Zoek nieuwe vijvers om ict-arbeidskrachten te vinden. De ING Bank roept in zijn sector-update bedrijven die om ict-ers verlegen zitten, de wervingspool uit te breiden naar niet-technische werknemers.
Inmiddels zijn er al meerdere succesvolle initiatieven die laten zien dat het kan, aldus ING in haar laatste update voor de ict-sector. Het tekort aan it-personeel is structureel en niet cyclisch. Een uitmuntend personeelsbeleid is inmiddels een hygiëne-factor en weinig onderscheidend meer. Bedrijven moeten daarom opnieuw nadenken over hoe ze het invullen van vacatures aanpakken. Wegkapen bij de concurrent biedt geen soelaas, stelt de bank.
Ook de inflatie baart de bank zorgen. Bedrijven zien de bedrijfskosten stijgen. De aanhoudende zeer krappe ict-arbeidsmarkt, zet it-bedrijven onder druk om hun personeel volledig of grotendeels te compenseren voor het gestegen prijsniveau. Ook hogere energieprijzen en inkoopprijzen raken it-ondernemers. Ondernemers proberen deze kosten zoveel mogelijk door te berekenen. Dankzij de blijvende grote vraag naar ict lukt dit aardig. Veel afnemers zetten in op technologie en robotisering om de leveringsketen en beschikbare middelen beter te beheren. Daarnaast is het ook belangrijk om de productiviteit te verbeteren, efficiëntie-slagen te realiseren en medewerkers te ontlasten.
Aan de andere kant optimaliseren bedrijven de investeringen die ze tijdens de pandemie deden. Zo kijken ze kritisch naar benodigde en afgenomen capaciteit of goedkopere alternatieven, zoals het terughalen uit de publieke cloud naar de private cloud en zelfs on-premises, aldus ING zijn Sector Update ICT.
Alleen de titel is al triest. ICT-ers zijn blijkbaar technici? Dat zegt wat meer over de ING die dit roept.
Overal zijn er tekorten wat vakmensen betreft (bouw,industrie, logistiek, ict, zorg en onderwijs).
Het zijn VAKmensen (tenminste dat moeten het zijn 🙂 ). Edoch het is een vak en we kunnen mensen opleiden tot ze een ons wegen, maar alleen met opleiden ga er echt niet komen, Ik heb de tijden in de ICT nog meegemaakt dat we PION hadden. Gesjeesde geschiedenisleraren die zich gingen omscholen tot ICT-er. Ik zie ze nog voorbij komen. Daar waar een VAKspecialist voor moet studeren en het in zijn bloed moest hebben er naar moet leven, laten we door iemand die compleet niet uit die wereld komt in drie of zes maanden omscholen en dan roepen dat het zo fantastisch is. Het werkte niet.
Ander voorbeeld: er was een jaar of tien geleden het idee om in de toenamalige bouwcrisis, om werkeloze bouwvakkers in de zorg in laten stromen. Dus je hebt 20 jaar lopen hammeren en timmeren en dan natuurlijk het idee dat deze mensen met hun houding en gedragskenmerken aan een bed zetten?
Twee reacties die ik dan altijd krijg: een ervan staan hier in het artikel ook, we hebben zulke mooie successen met deze aanpak. De andere die ik vaak krijg: iedereen kan alles worden. Sorry, ben daar hard in: complete kolder. Als het echt een oplossing zou zijn voor alle tekorten, dan hadden we dit gesprek niet. En sinds ik leef, hebben we in een aantal van die vakgebieden al tekorten. Als het zo eenvoudig was, tjah.
Een ander aspect is dat het omscholen en begeleiden van nieuwe mensen, ongelovelijk veel tijd kost. Gevolg: de mensen die het al druk hadden, worden nu gevraagd om ook nog even – naast hun werk – tijd te besteden aan begeleiden van nog minder ervaren krachten als ze zelf zijn. Een vicueuze cirkel en weinig getuigen van enige realiteitsgehalte.
Ik vind wel dat je met oplossingen moet komen als je alleen maar kritiek hebt. Ik ben daar nog niet uit, maar als je een gebrek aan een middel hebt (meer collega’s) moet je het zoeken in het primaire proces van je werk en de andere middelen die je ter dienste staan. Dus optimaliseer je primaire proces (en daar valt nog veel te halen) en gebruik het middel techniek om zaken te automatiseren. Ik zie nog tal van processen die zodanig ingericht zijn, dat je je afvraagt waaorm dit in de 21ste eeuw uberhaupt mogelijk is. Ook dit vereist leiderschap en lef.
“Zo kijken ze kritisch naar benodigde en afgenomen capaciteit of goedkopere alternatieven, zoals het terughalen uit de publieke cloud naar de private cloud en zelfs on-premises, aldus ING zijn Sector Update ICT.”
maar het is niet cyclisch… nu is ‘anders’ dan toen… riiiight….
en ik geef Attila gelijk, ik heb ook mijn buik vol van die gesjeesde geschiedenistypes die hier de IT verzieken die door die typische management cursussen en positivo Jomanda aardstralen ‘elke uitdaging wel aan kunnen’.
Als we wat beter naar de gesjeesde geschiedenistypes luisteren was de ICT niet zo cyclisch want het hele probleem gaat om een vraag naar de praktisch opgeleiden doordat we een overschot aan theoretisch opgeleiden hebben. Want ‘Too many chiefs and not enough indians’ is de arbeid als vlottende activa op de balans gekomen waardoor kennis door het putje ging. Zo is één van mijn criticasters het product van PION want de gesjeesde bioloog was geen zeeduizendpoot doordat academische titels weinig zeggen in een internationaal speelveld met certificeringen voor een accreditatie vanuit de leverancier.
Cryptisch als altijd kan de ICT-er niet communiceren waardoor ik even wat opinies afvink die exact om de vinger op zere plek gaan omdat het onzin is wat Atilla over het willen zegt. Ik kan misschien geen prinses worden maar voor de rest biedt onze maatschappij kansen waarbij de ICT sector misschien wel de meeste kansen biedt doordat digitalisering in de haarvatten van onze samenleving zit. Een structueel tekort aan personeel gaat tenslotte om beleid want het mobiliseren van arbeid is zoals gesjeesde geschiedenistypes weten een demografische weeffout.
Voordat Dino over vissen en bomen begint, de bedot.com economie gaat niet om robots want automatiseren versus digitaliseren mis ik nog één punt in de analyse van de ING en dat is een voortschrijdende vergrijzing. Instroom versus uitstroom schijnt een migratie ook geen soelaas te bieden, efficiëntie-slagen realiseren om medewerkers te ontlasten gaat de vijver om het aas zoals de geschiedenis leert. En ik denk dat het salaris geen hygiëne-factor is als we kijken naar het effect van inflatie op de koopkracht. Lagelonenlanden en een stijgende welvaart door het effect van de communicerende vaten in het globalisme vrees ik voor mijn pensioen.
Cryptisch als altijd kan de ICT-er niet communiceren, waarvan akte.
In de race naar de bottom op naar een tekort aan gesjeesde praktisch opgeleiden maar dat terzijde want het gaat uiteindelijk om het pensioen van oudid.
Gelukkig heeft de gesjeesde HBO logistiek bijna consultant uit de polder overal oplossingen voor, behalve voor zijn eigen virtuele pensioenpotje. (-_-)
Het is maar welk ecosysteem je bestudeerd hebt want de wereld van supply chains kent een fysieke realiteit van zijn en tijd. Logistiek gaat dan ook om het plannen, besturen en uitvoeren van de resources. En de metacognitieve vaardigheden van Bloom in het feest van de herkenning leren dat de principes van het logistiek management prima passen binnen de ICT. Zeker als je de empirische cyclus toepast om kennis op te doen uit ervaring. Als het lijkt op een eend, zwemt als een eend en kwaakt als een eend dan is het gewoon een eend.
Lang gestudeerd maar nooit wat bijgeleerd heeft Bloom tenslotte de denkvaardigheden geclassificeerd in twee dimensies als we kijken naar zoiets als praktische kennis van doe voor, doe mee en doe zelfstandig aangaande het handelen en een theoretische kennis die meer om de concepten en procedures gaat. Maar uiteindelijk kan het één ook niet zonder het ander als we kijken naar bedrijfsdoelstellingen zoals productiviteit verbeteren, efficiëntie-slagen realiseren en medewerkers ontlasten.
Het conjunctuurgevoelig maken van een grote pensioenpotten in allerlei spaarpotjes voor later zal de medewerkers niet ontlasten want alle benodigde fintech hiervoor gaat om nog meer ICT vacatures. Rechters waarschuwen voor duizenden rechtszaken, pensioendeskundigen voorspellen een administratieve chaos maar in Den Haag zijn ze doof hiervoor. Wat betreft het feest van herkenning zet ik alvast met potlood de parlementaire ondezoekscommissie in de agenda want na toeslagendebacle heb ik weinig vertrouwen in een goede afloop.