Waar haal je tegenwoordig de automatiseerders vandaan? In India is aan Java-programmeurs geen gebrek. Alleen is het niet zo makkelijk ze naar Nederland te halen. Schets van de sollicitatieprocedure bij een dotcom.
Het contrast is indrukwekkend. Door de glazen ruit zie je het verkeer voorbijrazen op de westelijke poot van de A10. Binnen in de kantoortuin is het doodstil. Op de werkvloer van de anderhalf jaar oude Dotcom verkopen ze . . . auto’s. Tradingcars.com is een portaalsite waar dealers hun overtollige auto’s kunnen uitwisselen.
De 45 medewerkers achter de bureaus zijn de marketeers, de verkopers en de helpdesk. Een schrijnend tekort is er aan automatiseerders voor het onderhouden van de websites. Cto (chief technology officer) Anurag Shrivastava zoekt daarvoor onder meer Java-experts. In Nederland zijn ze niet te vinden, zegt hij. In het huidige team van vijftien automatiseerders zit één Nederlander, de rest is uit Engeland gehaald. De groep wisselt voortdurend van samenstelling. De Indiase it’ers die in Engeland met gemak aan een werkvergunning komen, krijgen in Nederland een visum van hooguit één maand. Voor Shrivastava maakt het steeds opnieuw moeten regelen van automatiseerders het klaren van zijn klus erg moeilijk. "Kwam er nu een ict’er met kennis van Java", stelt hij, "huur ik hem ter plekke in."
Burn rate
Niet alleen het zoeken veroorzaakt hoofdpijn. Het is ook de snelheid waarmee het project geld verbruikt. Een beetje Java-ontwikkelaar verdient 2500 gulden per dag, stelt Shrivastava. Een echt goede Java-programmeur, met acht jaar automatiserings-ervaring, krijgt zelfs 3500 gulden per dag. "Daar komt dus die uitdrukking burn rate vandaan."
Eind vorig jaar was hij het zat. Alle mogelijkheden waren uitgeput om in Nederland aan Java-ontwikkelaars te komen. In november zette de cto een advertentie in een Indiase krant, verspreid in de grotere Indiase steden. Direct boven en onder de advertentie van Tradingcars stond nog een tiental andere bedrijven, allemaal op zoek naar Java-programmeurs.
"Binnen een week ontving ik 1400 cv’s." Shrivastava glimlacht: met zoveel kandidaten kon hij kieskeurig worden. De helft van de reacties konden meteen weg: kandidaten die hij over hield hadden allemaal hun ‘masters degree’ gehaald, of zelfs een Phd. Tachtig kandidaten kregen uiteindelijk een uitnodiging voor een gesprek
Samen met oprichter Allard Luchsinger vertrok Shrivastava begin dit jaar naar India om de kandidaten te interviewen. Van te voren wisten ze dat niet alle kandidaten zouden opdagen. "Sommigen willen alleen gesprekken voeren in het weekeinde, om hun baas niet te alarmeren. Anderen hebben al een nieuwe baan gevonden, of zijn om een of andere reden niet in staat om te komen." Van de tachtig Java-programmeurs spraken ze er zo’n vijftig, de zeven beste nam hij aan.
Gezinshereniging
Probleem opgelost? Shristava wist wel beter. Net als in zijn geval, vijf jaar eerder, begint nu het regelen van Indiase en Nederlandse documenten. Hoe sneller je ze nodig hebt, hoe langer het duurt, zegt Shristava. "Indiase ambtenaren laten hun macht voelen." Niet alleen de Indiase autoriteiten liggen dwars.
Papieren zoals een geboortebewijs en een paspoort zijn nodig voor het verkrijgen van een verblijfsvergunning voor Nederland – de zogenoemde Machtiging voor Voorlopig Verblijf (MVV). Daarmee ben je er nog niet. Samen met Ghana, Nigeria, Pakistan en de Dominicaanse Republiek staat India op de lijst van landen waar mensen moeten wachten met het vertrek naar Nederland tot de MVV is toegekend. Medewerkers van de ambassade of het consulaat moeten alle persoonsgegevens nakijken. Dat kost tijd.
Shristava wijst op een uitleg over de verificatie, te lezen op de website van het ministerie van Buitenlandse Zaken: ‘De Nederlandse overheid wil voorkomen dat mensen uit deze landen op onrechtmatige basis trouwen, ten onrechte gezinshereniging laten plaatsvinden of kinderbijslag aanvragen.’
"De tijdrovende procedure is een molensteen om onze nek. Is het echt nodig? Die ict’ers verdienen straks een goede boterham – niet echt een groep mensen die afhankelijk is van fraude."
Nog vier maanden, vreest Shristava, duurt het voor zijn Java-programmeurs in Nederland aan de slag kunnen. Gerust is hij er niet op. Ook in andere landen is de vraag naar programmeurs groot, zoals de in Verenigde Staten, Duitsland en België. Hij belt elke dag, om zijn kandidaten gemotiveerd te houden. "In de Verenigde Staten krijgen ze meer betaald. En welke Indiase automatiseerder is nou geïnteresseerd in Nederland?" In die landen kost het ook nog eens veel minder tijd om een voorlopig visum te krijgen. "Kom je door het gesprek met de Amerikaanse ambtenaar voor immigratie heen, kun je een dag later vliegen. In Duitsland en België duurt het slechts een paar weken."
China vult gaten India
India, leverancier van software-specialisten, krijgt steeds meer concurrentie van ict’ers uit China. Dat stelden ondernemers en analisten vorige week donderdag tijdens een technologieconferentie in Bombay. Volgens een onderzoek van McKinsey en de Indiase ict-brancheorganisatie Nasscom zal India in 2006 niet meer kunnen voldoen aan de buitenlandse vraag naar automatiseerders. Nu al is India gedwongen Chinese ict’ers in te huren: meer dan 100.000 Indiase automatiseerders vertrokken voor werk naar de Verenigde Staten.
