De nieuwe standaard voor het objectief bepalen van de hoeveelheid functionaliteit is op 1 februari van kracht geworden als ISO-standaard. Op 19 april lanceerde Nesma de Nederlandse versie van de ISO/IEC 24570:2018, de FPA standaard 2.3. Deze standaard definieert een meeteenheid voor de hoeveelheid functionaliteit die de gebruiker krijgt en is daarmee een ideale maat voor het afrekenen van agile-projecten tegen een vaste prijs per eenheid.
Nesma heeft de standaard voor functiepuntanalyse herzien. Deze is per 1 februari geaccepteerd als internationale standaard door de ISO en is op 19 april officieel van kracht geworden tijdens de presentatie op de Nesma voorjaarsbijeenkomst in Soest. Functiepuntanalyse beschrijft de hoeveelheid functionaliteit die software de gebruikers biedt en kan worden beschouwd als de ‘kubieke meter’ van de software industrie. De meeteenheid functiepunt wordt gebruikt in contracten waar vooraf nog niet duidelijk is hoeveel ‘kubieke meter’ software er nodig is en daarmee bij uitstek geschikt om prijsafspraken te maken in agile ontwikkel- en beheercontracten.
De oude standaard dateerde uit 2005 en was afgestemd op watervalmethodieken, waardoor de standaard binnen agile-contracten als lastig bruikbaar werd ervaren. De erkenning als internationale standaard ISO/IEC 24570:2018 is met name belangrijk voor de contracten die de methode als basis gebruiken voor prijsafspraken.
Wat is er veranderd
Omdat de methode als basis dient voor de cost engineering van contracten was stabiliteit het uitgangspunt. Een waardebepaling op basis van de nieuwe standaard zal slechts in een zeer klein aantal gevallen iets afwijken van een waardebepaling op basis van de oude standaard. De globale manier van waarderen is uitgangspunt in de nieuwe standaard, omdat deze veel eenvoudiger toepasbaar is, beter past in het agile werken en vrijwel geen verschillen oplevert met de gedetailleerde werkwijze.
Delen van de oude standaard die in de praktijk vaak tot vragen leidden, zijn herschreven en er is uitleg toegevoegd over het tellen van onderhoud en over de groei van software tijdens de ontwikkeling. Daarnaast zijn tekstdelen die binnen agile-contracten tot verwarring konden leiden, aangepast of verwijderd.
De grootste verandering is dat de praktijkvoorbeelden zijn losgekoppeld van de standaard. De voorbeelden maakten onderdeel uit van de oude standaard, terwijl ze bedoeld waren als toelichting. Dit werkte voor een grote groep gebruikers verwarrend. Om het verschil tussen standaard en toelichting duidelijk te maken worden de voorbeelden los uitgebracht. Dit geeft de Nesma de mogelijkheid om nieuwe voorbeelden uit te brengen, zonder een tijdrovende wijziging van de ISO-standaard door te hoeven voeren.
Gevolgen voor contracten en certificering
De gevolgen voor contracten zijn beperkt, doordat de nieuwe standaard backwards compatibel is met de oude standaard. De Nesma adviseert daar waar in het contract verwezen wordt naar de Nesma standaard versie 2.2 de oude standaard te handhaven of overeen te komen dat 2.2 vervangen wordt door versie 2.3. Daar waar in contracten wordt verwezen naar de ISO-standaard is nieuwe standaard van kracht. Omdat de verschillen in uitkomst minimaal tot niets zijn, verwacht Nesma hier geen problemen.
Omdat de verschillen tussen de oude en de nieuwe standaard minimaal zijn, blijven de bestaande certificeringen geldig. Wel zullen alle gecertificeerden worden benaderd of ze nog als gecertificeerd te boek willen staan in het openbare register, dit in het kader van de Algemene Verordening Gegevensbescherming die vanaf 25 mei 2018 mei van kracht is. Het register wordt in eerste instantie geleegd en opnieuw gevuld met de personen die toestemming gegeven hebben voor opname in het register. Vanaf 19 juli worden de eerste certificeringsexamens afgenomen op basis van de nieuwe standaard.