Jonge werkenden in Europa hebben het niet makkelijk, vinden ze. Zij hebben een groot gebrek aan tijd en voelen zich geregeld machteloos. Nederlanders zijn het positiefst.
Zes op de tien Europese werknemers tussen 25 en 39 jaar denken dat zij het moeilijker hebben dan hun ouders destijds. Eenderde vindt zelfs dat het dagelijks leven ‘veel moeilijker' is geworden vergeleken met een generatie eerder. Dit blijkt uit onderzoek onder ruim 3500 werknemers tussen 25 en 39 jaar in zeven Europese landen.
Vooral het indelen van vrije tijd zou een probleem zijn. De helft van de jonge werkenden vindt het moeilijk tijd vrij te maken om iets leuks te doen. Zes op de tien jonge Europese werknemers vinden het lastig regelmatig iets aan sport te doen. Ruim vier op de tien gunnen zich geen tijd voor een goed eetpatroon.
Vergeleken met de rest van de Europeanen zijn Nederlanders positiever ingesteld. Van hen vindt iets minder dan de helft het leven nu moeilijker dan in de tijd van hun ouders. In de zeven onderzochte landen ligt dat gemiddeld op 61 procent. Fransen en Italianen zijn het negatiefst.
Van de Nederlanders zegt 33 procent moeite te hebben in het omgaan met stress. Gemiddeld ligt dat percentage op 45 procent. Ook vindt eenderde van de Nederlanders in de onderzoeksgroep het gezinsleven een grote bron van zorgen. Dat percentage ligt juist hoger dan bij de gemiddelde Europeaan.
bron: IntermediairPW
Ik kan me er wel in vinden, ben zelf 24 en werk nu 2 jaar in de it-branche als systems engineer. Buiten de reguliere werktijden en overuurtjes her en der vind ik de tijd die over blijft in de avonden helaas net wat te kort. Dat is te wijten aan de manier waarop de politiek de laatste jaren bezig is geweest. Als je daar gevoelig voor bent krijg je alleen maar meer frustraties die je de hele dag met je mee draagt.
Om eerlijk te zijn, denk dat mensen gewoon harder en meer klagen dan vroeger. Ik ben zelf 25 en werk in de IT en dit is prima te doen. De lonen zijn verhoudingsgewijs ook veel beter dan die van de vorige generatie. Het werk is ook allemaal gemakkelijker geworden, het grootste deel van de mensen hoeft nog maar amper echt na te denken tegenwoordig, daarom hebben ze zoveel tijd om te stressen om niks. En Loewie, chill out man, hoe kun je nou met 24 jaar gefrusteerd worden door de politiek. Een zin “Get alive”…
Nu ben ik zelf van de ‘oudere’ generatie. Volgens mij hebben ‘jongeren’ helemaal geen benul wat het is om verantwoordelijkheid te dragen en gewoon hard te werken. De concurrentie, of het nu in Nederland is of in de outsourcingslanden is, lacht zich een breuk over deze opstelling. Gewoon wachten en dan zijn we over 10 jaar zelf een ontwikkelingsland!
En dat is nu net de houding van de politiek die Loewie bedoelt. Alsmaar gaat het over verantwoordelijkheid van anderen en mensen worden als kleuters behandeld. Zo heb je er toch helemaal geen zin meer in als je daar gevoelig voor bent. Demotiverend. Het is een feit dat het leven harder is geworden voor velen, alles draait aleen maar om werk op dit moment. Ik ben ook alleen maar aan het werk en heb geen tijd voor leuke dingen want ik wil niet de zwarte piet krijgen. Doemscenarios over de economische toekomst is politieke speculatie. De jongeren begrijpen niet dat Nederland zich bang laat maken door haar gekozen vertegenwoordigers. Het zijn de ouderen die geen haar afstand willen doen van hun ‘rechten’ want ze hebben hun hele leven hard geploeterd, De vergrijzende oudere generatie is een enorm machtsblok aan het worden, en probeert via de politiek met deze retoriek jongeren een schuldgevoel aan te praten. Hoe hard moet je eigenlijk werken zijn daar richtlijnen voor? Terwijl zij zelf in de jaren zestig zeventig tachtig in hun jeugd eigenlijk helemaal niet zo hard hebben gewerkt. En gaan ze de jaren negentig jongeren de schuld geven dat ze geen verantwoordelijkheidsgevoel hebben wat helemaal niet zo is. En zelf willen ze allemaal stoppen met werken op hun 65e om te genieten van hun pensioen of aow van een leven lang hard gewerkt. Wat ik niet begrijp is dat veel ouderen vaak niet of nauwelijks werken of moeilijk een baan krijgen. Misschien een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel?
Ik werk al een vijftien jaar in de ICT, en er zijn steeds meer dingen gekomen om de programmeur in de nek te hijgen: Fixed priced opdrachten. Werkgerver fixed de price, jij krijgt de onmogelijke opdracht en de verantwoordelijkheid en het risiko, maar niet de winst. Gedetailleerde urenplanningen, je teammanager komt een maand na afloop vragen waarom je ergens 8 ipv 4 uur over gedaan hebt. Dus ja, het wordt steeds zwaarder, onder de noemer efficiency. Of we er allemaal gelukkig op worden is een grote tweede.
Louwe,
Juistem! dank je.