Ik weet niet wie van de lezers serieus naar ITIL versie 3 (ITIL3) heeft gekeken, maar het is even slikken. Het overzichtelijke ITIL versie 2 wereldje waar we zo aan gewend waren, met zijn tien Support en Delivery procesjes blijkt nu onderdeel te zijn van een veel grotere wereld, waarin we ons onder meer bezig gaan houden met service strategie en continue verbetering van onze dienstverlening. Niet dat dit een slecht iets is (integendeel), maar het roept bij mij wel vragen op als het bijvoorbeeld gaat om het opleiden van medewerkers.
Mijn grootste zorg zit hem in het verwerven van de basiskennis die je nodig hebt om in een op ITIL gebaseerde omgeving te kunnen werken. Een ITIL2 Foundation-cursus verschafte je inzicht in het ITIL jargon en bood je de mogelijkheid om de essentie van de onderliggende tien processen en hun afhankelijkheden te begrijpen. Zo begreep je al snel waar je collega's het over hadden en kon je praktijkervaring eenvoudig koppelen aan de opgedane theoretische kennis.
Kijkend naar ITIL3, dan zien we een ruime verdubbeling van het aantal processen, samen met een veel bredere blik op het vakgebied, die naast operationele vaardigheden (zoals het afhandelen van verstoringen en wijzigingen) ook ingaat op bedrijfskundige en marketingaspecten. Een basiscursus ITIL3 Foundation, die trouwens in dezelfde tijdspanne gegeven wordt als de ITIL2 Foundation, bevat dus in principe veel minder diepgang en veel meer oppervlakkigheid.
Daarnaast is er een andere verontrustende ontwikkeling. De nieuwe 'eigenaar' van het certificeringgedeelte van de ITIL-examens (APMG) heeft aangekondigd dat ITIL2-examens binnen afzienbare tijd niet meer mogen worden afgenomen, vanaf dat moment is ITIL3 de enige optie. Een vaste datum is hier nog niet voor bekend, voorlopig gaat men er van uit dat we in dit jaar nog gewoon ITIL2-examens kunnen afleggen. Een logisch gevolg hiervan is dus dat de ITIL2-opleidingen langzaam zullen uitsterven omdat er niet meer gecertificeerd kan worden. Het effect hiervan zul je snel merken bij de ict-dienstverleners, voor wie het behalen van certificaten erg belangrijk is.
De vraag is, in hoeverre de markt dit gaat accepteren. Er is slechts een zeer gering aantal Nederlandse bedrijven dat in staat is ITIL3 te adopteren. Zal APMG met zijn certificeringpolitiek er in slagen de markt een andere kant op te dwingen? Ik betwijfel het ten zeerste. Ik voorspel dat we massaal op zoek gaan naar alternatieven, zoals bijvoorbeeld ISO20000. Het worden in ieder geval interessante tijden.
Ha die Dick,
Ik ben het gedeeltelijk met je eens. Reden ervan is dat ikzelf zie dat uitbreiding van de ITIL V2 kennis nu al begint te komen. Steeds meer mensen om mij heen beginnen interesse te tonen in BiSL, ASL, MOF, ISO en vooral soft skills trainingen. De combinatie van al deze trainingen betekend mijn inziens dat mensen ook in staat moeten zijn verder te denken als alleen processen, en dan met name in vraagstukken, waarbij het “waarom doen we dit” aan de orde komen. Dan moet ITIL v3 een welkome aanvulling zijn, dus ik wel toekomst in deze leergang.
Helemaal mee eens. Reden voor een klein groepje mensen om vorig jaar Open Service Management Framework (OSMF) te introduceren op het ITSMF-congres. Hierover zijn al verschillende artikelen verschenen. Voedingsbodem voor OSMF was en is de ontwikkeling rondom ITIL 3 (C). Een open source alternatief waar eenieder aan kan bijdragen. Best Practice zoals het bedoeld is.
Beste Dick,
In lijn van onze vorige discussie kan ik het niet anders dan oneens met je zijn. In de eerste plaats is het een tekortkoming van de oude ITIL foundations training dat slechts een deel van ITIL set werd uitgelegd. ITIL3 is er juist omdat de breedte van ITIL onvoldoende tot uiting kwam in de praktijk.
Natuurlijk moet je afvragen of je in ITIL foundations de hele library moet kennen. Dat lijkt me onmogelijk en onnodig. Voor de meeste cursisten is het voldoende om een overzicht te krijgen waarmee ze in de praktijk aan de slag kunnen gaan. De Service Life Cycle helpt enorm om de kennis over te brengen.
Ik denk dat het goed is dat ITIL foundations certificering op zichzelf op de schop gaat. De manier waarop dat gebeurt vind ik niet goed.
Met betrekking tot de opmerking van Aad: Best Practices houdt in dat er een kwaliteitsbeoordeling heeft plaatsgevonden op basis waarvan beoordeeld kan worden dat een practice in de meeste opzichten ook inzetbaar en bruikbaar is. Een open source alternatief tot ITIL is prima, zolang er ook een goede open beoordeling van de practices is. Wie bepaald in het geval van OSMF dat een Best Practice een Best practice is. Dat is ook het probleem met OCG, met de IT Service Management Institute en met andere instaties. OSMF is in die zin dan ook nog geen alternatief voor ITIL, maar kan het wel worden.
Beste Paul,
Ik nodig jou en iedereen dan ook van harte uit bij te dragen aan (de ontwikkeling van) OSMF. OSMF is duidelijk in de opbouwfase en het ontwikkelteam van vorig jaar heeft alleen een raamwerk gebouwd. Het is aan de “markt” om er een echte invulling aan te geven. Voor OSMF bestaat een wiki omgeving op http://www.osmf.net.
Of we het nou hebben over ITIL v2 of het nieuwere ITIL v3; ik denk dat veel mensen nog wel eens uit het oog verliezen waar het allemaal om zou moeten gaan: het door de IT leveren van diensten waar de business behoefte aan heeft. Ik zie bij veel bedrijven echter de omgekeerde wereld: ITIL als doel op zich. Met bijkomend veel, heel veel inspanning en intern gericht navelgestaar, terwijl de business met de handen in het haar zit en zich afvraagt waarom IT nou weer niet levert wat nodig is. Naar mijn mening zouden ITIL trainingen dan ook veel meer aandacht moeten besteden aan de omgeving waarin je ITIL moet inpassen en hoe je ITIL kunt implementeren. ITIL staat niet op zichzelf maar is onderdeel van een groter geheel. En het is niet meer dan een middel. Een van de vele ?
De scope van ITIL V3 en daarmee het ambitieniveau is enorm vergroot. Je kunt makkelijker beschrijven wat er niet onder valt: het fabriceren van standaardproducten zoals servers, besturingsystemen, standaardapplicaties enz. Maar het ontwikkelen van maatwerksoftware wel, wist u dat? Ook functioneel beheer zit er nu in. En daarmee kom je op een acceptatieprobleem. Gaan de applicatieontwikkelaars nu ITIL omarmen? Laten de functioneel beheerders BiSL vallen? Sterker nog: voelen de technisch beheerders zich nog thuis in een ITIL dat zo’n brede scope heeft? Neem je de moeite om de 1652 (geloof ik) pagina’s te scannen voor de delen die voor jou van belang zijn? Los van de discussies over certificering vind ik dit de grootste uitdaging voor ITIL V3, de omvang.
Zoals zo vaak: voor een deel wel mee eens, maar met een paar nadrukkelijke kanttekeningen….
ITIL V3 leent zich als zodanig absoluut niet voor dezelfde doelgroep waar ITIL V2 zo groot in geworden is. En dan bedoel ik ‘groot’ in termen van omzet: de omzet is vooral in de onderste laag van de piramide gemaakt en daar zie ik de lifecycle-aanpak van V3 totaal niet als een relevant aandachtspunt. Dat gaat dus mis. Met name omdat in landen zoals de VS het feit dat het ‘versie 3’ heet ertoe zal leiden dat niemand meer met ‘de oude versie’ wil werken: zoiets doe je toch niet als ontwikkeld land….
V3 had natuurlijk ‘level 3′ moeten heten, dan hadden we dat vervelende effect niet gehad. Dan had iedereen op z’n eigen nivo kunnen insteken.
Wat hebben we dus nu nodig? Een foundations interpretatie van de scope van V3. En een bewustwording van het verschil tussen processen en functies, zodat we ITIL eindelijk eens kunnen leren begrijpen. En daar zie ik APMG (1) niet toe in staat, en (2) niet toe willen overgaan. Dus moeten we naar alternatieven kijken.
EXIN gooit daarbij de hoogste ogen met ISO20000. Daar gaat het namelijk gewoon om het *doen* van de essentiele dingen uit de scope van V2 en daar moet het grootste deel van deze wereld nog aan beginnen.
T.a.v het gebrek aan diepgang: V3 heeft een hoop tekst, en ik heb het van voor naar achter en omgekeerd gezien, maar ik zie nog steeds precies dezelfde structurele denkfouten: zodra iemand denkt dat je ITIL kunt toepassen ‘as is’ ga je de bietenbrug op. Keer op keer wordt het duidelijk dat je moet focussen, selecteren en daarna versimpelen, om een implementeerbaar werkbare aanpak te krijgen uit het referentiemodel. En de grote leveranciers van deze wereld schijnen dat nog steeds niet te kunnen. Als je dus de ‘overdaad’ aan details als ‘diepgang’ interpreteert dan kun je daar aardig slachtoffer van worden. In het Foundations boek dat we voor ITSMF over ITIL hebben samengesteld zul je een aantal versimpleningen terugvinden, die het makkelijker maken om al die ITIL-stof te doorzien.
Simpele default commoditized procesmodellen zullen opkomen zodra gebruikersorganisaties er hun buik vol van krijgen om complexe en dure projecten zonder resultaat voorgeschoteld te krijgen. En die beweging zie ik op diverse fronten nu ingevuld. In binnen- en buitenland. De consultancy-kruik gaat te water tot ie barst..