BLOG – Als it-professional ligt de wereld aan je voeten. Digitalisering heeft het belang van goede it steeds groter gemaakt voor organisaties. Het kan dan een strategische carrièrestap zijn om gedetacheerd te gaan werken en bij allerlei organisaties een steentje bij te dragen. Maar het beeld dat it-professionals hebben van it-detachering klopt niet altijd. Sterker, er zijn een aantal hardnekkige misvattingen – die weliswaar ontstaan vanuit een kern van waarheid, maar vandaag de dag lang niet meer van toepassing zijn op de gehele sector. Net als ieder ander vakgebied heeft ook it-detachering ontwikkelingen doorgemaakt. Daarom in deze blog drie misvattingen ontkracht.
- Detacheerders zijn cv-schuivers
Wat in de wandelgangen vaak is te horen, is het idee dat detacheerders cv-schuivers zijn. Dat ze it-professionals niet kennen en slechts als tussenpersoon naar opdrachtgevers dienen. Dit is in de detacheringswereld anno 2024 een grote misvatting. Natuurlijk zijn er detacheerders waarbij je als it-professional met je cv in een grote database belandt en alleen contact hebt als er een geschikte opdracht langskomt. Zolang je dit geen probleem vindt, is hier natuurlijk niets mis mee. Maar het hele vakgebied als cv-schuivers afdoen, is onterecht. Er zijn ondertussen genoeg partijen die juist een relatie aan willen gaan met hun opdrachtgevers én met de it-professional om een goede match te verzekeren. Oftewel, een detacheerder die meedenkt. Dit vraagt natuurlijk ook een open houding van de professional zodat je elkaar goed kunt leren kennen. Wil de professional de detacheerder niet leren kennen? Dan zal het inderdaad neerkomen op het schuiven van cv’s.
- Geen carrièremogelijkheden
Werken op detacheringsbasis? Dan zou je als medewerker slechts een nummertje zijn. Vaste collega’s heb je dan niet echt, laat staan carrièremogelijkheden. Bij wat je zou verstaan onder de traditionele cv-schuiver klopt dit beeld meestal. Ook hierbij geldt: dat hoeft geen probleem te zijn zolang dat is wat de professional zoekt in werk. Als je meer wilt voor je carrière en jezelf continu wilt uitdagen, dan zijn er ook detacheerders waarbij coaches worden toegewezen die samen met de professional de carrière vormgeven. Zo is het goed mogelijk om opdrachten bij opdrachtgevers op zo’n manier aan elkaar te rijgen dat ze de professional laten groeien in het it-vakgebied. Of bijvoorbeeld door hen van opdracht te laten switchen, zodra ze ergens ingezet kunnen worden op een plek die hen verder brengt in je carrière. Door bij een detacheerder te werken die posities zoekt die passen bij een ontwikkelpad, is een carrière opbouwen in de it-sector absoluut mogelijk. Sterker nog, door de afwisseling in opdrachten heeft een it-professional bij een detacheerder misschien nog wel meer carrièremogelijkheden dan bij één organisatie.
Ook is geregeld te horen dat sommige it-professionals bewust voor een baan in de detachering kiezen om bij een specifiek bedrijf binnen te komen. Het idee achter detachering is echter niet die van een springplank waar je vanaf springt zodra je bij de organisatie terecht kunt die je vanaf moment één op het oog had. Daar zijn werving- en selectiebureaus juist goed in. Detachering vergt een weloverwogen keuze vooraf. Natuurlijk komt het voor dat je ergens zo goed op je plek bent dat je de overstap maakt, maar het zou niet de insteek moeten zijn. Bij detachering is het nu eenmaal zo dat je in allerlei keukens mag kijken. Soms is dat er één met gouden kranen, soms hangt het op een houwtje-touwtje manier aan elkaar. Juist die afwisseling is de charme van detachering. Maar dat moet je willen. Opdrachten zijn eindig, daarna komt er iets nieuws op je pad. Ben je als professional op zoek naar een vaste werkplek voor langere tijd? Dan ben je bij detachering misschien niet aan het juiste adres en kun je beter voor een vaste werkplek solliciteren, zeker als je een specifieke werkgever op het oog hebt.
- Dé springplank naar een vaste baan
What you give is what you get
De detacheringssector is niet meer over één kam te scheren. Ieder detacheringsbureau werkt inmiddels anders. Zaak dus om deze drie misvattingen de (detacherings)wereld uit te helpen. Want eigenlijk komt het er vooral op neer dat de manier waarop je als it-professional detacheerders benadert, meestal bepaalt wat je terugkrijgt. Meer anoniem of juist een persoonlijke relatie opbouwen met de detacheerder? Het kan tegenwoordig allemaal. Zolang de werkwijze van detacheerders overeenkomt met de wensen of eisen van de it-professional, dan is it-detachering een krachtige manier om een it-carrière te versterken.
Richard Stassen is ceo Neomax en Olgreen
Misvatting 1 is vooral een opvatting uit de praktijk, de tijdelijke inhuur gaat uiteindelijk om een CV waaruit geschiktheid voor de opdracht blijkt. Ik ben jarenlang weggezet op basis van de inspanningsverplichting van uurtje-factuurtje dus ik weet waar ik het over heb want mooie verhalen over de carrièremogelijkheden kennen veelal een verbintenis met een beperkt opleidingsbudget. Uiteindelijk gaat een CV toch weer om de juiste certificaten.
Is niks mis mee want je bent verantwoordelijk voor je eigen carrièremogelijkheden want we leven niet in een communistisch land, de vrijheid van tijdelijke inhuur als zelfstandig gaat tenslotte om een vorm van ondernemerschap. Een springplank gaat niet om in andere keukens kijken maar om de kunst van het koken, een zelfstandig werkende kok met de juiste papieren voedt de industrie als ik kijk naar groeiende problemen met kennisborging.
Wat betreft een flexibele arbeidsschil in het projectmatig werken begon ik ooit met Cobol vanwege een millenium probleem, dat na 30 jaar het licht aanhouden de duisternis dreigt omdat met gelaagdheid in de IT de problemen niet opgelost worden maar toegedekt maakt duidelijk dat het klooien met Looijen om de misvatting van kennis als een vlottende activa op de balans gaat.
De discussie op dit platform is doodgeslagen door een wijziging in het platform want vastroesten in de ICT is door alle veranderingen geen optie. Het zout in de soep van de content marketing gaat om de discussie, zeg maar de feedback aangaande een opvatting zonder in het oordeel te stappen van een misvatting.
cv schuivers adviseren cv schuivers.
ja oudlid, vroegarr he.
maar gelukkig is daar continuous improvement.
alleen geen kpi voor verlangen naar oceanen.
Voor kennisborging ook nie, omdat bijvoorbeeld iets als “migreren naar cloud en dan kennis duurzaam in containers implementeren” prima klinkt uit de mond van de ingehuurde consultant. Of vastleggen business rules met Mendix :-P.
Klant mag kiezen (denktie :-). Kies een platform met businesspartner en synergie enzo en integratievoordelen. Of multiplatform risicospreiding best of breed, scherp door concurrentie. U vraagt, wij adviseren, u doet wat wij adviseren en wij adviseren wat de markt doet zolang we maar aan verdienen.
Heb Zen-zin Zen-onzin van Paul Reps weer eens opgepakt.
Misschien niets mis met de kunst van het kijken..
Vroeger was niet alles beter maar het was in elk geval wel gedocumenteerd, een systeemdossier (CMDB?) vegroot de overdraagbaarheid door het vastleggen van relevante kennis. Verder vergeet Dino de vragen van Rudyard Kipling want een continuous improvement proces is niet mogelijk zonder de OODA loopings van Boyd, de feedback cycli.
De situational awareness gaat tenslotte om de kunst van het (af)kijken, voorsprong van de concurrent is een achterstand als het spelletje omgedraaid wordt want van inspanningsverplichting naar resultaatverplichitng gaat het verlangen naar de zee niet om de reis maar om het doel. Of het doel van de opdrachtgever altijd gelijk is aan het doel van de detacheerder laat ik in het midden maar er is niks mis met het nemen van eigenaarschap over je eigen IT-carrière.
De capriolen van Boyd versus de economische realiteit van een drone laten zien dat van Clausewitz nog altijd gelijk heeft over de economie van oorlog. Een cyclus van bedenken, implementeren en bijsturen kent uiteindelijk veel deelprocessen met constant veranderende parameters want de levenscyclus van een architectuur is langer dan de afschrijftermijn van de infrastructuur.
Hele verhaal gaat tenslotte om de flexibele arbeidsschil waarin (h)uurprijs door kennis bepaald wordt en daaarin is de detacheerder alleen maar de makelaar. Arbeid als vaste activa op de balans in een kenniseconomie is nu eenmaal geen springplank maar een loopplank richting de zee, rood of blauw volgens INSEAD.
De rode zee van innovatie gaat om kostenverlaging, nog een rondje hetzelfde voor minder geld in een low-margin markt is volgens BCG-matrix de weg naar het putje. En blauwe zee van innovatie gaat om vernieuwing maar ook om risico’s want succes is geen constante, het idee van de cloud was leuk maar as-a-service kun je het beheer ook uitbesteden. Van beheer naar regie gaat het niet om de containers maar om de inhoud ervan, het vak van informatiebeheer gaat uiteindelijk om het datamanagement.
Het vastleggen van de business rules gaat vooral om de compliance, het bewijs uit het ongerijmde met de gokkast van AI toetsen aan wet- en regelgeving zet namelijk het fenomeen van e-discovery op de agenda. Back to the future….