Maar liefst 67 procent van de respondenten vindt dat zowel klant als ict-dienstverlener mee moeten helpen aan het vinden van een oplossing, wanneer een ict-project dreigt te kapseizen. Dat blijkt uit Computables jaarlijkse onderzoek naar ict-dienstverlening. Het onderzoek, waaraan bijna tweeduizend ict-managers en -professionals deelnamen, werd uitgevoerd door TNS Nipo.
Het poldermodel blijft prevaleren, ook in crisistijd. Dat blijkt uit Computables jaarlijkse onderzoek naar het imago van ict-dienstverleners dat door TNS Nipo is uitgevoerd onder bijna tweeduizend ict'ers. Computable vroeg de respondenten wie er moet ingrijpen zodra een project dreigt te mislukken.
Maar liefst tweederde van de respondenten vindt dat zowel klant als ict-dienstverlener de leiding moeten nemen bij het vinden van een oplossing. Eén van de respondenten geeft een kernachtige verklaring voor de oorzaken die volgens hem ten oorsprong liggen aan falende projecten: ‘De klant overvraagt vaak, ondanks de gedefinieerde scope. De dienstverlener onderschat vaak de benodigde inzet, zowel kwalitatief als kwantitatief.'
Veertien procent vindt dat de dienstverlener sturend moet optreden als een ict-project dreigt te mislukken. Elf procent van de respondenten vindt dat die verantwoordelijkheid primair bij de klant ligt. Eén van hen schrijft hierover: ‘Gebrek aan fatsoenlijke requirements, het niet houden aan planningen maar vervolgens wel van de leverancier verwachten dat de deadline gehandhaafd kan blijven.' Negen procent heeft geen mening over dit onderwerp. Het volledige onderzoek is terug te vinden in de ICT Services Guide 2009.
ICT SERVICES GUIDE 2009
Het jaarlijkse onderzoek maakt deel uit van de ICT Services Guide 2009. In opdracht van Computable voerde TNS Nipo het onderzoek in februari en maart uit onder 1913 ict-managers en ambitieuze ict-professionals.
In de gids, die op 15 mei verschijnt, worden onder andere per topic rapportcijfers gegeven voor dienstverleners die actief zijn in dat ict-deelgebied. Respondenten konden per topic alleen de bedrijven waarderen waarmee ze daadwerkelijk ervaring hadden opgedaan. Ook werden de respondenten algemenere vragen en stellingen voorgelegd.
Met de stelling dat “zowel klant als ict-dienstverlener mee moeten helpen aan het vinden van een oplossing” ben ik het wel eens, maar ik mis een punt dat ik zelf regelmatig ervaar: de klant heeft bij het defini?ren van de opdracht vaak geen idee waarover hij het heeft, of op zijn minst kan hij de zaak niet geheel overzien. Pas tijdens het project als meer details, consequenties en de eerste resultaten naar voren komen wordt het hem duidelijk dat hij DIT niet wil. Maar tot op dat moment kon de dienstverlener dat niet weten.
Vanuit DAT oogpunt is het dus re?el dat zowel klant als dienstverlener mee moeten helpen aan het vinden van een oplossing, maar de klant eigenlijk iets meer. Die is immers de oorzaak van het onvolledig defini?ren en achteraf met aanvullende eisen (lees: voortschrijdende inzichten) komen.
Is goed en regelmatig overleg voeren niet de BASIS van succesvolle project-uitvoering?
@Ronald:
Klopt. De schoen wringt echter doordat de klant (opdrachtgever) zijn order al heeft gegeven aan de dienstverlener (opdrachtnemer). Die laatste moet er extra tijd = geld in steken om aan de nieuwe wensen (voortschrijdend inzicht) van de klant te voldoen en daar heeft-ie natuurlijk niet veel zin in…
Dat is een lastige basis voor overleg.
Wederzijds respect en realisme voor het uit te voeren project zijn de grondslag voor succes….
Dit betekent dat de opdrachtgever weet wat hij vraagt en de leverancier levert wat gevraagd wordt, simpeler kan… niet. In al een eerdere wilde stelling naar de IT heb ik al aangegeven: Zeg wat je wil, zeg wat je doet/levert, schrijf het op en maak het meetbaar en uiteindelijk lever het gezamelijk resultaat op….
De Evolutionaire Project Management aanpak (evenals andere Aglie methoden) herkent en erkent dit en biedt dan ook een projectmodel dat hiermee om kan gaan:
Ga er maar vanuit dat wij de echte requirements niet kennen, zij ook niet, terwijl hoe langer het project duurt de omstandigheden ook steeds meer kunnen veranderen.
Samen met de klant (meestal via andere Stakeholders) moeten we er dus uitkomen.
Dit om te voorkomen dat aan het einde van het project de klant zegt: “Precies wat ik heb gevraagd, maar niet wat ik nodig heb!”. Als we een perfecte oplossing hebben gemaakt voor het verkeerde probleem, dan falen we (zowel leverancier als klant) alsnog. Falen vinden we niet leuk, dus zorgen we door een juiste projectaanpak dat we niet kunnen falen.
Philippe heeft gelijk. De klant heeft niet altijd kennis van wat er zich afspeelt in het totale proces. Misschien zou deze dat ook niet hoeven te weten als zijn project maar tot een succes leidt.
Volgens mij is vooral bij langdurige projecten het voortschrijdend inzicht mede oorzaak van veranderingen en daasrmee ook vaak de doelstellingen van een project. Met name overheden willen nog wel eens vreemde gedachtenkronkels hanteren.
Een ding moet volgemns mij helder zijn: verandert er teveel in een project, dan veranderen vaak ook de doelstellingen van dat project. De gevolgen daarvan kennen we allemaal.
In de literatuur van project management is er veel geschreven over ‘causes of failures in projects’
Hoe kan ik in bezit komen van dit onderzoek?
Niet overleggen is zowieso funest voor een project. Alleen jammer dat veel mensen dat nog niet realiseren. Ook is het van belang om mensen op tijd mee te laten doen aan overleg. Vaak worden de benodigde personen in een veel te laat stadium bij een project betrokken.
De oplossing voor een juiste implementatie (binnen budget en binnen de oplevertermijn) is de basis. De basis wordt gelegd gedurende het voortraject: de inventarisatie fase, opzet RFP etc. De vraag vanuit de klant richting de markt in kaart brengen. Een juiste afstemming van functionele wensen en eisen, doelstellingen, verwachtingspatronen etc. afgestemd op hedendaagse mogelijkheden tav ICT, de klant en de markt. Zo een project doorloop je gezamenlijk waarbij ieders verantwoordelijkheden binnen het traject bekend zijn (commitment). Bijsturing is onvermijdelijk . Blijven communiceren tussen en met de projectgroep is van groot belang. Het kapseizen van een ICT project is voor niemand goed. De werelden van klant en leverancier bij elkaar brengen is het moeilijkste. Onderling de juiste taal spreken en begrijpen. De partij om dit gat te dichten is in mijn ogen een onafhankelijke expert. Iemand die beide werelden kent en mede de verantwoording neemt dat het project naar tevredenheid wordt afgerond.