Hebben we het over cloud-infrastructuur, dan hebben het vaak over de grote drie: Amazon Web Services (AWS), Microsoft Azure en Google Cloud. Toch zijn er ook andere cloudproviders die een rol spelen op het cloudtoneel. Een opsomming.
We richten ons op cloud-infrastructuur. Dat betekent dat partijen als Salesforce, Workday of ServiceNow, om er maar enkele te noemen, niet worden meegenomen. Ook SAP niet. De focus ligt in ons overzicht ook op publieke cloud, de private/hybride spelers (zoals VMware Cloud en Hewlett Packard Enterprise met GreenLake) laten we even buiten beschouwing.
Bij onderzoeksbureau Synergy Research wordt de ‘others’-categorie bij hun marktaandelen rond cloud-infrastructuur onder meer ingevuld door twee dataspelers MongoDB en Snowflake. Maar omdat dat vooral software(platform)-spelers zijn, nemen we die niet mee. Maar deze partijen zitten wel in het cloud infrastructuur-peloton.
- It-klassiekers: Oracle en IBM
Oracle is al decennialang een belangrijke it- en data-speler, en met zijn Oracle Cloud Infrastructure (OCI) heeft het cloudportfolio uitgebreid met infrastructure-as-a-service (iaas) en platform-as-a-service (paas). OCI is met name populair onder bedrijven die intensief werken met Oracle-toepassingen zoals Oracle Database of erp-systemen. Een sterk punt is integratie met bestaande Oracle-oplossingen, maar OCI heeft moeite om buiten dat ecosysteem te groeien.
Oracle is van alle partijen in dit lijstje de partij die (samen met Alibaba – zie onder) het dichtst bij de grote drie komt. Ook met de recente aankondiging rond multi-cloud met deals met AWS, Azure en Google tracht Oracle verder op te klimmen op de cloud-ladder. Al is de weg nog lang. ‘In deze markt is Google bijna vijf keer zo groot als Oracle, terwijl Amazon bijna drie keer zo groot is als Google’, stelt John Dinsdale van Synergy Research Group.
Een andere ‘incumbent’ is IBM. Die heeft met IBM Cloud een robuuste oplossing voor publieke en hybride cloud-omgevingen. Het zet zwaar in op sectoren als financiën, gezondheidszorg en overheden. Met de overname van Red Hat in 2019 versterkte IBM zijn positie in de hybride-cloudmarkt aanzienlijk. Later kwam daar Hashicorp bij.
- Chinese aanbieders: Alibaba en Huawei
De Chinese techgigant Alibaba is de grootste cloudprovider in China en een grote speler in Azië. Alibaba Cloud biedt een uitgebreid portfolio aan diensten waaronder iaas, paas en big-data-oplossingen. Buiten Azië blijft het marktaandeel beperkt door geopolitieke factoren en bezorgdheid over dataprivacy. Toch kiezen sommige internationale bedrijven voor Alibaba Cloud vanwege de sterke aanwezigheid in de regio. Dat maakt dat Alibaba in strijd is met Oracle voor de vierde positie in de cloudrankschikking.
Niet te onderschatten is Huawei Cloud. Hoewel het buiten China te maken heeft met geopolitieke uitdagingen, blijft Huawei Cloud een prominente partij. De organisatie is (uiteraard) erg aanwezig in China en omliggende regio, maar ook in de Benelux biedt ze diensten aan. Zelf omschrijft Huawei Cloud zich als ‘een van de snelst groeiende cloudproviders’. In het afgelopen jaar is de omzet in de Benelux naar eigen zeggen met meer dan 280 procent gestegen.
- Niche-partijen: DigitalOcean en Cloudflare
Bij de nichepartijen denken we in eerste instantie aan DigitalOcean en Heroku, die zich richten op kleine bedrijven, startups en ontwikkelaars die eenvoudig en betaalbaar cloudinfrastructuur willen gebruiken. Zij scoren ook vrij hoog in de recente Stack Overflow-studie voor ontwikkelaars, maar uiteraard ver achter de grote drie.
Ook Vultr, Vercel en Linode (onderdeel van Akamai) richten zich op clouddiensten voor ontwikkelaars. Een andere niche is content delivery en edge computing met Cloudflare als belangrijke naam.
- Europese spelers
De Europese cloudmarkt heeft ook enkele sterke spelers, met OVHcloud als voorloper. Dit bedrijf, gevestigd in Frankrijk, biedt een breed scala aan cloudoplossingen, van iaas tot paas, en dat vanuit zijn datacenters in Europa. Ze onderscheiden zich door hun nadruk op gegevenssoevereiniteit en privacy, wat hen een optie maakt voor bedrijven die zich zorgen maken over de Amerikaanse en Chinese dominantie op de cloudmarkt.
Europese spelers richten zich, naast publieke clouddiensten, doorgaans ook op andere diensten zoals managed hosting, private en hybride cloud. Andere zijn onder meer Scaleway uit Frankrijk, Ionos uit Duitsland en Team Blue/Combell uit België. Het Franse Atos biedt ook publieke-clouddiensten aan via eigen datacenters, hoewel het vooral bekend is om hybride oplossingen.
De hybride cloud is de nieuwe cloud want de publieke cloud heeft wat nare kenmerken die voor een stille exodus zorgen, tenminste volgens Forbes en de andere analisten. Cloud repatriëring levert dan ook een heleboel hits op omdat vele organisatie ondertussen geleerd hebben dat het abonnementsmodel niet goedkoper is, zeker niet voor langdurige opslag van data. Want gegevenssoevereiniteit en privacy gaat om de bekende compliance kosten die er driedubbel inhakken met de nieuwe mogelijkheden van AI. En laten we ook niet vergeten dat de cloud infrastructuur grotendeels om het publieke netwerk gaat waar neutraliteit ondertussen ver te zoeken is door geopolitieke spanningen langs een oude demarcatielijn. Verder hebben we nog discussie over duurzaamheid want het hele ecosysteem van de cloud kent een kleinschaligere invulling in de edge met SDDC.
Terug naar de toekomst zijn gegevenssoevereiniteit en privacy een leuke door nieuwe mogelijkheden van AI want als oudlid neem ik afstand van alle eerdere opinies ook al zijn ze nog altijd relevant. Het eigendomsrecht van een mening gaat tenslotte om een vrijheid die bedreigd wordt want lang verhaal kort gemaakt zijn de grote jongens aan het saneren in het personeel omdat de groei tegen valt. 10.000 medewerkers minder bij Microsoft, de 12.000 werknemers minder bij Google en 18.000 medewerkers minder bij Amazon hebben alle kenmerken van een bubbel die barst. Ben benieuwd hoe Broadcom die strijd gaat winnen want vele kleintjes maken één grote als ik kijk naar open source alternatieven, het idee van open standaarden voor repatriëring uit de cloud lijkt zich af te spelen op de architectuur laag van de data fabric.
Het makkelijk heen-en-weer schuiven van de workloads met het multi-cloud idee gaat om verschillende private clouds omdat het abonnementsmodel om de duimschroeven van een vendor lock-in gaat. Het eenzijdige ecosysteem van de gesloten management standaarden vraagt wat reversed engineering maar is niet zo moeilijk want het gaat allemaal om de kosten. Bedenk goed wat je met je laatste Rollo doet want de olifant in de (tweede) kamer gaat uiteindelijk altijd weer om de bonnetjes en een fiscale bewaarplicht. To cloud or not zit in de kosten van de bewaartijden, heel goedkoop op de koude laag van Glacier maar waarom niet op tape in eigen huis?