Ik moet toegeven dat ik de afgelopen periode niet heb bijgehouden welke bijdrages op de website zijn verschenen (mea culpa!). Dus was ik aangenaam verrast om te zien dat mijn collega bloggers zo productief zijn en dat ook nog eens met spannende bijdragen over de verhouding tussen mens en machine, BI en gevoel en hoe de kwaliteit van geplaatste blogs kan worden gemeten. Wow! Goed om te zien dat we als BI-experts niet zijn vastgeplakt aan louter tools en technologie. In het verlengde van deze interessante bijdrages zou ik best wel iets kunnen vertellen over neuro-BI.
Er is maar een ding wat me tegenhoudt. In mijn huidige project gaat het erom dat een oplossing wordt bedacht om o.a. de volgende problemen op te lossen:
- data is opgesloten in vele (vaak onbekende) bronnen
- iedereen binnen de organisatie heeft zijn eigen interpretatie van de data
- informatie is niet tijdig beschikbaar
- zelfde data meermaals opgeslagen: welke is juist?
- data afkomstig uit verschillende bronnen niet te combineren
- niet duidelijk waar data vandaan komt en welke bewerkingen erop hebben plaatsgevonden
Bekende problemen? Zeker – en daar zit hem ook de crux. Ondanks alle vooruitgang die we in BI hebben geboekt lossen we al twintig jaar dezelfde problemen op. Voor de bovengenoemde problemen ligt een governance-oplossing voor de hand. Maar is dit de oplossing als we nog steeds dezelfde problemen blijven tegenkomen? Uiteindelijk zijn mensen, afspraken, discipline, feedback etc onderdeel van de oplossing. Zijn we als BI dan nog niet voldoende mensgericht om dit voor elkaar te krijgen (toch een cursus NLP doen!)? Of is dit misschien geen specifiek onderdeel van BI en zou het bijvoorbeeld vanuit organisatie-inrichting en -besturing moeten worden opgepakt? Wie het weet mag het zeggen – graag reacties! Want er zijn nog gewoon enorm veel organisaties die het niet lukt om tijdig een rapportje met consistente informatie te krijgen. En dat moeten we ons aantrekken.
Hoi Paul,Welkom terug op de blog zal ik dan maar zeggen. Ik zou in deze comment willen ingaan op je statement:’Ondanks alle vooruitgang die we in BI hebben geboekt lossen we al twintig jaar dezelfde problemen op. Voor de bovengenoemde problemen ligt een governance-oplossing voor de hand.’Mijns insziens ligt de oorzaak hiervan noch in de aard van de problemen, noch in de beschikbare oplossingen. Het blijkt dat het merendeel van de organisaties nog steeds geen prioriteit geeft aan het structureel verbeteren van de informatie-huishouding, m.a.w. informatie (/gegevens) wordt nog steeds niet gezien als een strategische asset die concurrentievoordeel kan opleveren. Hoe vaak zien we niet dat een CIO zich uiteindelijk meer bezig houdt met icT, dan met ICt?De verhoging van de prioriteit moet uit twee richtingen komen:1) een besef dat gegevens essentieel zijn voor effectieve sturing (awareness). Nu wordt het budget nog grotendeels verbrand aan operationele systemen, terwijl dit eigenlijk juist grotendeels op zou moeten gaan aan im/bi/pm oplossingen. We zien al dat vanuit externe rapportage de nadruk wel degelijk komt te liggen op een goede informatiehuishouding, maar eigenlijk zou de interne druk natuurlijk al veel groter moeten zijn.2) een meer rechtstreekse benadering van gegevensverzamelingen door informatiewerkers. Op dit moment zitten hier teveel partijen tussen, waardoor het werkelijke probleem met de informatie vaak niet boven water komt. Door informatiewerkers rechstreeks toegang te geven tot informatie, zullen zij zelf een veel sterkere invloed kunnen uitoefenen om de kwaliteit van deze informatie te vergroten. Het is dan ook veel inzichtelijker wie welke gegevens veel gebruikt, en in deze informatie kan vervolgens heel doelgericht worden geinvesteerd.