Azerion-ceo Aytekin: van bankroet naar beursgang

Atilla Aytekin, directeur van het beursgenoteerde game- en adtechbedrijf Azerion, leeft momenteel zijn ‘Dutch Dream 2.0’. De Nederlandse ondernemer van Turkse komaf kende in zijn carrière ook grote tegenslagen. Aan Computable vertelt hij over zijn weg van bankroet naar beursnotering.

Een ferme slag op de gong van de Amsterdamse Euronext-beurs. Zo startte vandaag officieel het avontuur van Azerion. Het game- en adtechbedrijf is in relatieve stilte keihard gegroeid. Het nam sinds de oprichting in 2014 ruim veertig bedrijven over, behaalde in 2021 een omzet van driehonderd miljoen euro en telt bijna duizend medewerkers in achttien landen. Het jaar 2021 werd volgens co-ceo en mede-oprichter Atilla Aytekin met een ‘bescheiden operationele winst’ afgesloten. De beursgang moet die groei verder versnellen.

Azerion levert oplossingen voor de geautomatiseerde in- en verkoop van online-reclame. Het zijn de digitale tools die veilen welke advertenties zichtbaar worden op websites en in apps. Die adtech-activiteiten omvatten ongeveer tachtig procent van de omzet. De overige twintig procent komt uit digitale diensten voor game-aanbieders en contentmakers. Azerion beheert inmiddels 16.000 online spellen op een AWS-platform. Dat zijn vaak gratis spellen in apps waarvan reclame het verdienmodel is. Het gaat om casual games als Habbo Hotel en Governor of Poker. Ook heeft het bedrijf een game-licentie voor de Teletubbies, Nijntje, de Smurfen en Hello Kitty in bezit. Met het oog op avatars in de aanstaande metaverse is dat een mogelijke goudmijn.

Zutphen

Wie is de directeur en medeoprichter van Azerion? Atilla Aytekin, in 1969 geboren in de Turkse stad Istanbul. Hij groeit op in Zutphen waar hij op driejarige leeftijd samen met zijn moeder en twee oudere broers wordt herenigd met zijn vader. Die is twee jaar eerder als gastarbeider naar Nederland vertrokken om er aan de slag te gaan bij een fabrikant van kunststof verpakkingsmaterialen.

‘Ik ben vanaf mijn jeugd al bezeten van tech en computers. In mijn omgeving was ik één van de eerste Turkse Nederlanders die er één had, een Commodore 128.’  Aytekin straalt als hij praat over zijn eerste pogingen om te programmeren en computers te koppelen via een piepend en krakend modem. ‘Eigenlijk wist ik vanaf mijn tiende al dat ik iets met ict wilde doen.’ Hij weet dan ook al dat hij ondernemer wil worden. Aytekin verkoop spijkerbroeken op de middelbare school en importeert later ook tweedehands auto’s vanuit een automarkt in Berlijn.

Na de mavo, de mts en verschillende deeltijdopleidingen (‘Ik ben een stapelaar van opleidingen’) gaat hij Informatiekunde studeren in Tilburg. Hij leert er over ict-toepassingen, leidinggeven, ict-projecten en herinnert zich dat er veel statistiek en wiskunde in de opleiding zat. Hij verduidelijkt dat hij ook ‘een beetje’ kan programmeren.

Baan Software

Na zijn afstuderen gaat Aytekin aan de slag bij het illustere ict-bedrijf Baan Software. Die erp-speler kent op dat moment haar hoogtijdagen. Aytekin maakt er in 1994 een vliegende start als consultant en na twee jaar vertrekt hij naar Turkije om er een eigen bedrijf op te zetten. Baan koopt zich voor vijf miljoen gulden in bij dat bedrijf. In zijn boek ‘Atilla’s Dutch Dream’ beschrijft Aytekin kleurrijk hoe hij aanvankelijk aanklopte voor een ton en met een miljoenenfinanciering aan de slag kon in zijn geboorteland. Hij verruilt de IJssel voor de Bosporus en sluit op 25-jarige leeftijd deals met grote bedrijven, waaronder de Turkse vestiging van automaker Ford. Daarbij worden grootmachten als SAP en Oracle afgetroefd. Toch kan de onstuimige Aytekin niet aan de met de gebroeders Baan vastgelegde financieringsclausule (‘Twintig procent nettowinst in het laatste jaar van uitkeren aandelen’) voldoen. Bij het aangaan van die afspraak is hij achteraf gezien veel te naïef geweest. ‘Zeg maar gerust amateuristisch’, blikt hij terug in een gesprek met Management Team.

Aytekin keert terug naar Nederland waar het nog een keer mis gaat. Hij bouwt drie maanden na zijn vertrek bij Baan een nieuw softwarebedrijf op, dat hij betrekt uit een failliete boedel. Het bedrijf krijgt de naam Atra, naar de eerste letters van zijn naam (Atilla) en de laatste twee letters van de naam van zijn vrouw Zehra. Als de internetbubbel barst en opdrachtgevers hun werk intrekken gaat ook zijn eigen bedrijf failliet. Aytekin, die dan net een tweede hypotheek heeft afgesloten om extra personeel aan te trekken, gaat ook persoonlijk bankroet en belandt in de schuldsanering.

Volwassen worden

‘De eerste fase van mijn ondernemersleven moest ik nog volwassen worden. Het kon niet op. Ik dacht dat ik het allemaal kon. Dat avontuur bij Baan en het faillissement hebben me volwassen gemaakt.’ Hij neemt nu veel ‘calculerender’ risico’s en is niet meer zo onbesuisd als toen, verzekert hij. ‘We maken nog steeds fouten, maar we gaan er niet meer aan kapot.’

Hoewel het tijdens het interview met Computable, twee weken voor de beursnotering, razend druk is, leunt Aytekin losjes in een stoel in de vergaderruimte van het Azerion-hoofdkantoor in Schiphol-Rijk. Hij praat ontspannen over zijn heden en verleden als ict-ondernemer en maakt regelmatig een grapje.

De ondernemer start in 2014 samen met zakenpartner Umut Akpinar het bedrijf Azerion. De twee kennen elkaar dan al jaren en trekken vanaf 2007 ook samen op bij de oprichting van softwarebedrijf Triodor.

‘De verschillen tussen de snelheid van groei in de traditionele ict-markt en de game- en adtechwereld zijn enorm’, vertelt hij. ‘Met Triodor behaalde we een lineaire groei.’ Het bedrijf dat software ontwikkelt voor de melkveerobots van Lely groeide in tien jaar tijd naar een omzet van twintig miljoen euro. ‘Het gaat om uren factureren en de omvang van het personeelsbestand beperkt de groei.’

Met Azerion was het doel aanvankelijk om binnen zo’n vijf jaar te groeien naar honderd miljoen euro. Met de beursnotering wordt dat plan zeker gehaald. Aytekin en zijn compagnon richten voor 2022 op 450 miljoen omzet.

Co-ceo

Bij Azerion is de rolverdeling tussen het tweetal strikt. Aytekin is het gezicht naar buiten en houdt zich als co-ceo bezig met externe groei. Dat betekent: de overnames, acquisities en overnamestrategie. Zijn compagnon Akpinar focust op de interne organisatie. Met zo’n zeven tot acht overnames per jaar is die integratie van overgenomen bedrijven een dagtaak, schetst Aytekin. Hij deelt verder dat het bedrijf ‘bewust’ op de achtergrond en ‘vrij geruisloos’ is gegroeid. ‘Dat kwam goed uit bij de overnames, dan konden we Calimero spelen.’

Over de keuze voor gaming en adtech zegt hij: ‘Het spel dat een eindgebruiker in een app speelt, is natuurlijk maar het topje van de ijsberg. Onderwater zit veel technologie. We kenden die al een beetje want bij Triodor ontwikkelden we de backend voor spelletjesplatform Spele.nl.’ Bedrijven uit de game-wereld die klant waren bij Triodor worden later door Azerion overgenomen. Inmiddels is ook Triodor onderdeel van Azerion.

Het tweetal kiest bewust voor een ‘buy and build’-strategie. ‘Op eigen kracht zouden we nooit zo snel kunnen groeien.’ In vijf jaar tijd worden ruim veertig bedrijven in de game- en adtechsector overgenomen. Van kleine nichespelers tot grote aanbieders. ‘Wij voorzagen bij de oprichting van Azerion al een consolidatieslag op de gamingmarkt’, vertelt Aytekin. Hij doelt op de recente overname van Activision door Microsoft, waarvoor Microsoft zestig miljard neertelt.

Fortuna

Deze zomer zijn Aytekin en zijn zakenpartner voor twintig procent eigenaar geworden van eredivisieclub Fortuna Sittard. Aytekin legt uit dat het gaat om een investering met privégeld die dus buiten Azerion om gaat. Er mag qua financiering dan geen directe link zijn, de investering is wel degelijk bedoeld om toepassingen van Azerion te testen bij de Limburgse eredivisionist. Het gaat dan bijvoorbeeld om tools rondom de vermenging van digitale en fysieke concepten.

De ict-ondernemer legt uit dat hij probeert om het publiek van de club te verbinden met online adverteerders en vice versa. ‘We zijn bezig met een engagement-app en kijken hoe we de online en offline wereld kunnen verbinden. Bijvoorbeeld door supporters via een online platform inspraak te geven in transferbeleid of via crypto mee te laten investeren in spelers.’

Ook zijn er plannen om de inkomsten van de club te vergroten. Op de reclameborden aan de kant van het veld komen advertenties die via het online advertentiesysteem van Azerion worden verkocht. Hij heeft plannen om dat systeem bij alle clubs te gaan introduceren. ‘Nu heeft iedere club nog eigen verkopers, maar dat is te automatiseren.’

Aytekin en Akpinar hebben bewust gekozen voor een aandeel van twintig procent. Zo houden ze de optie open om ook aandeelhouder te worden van andere clubs. Vanaf 25 procent mogen ze namelijk geen belang meer hebben in andere voetbalclubs uit de eredivisie. De Azerion-mannen zijn ook sponsor van in het e-sportsteam van Ajax. ‘We zijn voetbalfanaten en proberen graag nieuwe dingen uit’, lacht Aytekin.

Quote 500

De beursgang van Azerion betekent voor de co-ceo’s een flinke financiële klapper. Zakenblad quote schat de beurswaarde van het bedrijf op zo’n 1,3 miljard  waarvan de co-ceo’s volgens het FD zo’n 85 procent van de aandelen in handen hebben.

De Nederturkse ondernemer blijft er rustig onder. ‘Die Quote 500-lijst is het resultaat van de beurswaarde van Azerion uitgedrukt in geld. Ik word er niet gelukkiger van ofzo en blijf nuchter en doorgaan.’

Aytekin is naar eigen zeggen aan zijn ‘Dutch Dream 2.0.’ begonnen. Over zijn Dutch Dream (versie 1.0) schreef hij in 2006 in het boek ‘Atilla’s Dutch Dream’, waarin hij zijn ict-ondernemerschap en zakelijk successen aftekent tegen zijn achtergrond als de zoon van een arbeidsmigrant.

‘Natuurlijk gaat het nog weleens door mijn hoofd dat het ook anders kan aflopen dan je verwacht. Het grote verschil met de perfecte storm waarin ik als jonge ondernemer terecht kwam en nu, is dat ik toen nog moest rijpen als ondernemer. Nu ben ik als persoon veel volwassener en ik heb een fantastische partner’. Lacht: ‘Ik bedoel mijn zakenpartner, maar ik heb natuurlijk ook een geweldige levenspartner in mijn vrouw.’