Grote bedrijven maken niet optimaal gebruik van hun dataopslag. Sommige erkennen dat zestig procent van de opgeslagen gegevens onbenut blijft. Onnodige dataopslag betekent onnodig energieverbruik en het verminderen van dataverspilling heeft dus effect op de gestelde duurzaamheidsdoelen. Toch heeft dit geen hoge prioriteit bij it-beheerders.
Dit concluderen infrastructuurbedrijf NTT en datamanagementleverancier NetApp na onderzoek onder ruim driehonderd it-beslissers in Nederlandse, Duitse en Britse bedrijven met meer dan vijfduizend medewerkers.
Een derde van de ondervraagden blijkt zich niet bewust te zijn van de milieugevolgen van hun datastrategie. En dat terwijl bijna zestig procent de it-afdeling ziet als belangrijke aanjager van duurzaamheidsplannen. De it-beheerders kijken vooral naar de aanschaf en installatie van energiezuinige apparatuur en geven de verwijdering van niet-relevante data geen prioriteit, aldus de onderzoekers.
Beheerders zien op tegen de uitdagingen die gepaard gaan met het beheer van de data-omgeving. Ze vinden het een omvangrijke klus, zijn bang om waardevolle informatie te verliezen en verwachten dat het moeite kost interne goedkeuring te krijgen. Ook zou bij de helft van de respondenten moeten samenwerken met leveranciers die er niet dezelfde visie en doelen op nahouden.
Volgens de onderzoekers heeft 38 procent van de ondervraagden met succes een allesomvattende bedrijfsbrede strategie geïmplementeerd.
Een Redundant Arrays of Inexpensive Libraries (RAIL) verbruikt maar een fractie van de energie t.o.v. een Massive Array of Inexpensive Disks (MAID) als het om kilowatturen gaat die nodig zijn om 1 PB langdurig (10 jaar?) en duurzaam te preserveren. Disks opspinnen kent een hoog stroomverbruik en de nieuwe KPI in het Informatie Lifecycle Management (ILM) noodzaakt datamanagementleveranciers om na te denken over Hiërachical Storage Management (HSM) waarbij er naar tape geschreven wordt. Want deze gegevensdrager is niet alleen groener maar ook veiliger voor ‘data-in-ruste’ omdat gegevens die naar tape zijn geschreven niet zo makkelijk te wijzigen of te verwijderen zijn.
Classificatie op bewaartermijnen (levenscyclus) afstemmen met de keus voor een gegevensdrager bespaart niet alleen het klimaat want het gaat niet zo zeer om onnodige dataopslag maar om een openstaande rekening doordat de gebruiker niet belast wordt voor het gebruik. Datamanagementleveranciers kunnen op basis van indicatoren informatie leveren want ze kunnen data kwalificeren naar ouderdom, mate van gebruik en een beslag van resources maar ze kunnen niks zeggen over de waarde. De term onnodig is dus misplaatst want veel data moet vanuit een bewijslast lang bewaard worden terwijl deze niet meer mag wijzigen en nauwelijks nog geraadpleegd wordt. Wat betreft misplaatsing is opslag dan ook geen commodity doordat er een groot verschil zit tussen de fysieke gegevensdragers.
NTT en NetApp constateren dat: “Hoewel organisaties zich geleidelijk bewust worden van de hoeveelheid verspilde data die ze opslaan, is het vooral zorgwekkend dat zo veel organisaties nog geen effectieve manier hebben gevonden om dit proactief aan te pakken.”
Het lijkt erop dat onderzoekers data en databeheer door de gebruikersorganisaties resp. bitjes en fysiek opslagbeheer door IT-beheer, niet van elkaar kunnen onderscheiden. NTT en NetApp hebben nog wel door je dat onderscheid zou moeten maken, want “Veel IT-professionals wachten met het verwijderen van data-afval vanwege de omvang van de taak, het risico dat er iets nuttigs wordt verwijderd en de moeite die het kost om toestemming van de organisatie te krijgen.” Maar wat het achterliggende knelpunt inhoudt, kan of mag blijkbaar niet door de commerce uitgesproken worden. En als je in jip-en-janneketaal over “verspilde data” en “ongebruikte data” hebt, zonder aan te geven wat je bedoeld en tegelijkertijd reclame maakt voor “capaciteit-elasticiteit” voor meer meer capaciteit, ook in de cloud, waarom zou de gebruikersorganisatie over “verspilde data” gaan nadenken?
Overigens, IT’ers gaan niet over het verwijderen van andermans data of bedrijfsdata. IT’ers kunnen gebruikersorganisaties de mogelijkheden bieden om in het kader van databeheer hun data op te schonen of te archiveren, mits als ze daarvoor niet alleen de benodigde financiële middelen leveren, maar ook aangeven wat ze willen op het gebied van databeheer.