De rijksoverheid heeft de ict-uitgaven nog niet onder controle. In 2010 is er voor minimaal 178 miljoen euro meer aan grote ict-projecten uitgegeven dan was ingeschat in 2009. De totale meerjarig geraamde kosten van de huidige 36 grote en risicovolle lopende projecten bedragen 1,942 miljard euro.
Dit blijkt uit de Jaarrapportage bedrijfsvoering 2010 dat het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft uitgebracht. Een belangrijk onderdeel hiervan is de rapportage over de voortgang en status van grote en risicovolle ict-projecten.
Twee miljard
In vergelijking met de rapportage vorig jaar zijn de totaal geraamde kosten van lopende ict-projecten enigszins teruggelopen: van 2,23 miljard naar 1,94 miljard. Maar die vergelijking is wat lastig te maken omdat er in de tussentijd een aantal projecten is afgerond en afgevoerd van de lijst en er een aantal nieuwe projecten is toegevoegd. Daaronder zitten voor het eerst projecten die weliswaar een budget hebben dat onder de twintig miljoen euro ligt (de grens om als groot ict-project te worden aangemerkt), maar als risicovol zijn bestempeld.
Verder zijn er zes operationele projecten van het ministerie van Defensie van de lijst afgevoerd en één project van het ministerie van Infrastructuur & Milieu. Daarover wordt apart gerapporteerd. Wanneer de ict-componenten daarvan worden meegerekend, zullen de totale uitgaven van grote en risicovolle ict-projecten waarschijnlijk ook boven de twee miljard euro uitkomen.
Evaluatie
Het Rijk wil onder aanvoering van Rijks-cio Maarten Hillenaar meer grip krijgen op ict-projecten. Daarvoor worden onder meer zogeheten Gateway Reviews gehouden, een Engelse methode om de risico's van ict-projecten in kaart te brengen. Van de grote ict-projecten heeft inmiddels 26 procent zo'n evaluatie ondergaan. Dit jaar worden de Gateway Review-resultaten gemeten.
Uit de jaarrapportage blijkt dat slechts bij twaalf van de 44 projecten die in 2010 tot de categorie 'groot en risicovol' behoren, de budgetverantwoordelijkheid bij de chief information officer ligt.
Bij de overheid kost alles dubbel als bij het bedrijfsleven.
Geen idee waar dat aan kan liggen, of juist wel..?
@T. ik spreek je niet tegen ben het zelfs met je eens.
Ik geef aleen aan dat eenieder die opmerking had kunnen maken, en dat hij nu eenmaal niet van eenieder zonder meer aangenomen word.
Een verantwoordelijke manager zou graag weten op basis waarvan je advies tot stand is gekomen.
Zonder de referenties (die je nu wel meegeeft) wordt je deskundigheid niet onderbouwd.
Dat je reden hebt om je identiteit niet prijs te willen geven valt uiteraard best te begrijpen.
Probleem is heel simpel, overheid wordt gestuurd door politici, die over het algemeen snel resultaat willen zien en weinig op hebben planningen op een lange termijn.
Grote ICT projecten zijn van nature lange termijnprojecten, voornamelijk vanwege de moeilijkheidsgraad en de hoeveelheid werk. Een vrouw kan een kind baren negen maanden na een bevruchting, maar drie vrouwen kunnen dit niet in drie maanden.
Je begint met een verschillende doel en insteek vervolgens veranderen in de loop van een project de ideeen en verwachtingen, zijn budget overscheidingen een logisch gevolg.
Zeker als je weet dat vaak aan het begin het budget gebaseerd is op politieke haalbaarheid en niet op reeele haalbaarheid en er minimaaldekking is voor tegenslagen.
Dit is dus niet oplosbaar zolang de opdrachtgever en nemer geen gezamelijke aanpak hebben hetgeen over het algemeen niet het geval is. Opdrachtgevers proberen altijd meer uit een opdracht te halen als overeengekomen is.
Wellicht moet de overheid meer gaan doen aan IT Asset Management. Kortom, bestaande IT Assets op waarde gaan schatten en die indien mogelijk hergebruiken. Waarom iets nieuws aanschaffen terwijl het al geproduceerd / gemaakt is. Daarvoor dient men natuurlijk wel eerst te weten welke IT Assets men nu eigen heeft en wellicht ook te denken aan IT Asset Sharing tussen overheids organisaties. Op deze wijze kan er ontzettend veel geld bespaard worden!
De titel vindt ik stemmingmakerij! “Rijk geeft weer te veel geld uit aan ICT”. Daarnaast wordt er steeds/weer (wat een rot woorden zijn dat toch) gesproken over budget overschreidingen, maar een goed (Prince-II) projectmanager heeft het over de business case. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar de werkelijke kosten van een project, in relatie tot de business case. Wat is dan de project status??
Overigens zou je, vindt ik, van een rijks CIO met een goed salaris, mogen verwachten dat deze de betreffende projectmanagers najaagd en een regelmatige rapportage eist! Daar is een rijke CIO toch ook voor??
Reactie verwijderd!
Dit is niet de plek voor reclame-uitingen.
Geld moet rollen. Mijn voorkeur: richting IT-sector. Ik zie het maar als investering in de kennis-industrie. Liever dan subsidiëren van rijke banken en/of zuid-europese eilandjes.
Ik laat het spelletje van onderbudgeteren en vervolgens overschreiden graag aan de rekenmeesters. En zie het als verantwoordelijkheid van de IT-sector iets goeds te implementeren voor een fatsoenlijke prijs.
En de boer… hij ploegde voort.
Het is feitelijk heel erg simpel. Iedere vier jaar een nieuwe regering (als het goed is, soms wat sneller), die nieuw beleid uitvaardigt. Beleidsmakers die hun stempel willen drukken tijdens hun periode. Starten gigantische verandertrajecten met dito ICT. Hebben nog geen idee wat dat precies is. Maar het moet wel groot zijn (net als de visie), en dus complex. Dus kan er ook geen echte prijs en datum klaar aan worden gehangen.
Begin nu gewoon eens klein, zet binnen drie maanden werkende software in productie, verzamel snel feedback, en schaal vanuit daar op, dus op basis van behoefte van gebruikers en stakeholders op (in plaats van mooie en dure theoretische plaatjes en praatjes). Evolutionair ontwikkelen noemen we dat. Maar ja, dat smoelt minder lekker voor een minister.
Waarom zou je klein beginnen? Minder stress, minder impact op de staande organisatie, snel succes (maar dus kleiner), vergroot acceptatie, sluit aan bij daadwerkelijke behoeften busines et cetera. Grote ICT projecten hoeven helemaal niet lange termijn te zijn (zijn ze juist niet), totale onzin (kijk maar naar recent rapport van Goverment for IT in de UK, juist grote projecten zijn de reden voor falen).
Dat maken bedrijven die software leveren die ongeschikt zijn voor deze bewezen succesvolle werkwijze ervan. Hiermee kun je namelijk verbloemen dat je product niet werkt. Dan duurt het namelijk jaren en jaren voordat dit helder wordt, plus dat het project (of inmiddels programma) dusdanig complex is dat je vanuit allerlei perspectieven kunt gaan zwartepieten.
Hopelijk leert de overheid het ooit, gezien de huidige staat van ICT en de problemen, heb ik er de komende jaren een hard hoofd in. Welk succesvol groot ICT project van de overheid kent u. Ik als voormalig ambtenaar, en fervent voorstander en fan van de e-overheid, niet 1…
Realisatie van gebruikersfunctionaliteit is het laatste stukje van de puzzel op zijn plaats. De eerste vijf jaar ben je als bedrijf of overheidsorganisatie bezig met voorwaarden scheppen en daarna is het: ‘Roept u maar’. Dat geldt zowel voor code voor bedrijfsprocessen als voor presentatie-functionaliteit.
Als een project niet voor een fractie van dat bedrag gerealiseerd kan worden, betekent het dat je niet goed geoutilleerd bent en je dus terug moet naar de gereedschapmakerij. De kosten van het project hangen nagenoeg geheel af van het specialistische karakter van het gereedschap dat ontwikkeld moet worden. Het uiteindelijke gebruik van het gereedschap moet een fluitje van een cent zijn.
Je kunt als ontwikkelaar nu eenmaal niet geloofwaardig voor een ander automatiseren als je het voor jezelf niet kunt of niet doet. Bij dit soort overheidsopdrachten gaat het volgens mij nooit om specialistisch gereedschap. Het gaat altijd om doodgenerieke kantoorautomatisering waarvan vrijwel iedere behoefte valt terug te voeren op functionaliteit waarvan het absurd zou zijn die naar één project toe te rekenen. Als je na deze overweging alsnog genoodzaakt bent zoveel geld op tafel te leggen, moet je als overheid tools inkopen, geen appplicaties (laten) ontwikkelen.
Ik vraag me af of er wel een overheid is die in staat is om te formuleren welke voorwaarden ze in de afgelopen tien jaar hebben geschapen om kostentechnisch verantwoord applicaties te (laten) ontwikkelen.