland haar positie als aantrekkelijk vestigingsland te verliezen. Daarnaast is er bij verlies van directe intercontinentale connectiviteit over zee sprake van risico’s voor de soevereiniteit van de digitale infrastructuur. Verminderde regie over internationale verbindingen door afhankelijkheid van andere landen en grote techbedrijven is een ongewenst scenario, aldus de opstellers van de brandbrief.
De brief is ondertekend door 43 organisaties, waaronder telecombedrijven, datacenters, regionale ontwikkelingsbedrijven en hosting- en netwerkpartijen. Zij schrijven dat gecoördineerde actie noodzakelijk is omdat het speelveld te veelomvattend en kapitaalintensief voor hen is geworden om hierin alleen te kunnen acteren. De briefschrijvers roepen de regering dan ook op om regie te nemen op dit dossier. En samen met de sector een beleid te ontwikkelen waarmee het goede digitale vestigingsklimaat van Nederland te behouden is.
De Nederlandse datacentersector heeft de Noorse overheid voor ogen die zo’n driehonderd miljoen euro heeft vrijgemaakt voor de aanleg van zeekabels. In Nederland wordt dat werk overgelaten aan de grote techconcerns als Google en Microsoft, waardoor de afhankelijkheid van Amerikaanse bedrijven groter wordt. Als die besluiten die kabels te verleggen om elders een datacenterhub te ondersteunen, verzwakt dat de positie van Nederland als digitale mainport.
Aan bel trekken
De branche heeft al eerder aan de bel getrokken over het gebrek aan daadkracht van de regering bij het aanlanden van zeekabels in Nederland. De Tweede Kamer discussieerde hierover afgelopen maart. Staatssecretaris Mona Keijzer van Economische Zaken & Klimaat stelde toen dat ‘de overheid geen kabels aanlegt’ en de investeringen op het bord van het bedrijfsleven liggen.
In een interview met Computable eind 2019 wees de bewindsvrouw erop dat er genoeg potjes bestaan om steun te vragen voor investeringsplannen. ‘EZK heeft in zijn innovatiebeleid een aantal sleuteltechnologieën geprioriteerd. Dat neemt niet weg dat er voor andere technologieën ook mogelijkheden liggen. Alleen, je moet er wel moeite voor doen. Kijk, iedereen wil altijd meer geld. Maar we moeten wel kijken naar waar de taak van de overheid ligt en wat bedrijven zelf moeten oplossen. In het geval van die aanleg van zeekabels, dat heeft onze aandacht, maar ik ga er niet een fonds zoals in Noorwegen voor beschikbaar stellen. Dat is niet onze werkwijze’.
Brandbrief
Tot de opstellers van de brandbrief behoren naast DDA en DINL de BTG (Branchevereniging Telecommunicatie Grootgebruikers), FCA (Fiber Carrier Association) en Surf, de ict-samenwerkingsorganisatie van het onderwijs en onderzoek in Nederland.
Zeekabels werden en worden aangelegd en geëxploiteerd door (consortia van) telecom operators en private ondernemers. Dat was altijd en is nog steeds géén taak van een overheid. Nog los van de enorme investeringen die ermee gemoeid zijn, is “de overheid” niet toegerust om zeekabels te exploiteren en is het maar de vraag of een overheid “aan het andere einde van de kabel” dat wel zou willen toestaan.
Een aardig overzicht van de zeekabels die er nu liggen en door wie die zijn aangelegd en worden geëxploiteerd, is hier te lezen:
https://en.wikipedia.org/wiki/PTAT-1