Onlangs wist het Computer History Museum een IBM 1401 mainframe zover aan de praat te krijgen dat het apparaat Fortran II-code kan compileren en draaien. Met ponskaarten inderdaad. Misschien is het niet zo nuttig een computer uit 1958 aan de praat te krijgen, maar het roept nostalgische gevoelens op. Welke programmeertaal mist u?
Het museum kreeg de computer aan de praat na heel wat jaren bouwen aan een hardware-emulator voor de IBM 729 vacuum column tape drives. De emulator wordt aangedreven door een oude Windows-pc en de images van de tapes zijn opgeslagen als bestanden. Uiteindelijk kreeg het team het ook voor elkaar weer echte tapes te gebruiken.
Om de Fortran-applicatie te draaien, was een hele stapel ponskaarten nodig om de brondcode te compilen en vervolgens te draaien. Daarvoor werd in dit geval wel eerst de volgorde van de gaatjes via een normale pc bepaald en vervolgens in de ponskaart gestanst omdat het eerst maken van ponskaarten en vervolgens de applicatie controleren wel heel veel werk zou kosten.
Maar nadat je het filmpje gekeken hebt: welke oude programmeertaal mist u? (of hardware)
Ik mis geen “oude” computertaal. Er is eerder een teveel aan “computer-interpretatie-talen”. De enige taal die iedere computer “spreekt” is zeer eenvoudig: de taal van de binaire logica. Ik mis wel de “applicatie-architectuur”; een mi. onmisbaar instrument om correcte toepassingen te ontwerpen. Met de huidige veelheid aan “talen” hebben we geprobeerd het ontwerpen van computer toepassingen “eenvoudiger” te maken. Te beginnen met het creëren van ‘encapsulation’ gevolgd door interpretatieve talen…die aanleiding zijn van de huidige spraakverwarring…
Ik mis dus niets voor wat betreft “taal”. Maar het zou geen kwaad kunnen om de bedoeling van taal, in dit geval de communicatie tussen techniek en gebruikers, te verbeteren. Goed snoeien zou hierbij helpen…niet per sé tot het niveau van nullen en eenen…maar wel tot in de buurt van binaire logica die door meeste gebruikers begrepen kan worden…