ANALYSE – Nu een tweede presidentschap van Trump zo goed als zeker is, kan de tech-industrie zich opmaken voor de gevolgen. Zeker is dat er in Washington een andere wind gaat waaien die ook in Nederland voelbaar zal zijn.
Via de EU heeft Nederland de eigen ai-regulering, privacywetten en wetgeving op gebied van cybersecurity en gegevensbescherming. Maar de tech-industrie wordt zwaar door Amerikaanse bedrijven gedomineerd. Soeverein is ons land allerminst.
Marijn van Vliet, politiek adviseur en directeur bij de branchevereniging DINL (Digitale Infrastructuur Nederland), stelt in een eerste reactie dat de herverkiezing van Trump de strategische autonomie boven aan de politieke agenda zet. ‘Dat geldt ook voor het digitale domein. We moeten investeren in Nederlandse en Europese digitale infrastructuur en ecosystemen, zeekabels tot cloud tot ai en quantum. Uiteraard hopen we dat de VS een betrouwbare partner in handel, geopolitiek en waarden blijft, maar we moeten nu investeren in het verminderen van risicovolle afhankelijkheden.’
De laatste technologische peiling van Ernst & Young (EY), gepubliceerd in oktober, onthulde dat driekwart van ruim vijfhonderd tech-leiders verwacht dat de verkiezingen gevolgen zullen hebben voor ai-regulering en wereldwijde concurrentiekracht.
Verantwoord
Trump zal als nagenoeg zekere winnaar de ai-industrie weinig wetgevende kaders opleggen. Ideeën zoals die in Nederland bestaan over ‘verantwoorde ai’, ethiek, content-moderatie en het tegengaan van discriminatie als gevolg van ai hebben bij de Republikeinen weinig weerklank gevonden. Trump noemde de angst overdreven dat in ai-systemen een zekere vooringenomenheid sluipt waar vooral zwakkeren de dupe worden. Op dit punt verschilt hij aanzienlijk met het Nederlandse standpunt.
De Republikeinen zijn voorstander van laissez-faire, laissez-passer. Bovendien vrezen zij dat de Amerikaanse ai-industrie bij China achterop raakt als die sector te veel door wet- en regelgeving wordt belemmerd. In de ai-race gaat het volgens hen om het zo snel mogelijk op pole position komen en vooraan te blijven. De winnaar pakt bijna de hele markt, voor achterblijvers resteren slechts kruimels, aldus redeneren zij. Verder meent Trump dat het tegengaan van ‘bias’ in de praktijk betekent dat conservatieve meningen niet meer gehoord kunnen worden.
Big Tech
Verwacht wordt dat Trump Big Tech meer vrijheid zal geven en tot deregulering overgaat om ruim baan te maken voor innovatie. Minder overheidstoezicht kan ook gepaard gaan met minder anti-trustwetgeving.
In die politieke setting dringt de vraag zich op hoe Washington gaat reageren op nieuwe wet- en regelgeving van de EU. Als Amerikaanse techbedrijven zich door Brussel geschaad voelen, kan dat de beleidsmakers in Washington weer onder druk zetten. En Elon Musk en andere grote ondernemers uit Californië hebben al in meer of minder mate geanticipeerd op een nederlaag van de Democraten. Recent hebben ze hun lobby al meer op Trump gericht. En dat is niet zonder reden.
Pluche
De grote vraag is hoe ver Trump eenmaal in het pluche, overgaat tot protectionistische maatregelen die impact krijgen op de tech-industrie. Hij is niet vies van tariefmaatregelen, importquota en andere handelsbarrières ter bescherming van de eigen industrie. Dit kan leiden tot minder innovatie en gespannen internationale betrekkingen. Actueler dan ooit is de vraag of onze data honderd procent veilig zijn bij bedrijven als Microsoft die onder de Amerikaanse jurisdictie vallen. Dat- privacy krijgt nog meer prioriteit. De roep naar soevereiniteit en een eigen Europese cloudsector zal luider worden.
Het eerdergenoemde EY-onderzoek gaf al aan dat de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen van grote invloed zal zijn op de richting van fiscaal, belasting-, tarief-, antitrust- en regelgevingsbeleid, evenals op rentetarieven, fusies en overnames, beursintroducties en ai-regelgeving. Meer geopolitieke veranderingen lijken voor de deur te staan. Trump wil de economische en ook militaire opmars van China tot staan brengen. En op gebied van handelspolitiek was bij ASML te zien hoe ver de invloed van Washington reikt.
Het zou flauw zijn om langs te zijlijn “too little too late” te roepen, maar dat heeft mij nooit tegengehouden.
Wie had dat nou ook kunnen denken he, dattie zou winnen he. Net als vorige keer. eeh….. Dus.
“Uiteraard hopen we dat de VS een betrouwbare partner in handel, geopolitiek en waarden blijft”.
Lock her up, Grab ‘em by the pussy, America first, encourage Russia to ‘do whatever the hell they want’ to any NATO country that doesn’t pay enough.
Lijkt er niet zo op, he
“De roep naar soevereiniteit en een eigen Europese cloudsector zal luider worden.” lees ik.
Ook langs de zijlijn waarschijnlijk, want ik heb Wilders of van der Plas er nog niet over gehoord.
Beetje roepen helpt ook niet he, je moet naast kennis en visie ook leiderschap tonen, durven, je nek uit steken, zichtbaar zijn.
En ik heb ook geen idee hoe dat moet 😉
Ik denk dat ie gewoon niet echt druk maakt om de problemen van cloud monopolie tot het een keer goed verkeerd gaat.
Over de risico’s van IT-afhankelijkheid is al veel gezegd en geschreven, maar de noodzaak om die afhankelijkheid af te bouwen wordt met de (waarschijnlijke) nieuwe koers uit Washington nu nog groter.
Van Vliet heeft daarom ook een punt als hij zegt dat deze herverkiezing de strategische autonomie weer bovenaan de agenda plaatst. Dat soort gesprekken moeten zelfs al langer topprioriteit zijn, want ook bij Amerikaanse leiders die Nederland en Europa op dit gebied gunstig gezind zijn vormt de afhankelijkheid van infrastructuur een groot risico.
Niet alleen de onvoorspelbare AI-koers, maar ook de grote afhankelijkheid van onze overheid van buitenlandse clouddiensten zijn daarbij belangrijke (her)overwegingen die gemaakt moeten worden bij de de inrichting van de digitale infrastructuur.
Onafhankelijkheid en voorspelbaarheid moeten in die overwegingen minstens net zo zwaar wegen als het kostenplaatje, of de mate van complexiteit. Alleen zo kunnen we de keuzes maken die bijdragen aan een stabiele, veilige en betrouwbare digitale infrastructuur waarbij we zelf de controle hebben en houden, ongeacht wie er in andere landen aan de macht komt.
Ik heb tech-leiders gesproken die kansen in de ‘regime change’ zien want never waste a good crisis werd de term ‘deplorables’ in de VS geïntroduceerd tijdens de verkiezingen van 2016 om dat deel van de bevolking te beschrijven dat zich genegeerd voelde door het politieke establishment. Deze groep lijkt Trump opnieuw de winst te hebben gegeven omdat hun onvrede over stijgende kosten van levensonderhoud en energie een belangrijk sentiment in de keus was. Trump heeft wat betreft regulering van AI een punt als het om het monddood maken van deze bevolkingsgroep met de content-moderatie gaat als we kijken naar de steun van Elon Musk en een beïnvloeding van de publieke opinie via de content marketing van sociale media.
Als de bron gemanipuleerd is, de data vervuild of gemasseerd dan levert dat misschien leuke uitkomsten op maar niet altijd waarheden. De uiteindelijk niet zo onvoorspelbare zege van Trump en de agitprop van hedendaagse opiniërende media heeft invloed op hoe mensen denken, zich gedragen en zelfs stemmen. In veel gevallen leidt agitprop ook tot een bevestigingsbias want mensen zoeken informatie op die hun bestaande overtuigingen versterkt en staan daardoor minder open voor tegengeluid. Een Franse filosoof stelde dan ook dat beleidsmakers zich afschermen van de echte wereld door technologische vooruitgang waardoor ze in hun zelfgenoegzame bubbel de veranderingen in de wereld niet onder ogen hoeven te zien.
De uitkomst van een vreedzame assimilatie in één Europese identiteit met het idee van de Borg is hoogst onzeker als iedereen soevereiniteit over de eigen economie wil. De wind is namelijk al een tijdje van richting aan het veranderen want van globalist naar populist hebben de deplorables angst om economische zekerheid te verliezen door een verplaatsing van arbeid. De tech-leiders die ik gesproken heb zien dan ook vooral een personele uitdaging in de operationele haalbaarheid van een eigen cloud. Strategische autonomie van ‘One ring to rule them all’ aan de hand van een ander gaat dan ook niet om de infrastructuur maar om het voer voor de kippen. Too late, too little is ook het licht in het kippenhok duurder geworden waardoor deplorables straks weer taart moeten eten.