Nadat de Chinese autoriteiten als laatste goedkeuringsorgaan hun fiat gaven, is de overname van VMware door Broadcom definitief. VMware-klanten die bang zijn dat na de ‘69-miljarddollardeal’ de productvernieuwing naar een lager niveau gaat, stelt Broadcom gerust met de aankondiging van vier divisies die zich over de product-inventaris van de virtualisatie-grootheid gaan buigen. Maar of dat nu zo'n geruststelling is wanneer eerdere software-overnames worden bekeken?
Bij overnames van softwareproducenten met een fors marktaandeel kun je vaak het doel van tevoren voorspellen: het uitmelken van de bestaande klanten. Die zien zich graag gegarandeerd van onderhoud en technische ondersteuning van software die ze als vitaal voor de bedrijfsvoering ervaren. Ze zijn gedwongen daarvoor budget vrij te maken. Blijkbaar was het vertrouwen van de VMware-gebruikersgemeenschap in de overnamedeal niet zo groot. Naar verluidt hebben in de recente maanden de commerciële medewerkers van VMware fors overuren gedraaid, omdat klanten nog gauw even licenties bijkochten. De ervaring leert dat de kopende partij als snel prijsverhogingen aankondigt om eerder de investering terug te verdienen.
Broadcom-ceo Hock Tan maakte duidelijk dat na de overnames van CA Technology en Symantec de onderneming zich wil manifesteren als de grootste op het gebied van infrastructuurtechnologie. En daarbij gaat VMware Cloud Foundation een sleutelrol spelen. De software-stack voor private en hybride clouds geldt als het succesvolste product uit de stal van het voormalige onderdeel van Dell-technologie. Onder de nieuwe vlag blijft de VMware-naam gehandhaafd. Naast de VCF-divisie komen er nog drie: TNZ (Tanzu), SDE (Software Defined Edge) en ANS (Application Networking and Security).
Afsplitsing
Opvallend is de afsplitsing van Tanzu. Dit modulaire platform voor het versnellen van cloud native applicatie-ontwikkeling en operationele uitrol over meervoudige cloud-omgevingen werd bij de lancering op VM-World 2021 neergezet als een strategisch, vernieuwend product. Daarmee past het prima binnen de toekomstgerichte VCF-divisie. Wie binnen de huidige VMware-klantenkring zijn pijlen richt op innovatie, moet zich gaan afvragen of het toekomstperspectief van een zelfstandige Tanzu-divisie een garantie vormt voor productvernieuwing. Is Broadcom een doelgerichte technologie-onderneming of is het een investeringsvehikel dat producten koopt, de ontwikkeling ‘kilt’ en klanten afknijpt? Op dat vlak was de reputatie van het eerder overgenomen CA Technologies (voor 2006 aangeduid als Computer Associates International) niet al te best. Voor negentien miljard dollar nam Broadcom in 2018 de inventaris van hun merendeels oudere, maar functioneel nog steeds gangbare softwarelijn over.
Charles Wang
Het in 1976 door Charles Wang opgerichte bedrijf, met een hoofdkantoor op Long Island bij New York, groeide uit van leverancier van een enkelvoudig, doch veelgevraagd sorteerprogramma (CA-Sort) naar een mondiale Winkel van Sinkel van uiteenlopende softwaretoepassingen (softwareontwikkeling, it-beheer, it-beveiliging) voor een grote verscheidenheid van computerplatforms, variërend van pc’s tot mainframes. In het laatste segment verdienden ze het meeste geld. Weliswaar liep het aantal mainframe-installaties in de loop der tijd terug, maar de resterende klanten betaalden grif voor de nog resterende legacy-producten die zich bijna allemaal in het productportfolio van CA bevonden. Zelfs onze vaderlandse softwaregrootheid Jan Baan heeft zich tegen de overnamehonger van Wang moeten verzetten. Baan had de verkooprechten van hun eerste erp-versie (Triton) voor de VS gegeven aan het softwarebedrijf ASK. Die hadden tevens het recht om wijzigingen in de broncode aan te brengen.
Met het inlijven van het noodlijdende ASK dacht CA de distributierechten van Baan-software voor de VS in handen te krijgen. Met de Boeing-deal was de Barneveldse ster gaan rijzen. De door Wang bedachte vlieger ging niet op, vanwege een clausule in het contract tussen Baan en ASK, volgens welke de distributierechten bij faillissement of overname van de laatste vervielen. Baan blij; Wang woest. Wel kreeg de Chinees-Amerikaanse ondernemer door de ASK-overname het functioneel interessante relationele databasesysteem Ingres in handen, dat in die jaren wedijverde met Oracle, Sybase, Informix, SQLServer en MySQL. CA heeft de Ingres-gemeenschap nog vele jaren bediend totdat het de SQL-databaseserver in 2004 tot ‘opensource’ verklaarde. Standaardsoftware voor bedrijfsvoering verwierf CA door de overname van Interbiz, maar die tak stootten ze snel af aan het Amerikaanse SSA, dat in 2003 Baan overnam van het Engelse Invensys om vervolgens zelf drie jaar later door Infor te worden opgeslokt. Het is als vissen in een aquarium; de groten vreten de kleintjes op.
Het aquarium vertaald naar de softwaremarkt: uiteindelijk blijft één heel grote vis over. Voor de gebruikers valt dan niks meer te kiezen. Het enige voordeel zit in de verlenging van de levensduur van een bepaald product. Maar er zijn lang niet altijd garanties voor een functionele opwaardering. Praktisch alle it-managers staan of komen een keer te staan voor dit dilemma. Met Broadcom krijgen de VMware-gebruikers een eigenaar van hun vitale softwaretechnologie met wortels in de hardware (onder andere microchips voor netwerkkaarten, smartphones en randapparatuur). Synergie tussen de verschillende hardware- en softwareproductlijnen is niet evident aanwezig. Oracle, SAP en HP hebben voor veel geld andere ‘software-vendoren’ opgekocht en dat heeft hun klanten lang niet altijd het voorgespiegelde voordeel opgeleverd.
Cobol
HP kocht de reeks testsoftware van het Israëlische Mercury Interactive voor 4,5 miljard dollar als aanvulling op het eigen it operations management (itom)-raamwerk Openview. In 2011 legde het elf miljard dollar op tafel voor de ongestructureerde data-analysesoftware van het Britse Autonomy. In hetzelfde jaar hadden ze ook de Vertica-analyser voor gestructureerde Big Data overgenomen van Ingres-grondlegger Michael Stonebraker. In 2016 deden ze de complete software inventaris ter waarde van 25 miljard dollar over aan het Britse Micro Focus. De partij die in staat was om het mainframe Cobol naar de pc te migreren, schatte de waarde van het HP-softwarepakket nog op 8,8 miljard dollar. Nu mag het Canadese OpenText zich eigenaar noemen van dezelfde geconsolideerde software assets voor een bedrag van 5,8 miljard.
Boekhoudtechnisch laat software zich blijkbaar met gemak verrekte snel afschrijven. Er moet dus voor een kopende organisaties meer dan voldoende ruimte zijn in het verdienmodel via een verhoging van de tarieven voor de licenties en de onderhoudscontracten.
