BLOG – Het is een bekend probleem: ondanks de komst van nieuwe technologieën zoals low-code, cloud, ai en hyperautomatisering, blijft de vraag naar it-professionals onverminderd groot. In 2013 werkte drie procent van de beroepsbevolking in de it, nu is dat al meer dan zes procent. De verwachting is dat dit in 2030 richting de tien procent gaat.
Dit tekort dwingt organisaties om creatief te zijn met het aantrekken en behouden van it-talent. Werkplezier is daarbij een belangrijke factor. Helaas zijn er nog veel organisaties die onbewust de motivatie van hun it-medewerkers ondermijnen door vast te houden aan inefficiënte werkwijzen en verouderde technologieën. Zie de volgende tien factoren die beslist een demotiverende effect op it’ers hebben.
- Oude techniek niet vernieuwen
Vastklampen aan verouderde systemen en software kost enorm veel tijd en moeite. Aanpassingen zijn complex en foutgevoelig, terwijl moderne alternatieven efficiënter en gebruiksvriendelijker zijn. Dit demotiveert it’ers die met de nieuwste technologieën willen werken.
- Technische schuld negeren
Technische schuld is de extra inspanning die later nodig is om eerdere shortcuts te herstellen. Het negeren van deze schuld leidt tot steeds complexere systemen, met alle frustraties en inefficiënties die daarbij horen.
- Geen tijd voor ontwikkeling
It verandert voortdurend. Om relevant te blijven, moeten it’ers nieuwe vaardigheden leren en hun kennis updaten. Bedrijven die hier geen tijd en budget voor vrijmaken, riskeren gedemotiveerde medewerkers die zich stagneren voelen.
- Geen best practices implementeren
Best practices zijn beproefde methodes die leiden tot betere resultaten. Organisaties die deze negeren, lopen inefficiënties, fouten en productiviteitsverlies mis. It’ers die streven naar kwaliteit, vinden dit frustrerend.
- Beveiliging niet serieus nemen
In het digitale tijdperk is it-beveiliging cruciaal. Bedrijven die dit negeren, riskeren datalekken en cyberaanvallen met alle desastreuze gevolgen van dien. It’ers voelen zich verantwoordelijk voor de veiligheid van data en systemen, en nemen dit soort nalatigheid serieus.
- Slecht datamanagement
Data is de brandstof van de digitale economie. Slechte databehandeling leidt tot onbetrouwbare analyses, foute beslissingen en gemiste kansen. It’ers die waarde hechten aan data-gedreven processen, vinden dit onacceptabel.
- Complexiteit niet aanpakken
Complexe systemen zijn onnodig ingewikkeld, wat leidt tot verwarring, fouten en inefficiëntie. Streef naar eenvoud in processen en systemen. Dit verhoogt de productiviteit, vermindert fouten en verbetert de werktevredenheid.
- Onnodige systemen laten draaien
Onderhouden van systemen die nauwelijks gebruikt worden, is pure verspilling van resources. Door deze systemen uit te schakelen, bespaar je kosten en verhoog je de efficiëntie.
- Data niet opruimen
Opslagruimte is niet oneindig. Regelmatig data opruimen verbetert de prestaties, verhoogt de nauwkeurigheid van analyses en bespaart opslagkosten. Maak data die je niet meer gebruikt vindbaar in een archief, of verwijder het definitief.
- Repeterende taken niet automatiseren
Repetitieve taken automatiseren bespaart tijd en vermindert de kans op fouten. Hierdoor kunnen it-professionals zich focussen op complexere en waardevollere werkzaamheden.
Conclusie
Door deze tien demotiverende factoren aan te pakken, verhogen organisaties de werktevredenheid van hun it-medewerkers aanzienlijk. Geïnvesteerd in training en ontwikkeling, moderne technologie, efficiënte processen en goed management, is een aantrekkelijke werkgever voor it-talent en helpt het tekort te verkleinen.
Naast deze punten zijn er meer factoren die de motivatie van it’ers beïnvloeden, zoals onvoldoende doorgroeimogelijkheden, onduidelijke communicatie en een gebrek aan erkenning. Door aandacht te besteden aan al deze factoren, kunnen we niet alleen hun huidige it-personeel behouden, maar ook aantrekkelijker worden voor potentiële nieuwe medewerkers.
Robbrecht van Amerongen is hoofd strategie bij Amis en hoofd iot bij Conclusion
Jolig dat dit nu precies die skills zijn waarvan het bedrijfsleven zegt de bijbehorende IT-ers niet te kunnen vinden.
En het moet natuurlijk ook goedkoop zijn en wel flexibel maar toch niet ingehuurd, meedenken business, documenterend, innovatief, inspirerend maar niet irritant. Koester de hyperfocus maar wel communicatief 😉
Conclusion die moderniseren en businesstransformaties als dienst heeft die je dus bij hun moet afnemen en die er dan voor pleit dat die kennis bij de werknemers van de klant zelf zou komen te liggen 😉
Wellicht lees ik er overheen, maar ik mis het stukje “waarom we deze 10 fouten nog steeds maken”
Het is een retorische vraag, maar laten we eens dieper graven. Factoren als kortetermijndenken, gebrek aan technische kennis bij het management, verwaarlozing van lifecycle management, een ‘hopen-dat-het-goed-gaat’-mentaliteit en een gebrek aan focus spelen vaak een grotere rol dan de technologie zelf. De kern van het probleem ligt vaak in de instelling en houding van het management.
Dus als we zorgen voor goede managers lossen we het tekort aan IT-ers op?
Interessante stelling!
Nee, begrip bij management.. niet goede managers. Als we werk slimmer aanpakken dan kunnen we dat op lange termijn met minder inspanning doen. Maar veel doelen worden op korte termijn gesteld met slechte oplossingen tot gevolg doe veel onderhoud kosten.
Management- of mentaliteitsprobleem?
Het is leuk dat auteur reageert maar dieper gravend is afhankelijkheid van ICT alleen maar groter geworden terwijl een begrip van de werking ervan kleiner is geworden. Laag 10 van het OSI model heeft bijvoorbeeld geen idee van oude protocollen die ze nog altijd gebruiken. Verouderde systemen en verouderende techniek zijn dan ook niet hetzelfde want hoewel oude software prima op nieuwe techniek kan draaien is er zoiets als de wet van Wirth. Voordeel van de wet van Moore is dat je daardoor een hogere densiteit per vloertegel haalt met virtualisatie waarbij shortcut niet altijd leidt tot een technische schuld. Tenslotte gaat het om service lifecycles waarbij business-IT alignment om 3 risico’s gaat waarvan de technische risico’s de minst zorgelijke zijn. Want oude maar bewezen technologie kent nu eenmaal een grotere mate van voorspelbaarheid dan alle onbekende organisatorische en zakelijke risico’s.
Een tekort aan technische kennis bij het management lijkt me dan ook niet het probleem, slechte raadgevers wel.
De waarom vraag wordt niet beantwoord door de auteur waardoor ik wijs op een mentaliteitsprobleem doordat het leren van fouten begint met het erkennen ervan. Het is dan ook geen retorische vraag maar een voorspelbaar antwoord zoals ik meermaals ervaren heb in het gebruikelijke loketdenken. Teveel management en te weinig focus op het doel kom ik het woord klant dan ook alleen tegen in de reactie van Dino waarbij hij de afnemende/vragende organisatie bedoeld. Daarin gaat een ‘hopen-dat-het-goed-gaat’ in het ontzorgen om de risicomijdende mentaliteit waardoor het leren van verlies niet meer onder de competenties van ‘agility’ valt. Want het tekort gaat niet om IT-ers maar om de talenten die buiten de gebruikelijke hokjes kunnen denken, welkom terug PaVaKe want voorspelbaarheid in het configuratiemanagement is één van de minst zorgelijke risico’s.