Ik vermoed dat het geen verrassing is als ik schrijf dat ict-en business-mensen het wel eens lastig vinden om goed te communiceren. De prangende vraag is: hoe komt dat nou?
Mijn hypothese is dat ict’ers Flatlanders zijn. Wat is een Flatlander? Iemand die in twee dimensies leeft, terwijl de business in meerdere dimensies leeft; Spaceland. Ict’ers zijn supergoed in het bedenken van oplossingen die consistent, perfect en vaak ook mooi zijn. Probleem is dat die perfectie zich beperkt tot enkele dimensies, terwijl business-mensen in meerdere dimensies tegelijkertijd leven. Of zoals Remko van der Pols, mijn lotgenoot in beroepsfantasie, dat heel mooi zegt: 'Ict’ers streven perfectie na terwijl business-mensen in imperfectie leven.'
Een eigenschap van een tweedimensionale Flatlander is dat hij zich weinig van een derde dimensie kan voorstellen. De volgende video geeft het mooi weer: http://www.youtube.com/watch?v=BWyTxCsIXE4.
Vertaal dat terug naar de ict. De business komt wel eens met gedrag dat ict niet snapt. Iets dat voor de ict'er als volstrekt irrationeel overkomt. Wat is er in hemelsnaam aan de hand, vraagt de ict'er zich af. Dat komt, volgens mijn hypothese, omdat de business een extra dimensie aanboort.
Hieruit vloeit voort dat het voor de ict'er vele malen moeilijker is om de extra dimensies van de business te begrijpen dan het voor de business is om minder dimensies te overzien. Ergo, het is eerder aan de business om het gat tussen business en ict te overbruggen dan andersom.
@Mark: “Belangrijkste constatering is dat het onderwerp leeft!”
Ik denk dat dit onderwerp meer leeft dan dat je voor mogelijk houd Mark. Voor vele hardwerkende professionele ict-ers op de werkvloer is dit een pijnlijke en dagelijkse realiteit. Uitgerekt worden in “hyperspace” om de kloof tussen management en techniek vanaf hun kant steeds maar weer te moeten overbruggen. Want de realiteit leert dat “het meeste management” zich niet kan! of wil! weten van de techniek.
Die zijn te druk met “hun eigen business” zonder er bij stil te willen staan wat er werkelijk voor nodig is.
Daarom vind je omschrijving van “Spacelander als businessmen” ook zo tekenend, omdat de meeste van hen totaal geen enkel inzicht hebben in wat er nodig is om “hun business avondturen, ideen” uberhaupt in de lucht te houden, laat staan blijvend te ondersteuen.
Tip:
Misschien zou je – in een van je presentaties aan “businesman” – eens kunnen laten zien, hoeveel en wel soort werk er nodig is om bijv een goedwerkende ict applicatie te bouwen. Maak een instructiefilm voor “spacelanders” van Idee tot Applicatie.
Onbekend maakt onbemind immers 🙂
De IT’er zelf is geen Flatlander. Het Flatland is de Informatie Technologie. De IT’er is degene die de realiteit van deze platte wereld inziet, en die representaties in deze platte wereld kan maken. Deze representatie is ook wel beter bekend onder de naam software.
De IT’er is in mijn ogen dus ook een Spacelander, maar dan wel één die begrijpt wat het Flatland is. De business-mensen zijn Spacelanders, die zich niet altijd kunnen inleven in de realiteit van de platte wereld. Dit resulteert wel eens in verwachtingen die binnen de platte wereld van de Informatie Technologie niet gerealiseerd kunnen worden.
De IT’er is hierbij juist niet de perfectionist, deze weet dat de 3D wereld nooit perfect in de 2D wereld kan passen. De business-mensen verwachten echter wel regelmatig toch de 3D wereld terug te zien, hierdoor zou men de business-mensen als perfectionisten kunnen bestempelen.
Is dit een verhaal waarmee je een mooie presentatie aan de business kan geven? Ik denk het niet, waarschijnlijk zullen deze de stelling uit het artikel prefereren. Hoe het ook gebracht wordt, het blijft van belang dat de business en de ICT dichter tot elkaar komen. Als de business aan de hand van dit artikel een stap richting de ICT zal maken, dan vind ik het al geslaagd. Hoe de business het ook bekijkt, wij als ICT’ers weten wat de realiteit is 😉
Ik zit nog steeds op mijn stoel maar het scheelde weinig.
Probeert de auteur nu werkelijk een punt te maken waaruit moet blijken dat business mensen beter kunnen overzien wat er moet gebeuren als ICT-ers?
Dit soort uitspraken kom ik normaal alleen maar tegen in een sales-driven organisatie. In een product-gedreven organisatie begrijpt men dat ICT onderdeel is van het product / de dienst. Een wereldvreemde ICT-er of hondsdolle salesman (of vrouw) kom je in dergelijke organisaties dan ook zelden tegen.
Jammer dat de auteur denkt dat hij in een representatieve situatie werkt. Vanaf mijn luie stoel is het moeilijk te bepalen wie de grootste boosdoener is in zijn bedrijf, de onmogelijke en tegenstrijdige eisen van de sales mensen of de wereldvreemde ITIL-knuffelaars in (ongetwijfeld) de kelder.
De verwarring hier is, denk ik, dat de persoon gelijkgesteld wordt met zijn of haar functie. Een ICT-er is misschien – noodgedwongen – een flatlander, omdat hij of zij leeft in een digitale wereld. Een wereld die tot nu toe nog gebaseerd is op de logica van de uitgesloten derde: het is 0 of 1, niet 0,5!
Dit betekent natuurlijk niet dat de mensen die werken in ICT, een beperkte visie hebben. Dit betekent vooral dat zij in de praktijk niet buiten de twee dimensies kunnen treden, omdat de technologie dit niet toelaat.
Een ander moeilijk punt in de discussie lijkt me dat de Business misschien in de imperfectie leeft, maar dat dit niet betekent dat ze geen perfectie van de ICT kunnen verwachten. Zelf heb ik ook al ervaren dat de verwachtingen bij de Business irreëel hoog kunnen liggen.
Helaas denk ik dat de marketing van sommige ICT-bedrijven daar niet aan helpt. Als ze constant over ‘Solutions’ spreken, dan is het toch logisch dat de Business ook oplossingen voor hun problemen zal verwachten. Wordt het geen tijd om die term te vervangen door iets realistischer? Possibilities bijvoorbeeld?
Aan beide zijden is er nog werk aan de winkel. En het feit dat we ons eerst bewust worden van de nood aan goede communicatie, lijkt me een onvermijdelijk startpunt.
ICT-ers en business mensen hebben ieder te maken met hun eigen context en hebben vanuit die context een bepaalde focus en bepaalde belangen. Er is veel mogelijk met oprechte belangstelling en aandacht voor elkaars context en oog voor de belangen van de ander. Dan wordt communiceren opeens als vanzelf boeiend en vruchtbaar, is er over en weer begrip en komen vanuit effectieve samenwerking goede resultaten tot stand.
Deze visie is gebaseerd met de aanname dat als een ICT-er iets irrationeel vindt van een businessman/vrouw, de ICT-er ongelijk heeft.
Wat als de de werkwijze in kwestie ook echt rationeler/efficiënter kan, maar de businessman/vrouw dit niet wilt aannemen van een Flatland ICT-er. Dan lijken de rollen mij omgedraaid.