De kosten van het PGB 2.0-systeem, dat gratis aan het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) werd geschonken, lopen in de komende jaren waarschijnlijk op tot 94,7 miljoen euro. Dit blijkt uit een vertrouwelijke kosten-batenanalyse dat adviesbureau PwC voor het ministerie in kwestie schreef en dat in handen is van Argos. Het journalistieke radioprogramma van Human en VPRO maakte een reconstructie van dit ict-echec.
Het systeem PGB 2.0, waarmee burgers met een persoonsgebonden budget hun administratie kunnen regelen, werd in eerste instantie gebouwd door zorgverzekeraar DSW en gefinancierd door Zorgverzekeraars Nederland. Vervolgens is het ‘om niet’ overgedragen aan het ministerie van VWS. Na oplevering bleek echter dat het systeem nog verder ontwikkeld moest worden. Bovendien blijkt dat de implementatie van het systeem, dat begin 2018 klaar zou zijn, opnieuw vertraging heeft opgelopen, stelt Argos in een persbericht.
De minister van Langdurige Zorg, Conny Helder, benadrukt tegenover Argos dat het ict-systeem ook niet-financiële baten heeft. ‘Het is zeker niet gratis. Het is wel belangrijk om te weten dat PGB 2.0 een programma is dat heel veel goeds doet voor de PGB-houders. Zij geven het systeem een acht.’
Het onderzoeksprogramma meldt verder dat de minister de Tweede Kamer recent liet weten dat er dit jaar geen gemeenten worden aangesloten op het ict-systeem. Dat betekent dat ongeveer vijftigduizend budgethouders nog steeds geen gebruik kunnen maken van PGB 2.0. Volgens de bewindsvrouw is er weliswaar op een aantal punten verschil van mening tussen de gemeenten maar is er ook licht aan het einde van de tunnel. ‘We zijn nu echt de puntjes op de i aan het zetten om te zorgen dat we een programma krijgen dat we daarna kunnen uitrollen. Dus in dit geval is het echt zorgvuldigheid boven de snelheid.’
Reconstructies
Het PGB 2.0 kent een bewogen geschiedenis van tien jaar lang. Argos heeft daar een reconstructie van gemaakt die op 10 juni jl. op Radio 1 is uitgezonden. De uitzending ‘Het cadeau dat de overheid meer dan 90 miljoen kostte’ is hier terug te beluisteren.
Computable heeft in de afgelopen jaren regelmatig aandacht besteed aan dit dossier. Opiniemaker en ict-overheidsexpert René Veldwijk zet naar aanleiding van de Argos-uitzending alles nog eens op een rijtje in zijn artikel PGB 2.0: ‘Game of Thrones’ en dat al tien jaar lang.
Maar 90 miljoen? Dat is een koopje tov alle andere ICT hobby-projectjes van de overheid…. Bijna gratis zou je zeggen…
Bedankt voor de link naar de Argos uitzending. Leuk voor in de auto vanmiddag. 🙂 Na 20 jaar is het vermoedelijk voor de meesten van ons nog steeds een raadsel hoe dit soort simpele administratieve applicaties zou gruwelijk mis kan gaan.
@Rob doe een paar overheidsopdrachten, dan kom je er snel genoeg achter waarom het zo mis kan gaan.
In het kort: de wens binnen te korte tijdlijnen te complexe, voornamelijk organisatorische en procesmatige problemen op te willen lossen met behulp van techniek, aangestuurd door mensen die te weinig verstand van beide hebben en al helemaal geen financiële verantwoordelijkheid dragen.
@Robert, wij hebben in het verleden wel overheidsoprachten gedaan. Die gingen voorspoedig maar één geval waar we bij betrokken werden, ondervonden we inderdaad groeiende weerstand zodra je stappen kon gaan maken en raakte ik overtuigd dat men de problemen gebruikte voor intern politieke redenen. Bij grotere private organisaties hebben wel meegemaakt dat er spelletjes werden gespeeld.
Helaas gingen er bij ons ook dingen fout met opleveringen en termijnen maar dat waren dan gevallen van twee, drie, vier keer niet goed opleveren bij projectjes van een paar duizend euro per jaar. Ook om van te balen maar bij dit soort miljoenenprojecten mag je toch iets meer van het opdrachtgeverschap verwachten. Anders moeten ze op een redelijke termijn onder curatele worden gesteld en de afwikkeling van het project overgedragen worden aan de afdeling juridische zaken, zou je denken. Dit lijkt zo gruwelijk stelselmatig.
Het Argos verhaal valt mij enorm tegen. Daar heeft echt helemaal niemand wat aan. Hoogstens krijgen mensen op grote afstand van de vakmaterie eventjes het gevoel dat ze begrijpen wat er zich afgespeeld heeft. Het enige gevoel dat ik ervan krijg is dat die ex-baas van DSW veel harder had moeten gaan trappen toen er zo moet hun welwillende inspanningen werd omgesprongen. En wellicht dat dat ICTU een losgeslagen kutorganisatie is. Maar ’the devil is in the details’ en van mijn beeld kan wel helemaal niets kloppen.
Contracten die digitaal en op papier uploaden? Connectiviteit met betrokken partijen zoals zorgverzekeraars? Aanvraagbeoordeling? Look and feel voor slechtziende en motorisch beperkte gebruikers? Hebben die organisaties helemaal geen infrastructuur en stoppen ze alles in ieder project? Klinkt als een gekkengesticht met een aantal lachende derden.