Salaris, wie vindt het niet belangrijk? Maar te veel fixatie op salaris kan een optimale carrièreontwikkeling in de weg zitten en op langere termijn juist in een lager salaris resulteren. Dit wordt veroorzaakt door een tweetal misverstanden. In dit artikel legt ik uit welke dit zijn en hoe je hiermee om kan gaan.
Misverstand 1: het is logisch dat je kiest voor de baan met het hoogste salaris.
Niet verstandig. Uiteraard is salaris een belangrijke component en moet je dat zeker meenemen in je keuze voor een baan. Maar het is belangrijker om te kijken naar begeleiding, opleidingsmogelijkheden en carrièrekansen. Dit zorgt ervoor dat je je maximaal ontwikkelt en je maximale kennis, ervaring en daarmee waarde op de arbeidsmarkt opbouwt. Klinkt wellicht als een open deur, maar menigeen heeft moeite om dit aspect écht mee te nemen op het moment dat er gekozen moet worden. De financiële prikkels op korte termijn nemen dan snel de overhand. Een valkuil waar veel mensen intrappen.
Misverstand 2: een werkgever heeft er belang bij om een medewerker zo weinig mogelijk salaris te betalen.
Niet correct. Een werkgever wil inderdaad niet te veel betalen, omdat dit leidt tot gouden kooiconstructies en een ongezonde financiële situatie. Maar een werkgever wil ook niet te weinig betalen. Dit resulteert in ontevreden medewerkers en een hoog verloop, waarbij de goede medewerkers vaak voorop lopen. Een werkgever heeft dus een prikkel om het juiste salaris te betalen.
Salarisoptimalisatie op korte termijn kan dus leiden tot een suboptimale carrièreontwikkeling en daarmee een lager salaris op langere termijn. Mijn advies: maak je hard voor je salaris op de juiste momenten en zet daarna de knop meteen weer om en geef vol gas op je eigen carrière. Op deze manier dwing je salarisverhogingen bij je werkgever af en werk je aan een maximaal salaris op langere termijn. Ik ben ervan overtuigd dat degenen die dit advies opvolgen het over vijf tot tien jaar met me eens zullen zijn.
Ik wil gewoon veel geld en lekker uitslapen en veel vrijen dagen. gaat al jaren goed
Bijzonder te zien dat iedereen zo snel persoonlijk wordt als er een keer een opiniestuk over salarissen verschijnt.
Reacties met daarin “drs” of “domme HRM-meneer/mevrouw” lijken vanuit frustratie geschreven te zijn, zonder echt de wil om de discussie in te duiken. Wellicht vandaar ook de anonieme reacties en is “Pascal” in werkelijkheid wellicht wel een “Marjolein”, “Frits” of “Michael”.
Toch nog even kort de inhoud in, anders maak ik mij ook schuldig aan bovengenoemde: omdat mijn werk ongeveer een derde van mijn leven beslaat (in de periode van 25 tot 68 jaar) ben ik echt wel van plan om daar lol in te hebben. No way dat ik voor 8k/mnd een toilet ga beheren. Daarbij werknemers die wat “extra’s out of the box” hebben komen vanzelf bovendrijven, daar is geen buiten proportioneel salaris voor nodig. Als dat niet het geval is heb je misschien wel minder “extra’s out of the box” dan je zelf denkt, management materiaal of niet.
Aan de ene kant is een riant salaris een leuke bijkomst op een functie. Echter naar mijn inziens zie ik het meer als belang dat ik op een functie solliciteer waar ik als IT’er mijn ei in kwijt zou kunnen ipv dat ik op een salaris solliciteer.
Over het algemeen kun je ook zeggen dat indien je een gouden kooi salaris hebt je beoordeling anders zal zijn indien je een minder riant salaris hebt. De verwachtingen bij een salaris zijn natuurlijk ook aanwezig.
Geef mij maar een iets minder salaris met de mogelijkheid mijn ei kwijt te kunnen als een gouden salaris waarin ik vast zit in een hokje en geen mogelijkheden meer heb.