Gerard Sanderink is er klaar mee. De 74-jarige Twentse zakenman wil een spoedige verkoop van Centric, waarvan hij economisch eigenaar is. Volgens Onno Hennis, advocaat ondernemingsrecht bij AMS Advocaten, zal dat niet eenvoudig zijn. Hij verwacht dat een serieuze koper altijd de medewerking vraagt van de door de Ondernemingskamer aangewezen interim bestuurder Peter Wakkie en de beheerder van de aandelen. En Wakkie wil daar (voorlopig) niet aan denken. Die zet Sanderink wel onder druk om aandelen in Strukton of Oranjewoud/Antea van de hand te doen.
Het is opmerkelijk dat Sanderink Centric in de etalage zet, of hij dat nu kan of niet. Tot voor kort had Sanderink hier geen oren naar. Hij beschouwde Centric als zijn levenswerk. En dat moest willens en wetens worden afgemaakt. Zelfs na zijn dood zouden alle bedrijfsonderdelen onder Centric gewoon moeten blijven doorgaan, was zijn credo. Maar vorige week maakte de eens zo succesvolle ondernemer een ommezwaai. Nu Sanderink geen zeggenschap meer heeft over Centric en hem ook alle beslissingsmacht over bouwbedrijf Strukton en Oranjewoud/Antea Group dreigt te worden ontnomen, hoeft het allemaal niet meer voor de doorgaans strijdvaardige ondernemer.
Miniem zijn de vooruitzichten om ooit nog eens bij Centric en Strukton op het bestuurs-pluche terug te komen. Dat begint zelfs de koppige zakenman zich te realiseren. Sanderink kan, ongeduldig als hij is, niet de rust opbrengen daar nog eens jarenlang op te wachten. Hij acht zichzelf als enige persoon in staat om Centric weer goed op te lappen. En in de ondernemerskwaliteiten van Wakkie heeft Sanderink weinig vertrouwen, zoals hij dat ook niet heeft in andere bestuurders.
Niet onwelgevallig
Niet onbelangrijk is dat Rian van Rijbroek, met wie Sanderink begin dit jaar in het huwelijksbootje stapte, een verkoop van Centric niet onwelgevallig is. Ze heeft de afgelopen maanden moeten toezien hoe Sanderinks vermogen klap na klap kreeg. Het weglopen van klanten bij Centric maakt het lastig het voorheen winstgevende bedrijf op niveau te houden. Financieel is bij Centric op zijn zachtst gezegd de room er af. In goede tijden haalde het it-bedrijf wel twintig à veertig miljoen per jaar winst. Sanderink kon dat geld goed gebruiken om het met tegenslagen kampende Strukton op de been te houden. Zelfs toen de directie van Centric en de accountant zich tegen dit overhevelen van gelden verzetten, ging de uitstroom door. Sanderink gaf dan zelf instructie de kasoverschotten naar Strukton over te maken.
Nu Wakkie bij Centric aan het roer zit, werkt de cashpool niet meer. Wakkie zal nooit meewerken aan dit geschuif met geld. Sterker, de interim-bestuurder eist de tachtig miljoen euro terug die Sanderink Investments in april 2020 van Centric heeft geleend. Het Financieel Dagblad meldt dat voor dat bedrag beslag is gelegd op Sanderinks overkoepelende privéholding. Wakkie zou zelfs hebben gedreigd aandelen (bijvoorbeeld Strukton) te verkopen om zo die tachtig miljoen met Sanderink te verrekenen.
Voor Sanderink wordt het echter moeilijk dat geld op korte termijn bij elkaar te rapen. Strukton Rail zit mede door fout gelopen projecten in Scandinavië behoorlijk in de problemen. Over 2020 kwam het nettoverlies op 199 miljoen euro uit, terwijl in 2021 voor 33 miljoen aan rode cijfers werd geschreven. Vorig jaar wist Strukton zijn kroonjuweel Worksphere voor 220 miljoen euro van de hand te doen waardoor boven de streep 218 miljoen euro overbleef.
De verkoop aan het Franse Spie betekent wel dat het winstvermogen zwaar is aangetast. Begin deze maand benoemde Strukton twee interim-managers die het bouwbedrijf met vierduizend werknemers drijvende moeten zien te houden; geen gemakkelijke klus.
Gevarenzone
Sanderink is rekenkundig goed onderlegd en beseft dat hernieuwde verliezen Strukton in de gevarenzone brengen. Een faillissement kan Sanderink niet hebben want de Twentse ondernemer heeft altijd zijn hele vermogen in zijn bedrijven gestopt. Privé heeft hij betrekkelijk weinig bezit, op wat landerijen na waarop beslagen van zijn ex-partner liggen, een boerderij en verpachte gronden. Zijn levensstijl was uitgesproken bescheiden.
De man heeft geen privéjets of verzameling auto’s die te gelde zijn te maken. Dure diners zijn niet aan hem besteed. Als sober levende man voor wie het eten van een biefstukje al een luxe was, had Sanderink – voor zijn huwelijk – weinig geld nodig. Sinds Sanderink een getrouwd man is, heeft hij rekening te houden met een vrouw die toch bepaalde verwachtingen heeft. Van Rijbroek heeft zeker belang bij het vlot te gelde maken van Sanderinks aandelen in Centric. Sinds echtgenoot Gerard buitenspel staat bij Centric, is haar inkomen van 35.000 euro per maand gestopt als adviseur van de Twentse zakenman. Het indienen van declaraties heeft eveneens geen zin meer.
Sanderink zelf bekleedt geen functies meer bij Centric en ontvangt dus ook geen salaris. Bij Oranjewoud/Antea Group, Strukton Groep en al de dochterondernemingen waar hij bestuurder is, is Sanderink geschorst. De Raad van Commissarissen van Strukton wil via de Ondernemingskamer zijn aandeelhouder definitief alle beslissingsmacht ontnemen; ook al geen goed vooruitzicht voor Sanderink. De maandelijkse inkomstenbronnen van het echtpaar zijn opgedroogd. Alleen het te gelde maken van Sanderinks aandelenbezit biedt nog perspectief. Centric heeft de meeste waarde.
Maar daarvoor is hij afhankelijk van Wakkie. De interim-bestuurder van Centric vond het wijselijk de afgelopen maanden tegen klanten te verklaren dat Centric niet wordt verkocht. Zoiets moet hij wel zeggen aangezien zeker nog een jaar nodig is om de it-dienstverlener weer op de rails te zetten en een faire prijs te ontvangen.
Maar eerst is het nodig om financiële dwarsverbanden uit het verleden te ontvlechten. Het bedrijf snakt bovendien naar rust. Verder werkt Wakkie aan stabiele klantrelaties. Zodra die klussen zijn geklaard, is het bedrijf rijp voor verkoop.
Meest aannemelijk is dat Centric dan in delen wordt verkocht. Het in stukken knippen van Centric en verkopen van onderdelen lijkt de beste optie. Kandidaat-overnemers zullen er genoeg zijn, al zal Wakkie niet met koopjesjagers in zee willen gaan. Een verkoop van heel Centric is minder waarschijnlijk. Het aantal binnenlandse kandidaten is beperkt. Bovendien zal de overheid er als belangrijke opdrachtgever moeite mee hebben als cruciale delen van de Nederlandse infrastructuur afhankelijk worden van buitenlandse partijen.
Door de tachtig miljoen euro terug te eisen die Sanderink Investments destijds uit Centric heeft gehaald en als lening bij Strukton is beland, heeft Wakkie een aardig drukmiddel op Sanderink. Alle betrokkenen hebben uiteindelijk belang bij een goede verkoop van Centric. Alleen emoties of rare gedachtenspinsels kunnen zo’n deal tegenhouden, vooropgesteld dat zich serieuze kandidaten voor overnames aandienen. Want niemand zit op onrust vanuit het kamp Sanderink te wachten.
Russische maffia
Ook wil het nog weleens gebeuren dat Sanderink van stemming verandert en tot minder rationele beslissingen komt. Zo kon het deze week gebeuren dat Sanderink ineens Kamerleden met mails ging bestoken. Wakkie zou onder een hoedje spelen met de Russische maffia en zakenlieden die met ogenschijnlijk legale middelen Centric zouden willen wegkapen. Voor Sanderink aanleiding om de it-dienstverlener, die zoveel overheden als klant heeft, snel te willen verkopen. Dan zou ‘zijn’ Centric uit handen van de Russen zijn gered, zo luidt zijn redenering.
Sanderink heeft het over ‘reiderstvo’, Russisch voor bedrijfsovervallen door criminele groepen. Door Centric en Strukton in te lijven zou oligarch en Kremlin-vriend Mikhail Fridman de Nederlandse infrastructuur willen controleren. Drie jaar geleden bestookte Sanderink ministers, staatssecretarissen en media met mails dat de Islamic Solidarity Association (ISA) uit Gambia die infrastructuur ging overnemen. Daar zou zijn ex-vriendin weer achter zitten.
Patroon
De aantijgingen richting Wakkie passen in het patroon van valse beschuldigingen en bizarre complottheorieën die vanuit Veghel de wereld in worden geslingerd. Ook nu is duidelijk wie de inhoud van de warrige mails aan Kamerleden heeft verzonnen. Maar realiseert het echtpaar Sanderink zich wel dat deze destructieve lastercampagnes hen ook in de portemonnee raken als toekomstige deals hierdoor worden geblokkeerd of op zijn minst worden vertraagd?
Onno Hennis, advocaat ondernemingsrecht bij AMS Advocaten, ziet juridisch wel mogelijkheden voor Sanderink, zij het vooral theoretisch. Hij zegt: ‘De Ondernemingskamer heeft zelf, in een andere zaak, bepaald dat het eigendom en de beschikkingsmacht over de onder beheer gestelde aandelen bij de oorspronkelijke eigenaar blijven. In theorie zou Sanderink het met een koper van Centric eens kunnen worden en is hij in beginsel ook bevoegd tot overdracht bij de notaris. Hij zou dat in principe ook zonder medewerking van de beheerder of Wakkie kunnen doen.’
Hennis verwacht niet dat dat snel gebeurt. ‘Een koper zal zekerheid willen van de beheerder en Wakkie dat na overdracht de enquêteprocedure en de onmiddellijke voorzieningen worden beëindigd en dit ook als voorwaarde stellen. Dat is mogelijk anders wanneer de koper aan Sanderink gelieerd is. Maar in dat geval zal de notaris de transactie waarschijnlijk weigeren. De notaris is namelijk verplicht om te onderzoeken of een transactie ‘at arm’s length’ is. Gezien de bekendheid van de zaak zullen vrijwel alle notarissen hierop beducht zijn. In de praktijk wordt het dus moeilijk voor Sanderink zijn aandelen over te dragen. Sanderink heeft aandelen in de holding waar Wakkie bestuurder is. Aandelen in dochters kan hij niet verkopen.’
Hoe bestaat het dat deze (boeren)slimme man zo onder invloed is gekomen van Van Rijbroek. Ik zou zelfs medelijden met de heer Sanderink krijgen. Je kan nog zo cynisch zijn of het totaal niet met Gerard Sanderink eens zijn, maar zo’n vrouw gun je toch je ergste vijand niet.
Ik zie dit verkeerd aflopen voor Gerard. Het doet me denken aan Inter Acces waar de grootaandeelhouder destijds nagenoeg onteigend werd door een schuld in RC van 4 miljoen. Geld dat tijdelijk nodig was voor de ontwikkeling van een betaaloplossingsysteem, ik dacht Syfact. Dat gun je niemand, maar Gerard zal iets moeten verkopen of de lening nog kunnen aflossen uit liquiditeit. Hopelijk het laatste, gedwongen verkopen of middels debt equity swap Centric verliezen, maakt al het gedane werk van Gerard in een keer waardeloos voor hem.
Mijn persoonlijke ervaring met de heer Sanderink.
Ooit was ik werknemer nummer 13 bij de eerste onderneming ICT-Novotech van Gerard Sanderink.
Na het succesvol afronden van een project bij ABC-Lochem werden er in het managementteam vragen gesteld aan Gerard S. Hierbij bleek dat hij zich bediende van leugens. Toen ik hem confronteerde met zijn uitspraak, zei hij:
“Het is jouw woord tegen het mijne… ik trap de poten onder je stoel vandaan.”
Daaropvolgend heb ik een rechtszaak tegen hem aangespannen en gewonnen.
Het is opvallend om te zien hoe hij tegenwoordig probeert om mensen buitenspel te zetten en opnieuw in zijn eigen valkuil trapt.
Sanderink heeft in hoger beroep weer een rechtszaak verloren en moet zijn ex nu in totaal 4,6 miljoen euro aan dwangsommen betalen.
Rudy, ik ken Sanderink niet persoonlijk, maar je verhaal past bij het beeld dat we zo langzamerhand van Sanderink krijgen. Blijkbaar houdt Sanderink meer van ja-knikkers, en niet alleen bij advocaten. Dat houdt voor hemzelf een zeker gevaar in, zoals we hebben gezien. In het algemeen zijn dit soort mensen extra gevoelig voor types die hen vertellen wat ze willen horen. Dat kunnen slijmballen zijn, maar ook machiavellistische types die vaak eerder doorhebben wat hun slachtoffer eigenlijk wil, dan het slachtoffer zelf. Het ego van slachtoffer die zich sterk wil voelen wordt gestreeld, maar de jager is het slachtoffer steeds een paar stappen voor en is deze steeds meer de baas door deze te trainen. Machiavellistische types zijn mensen met een technisch goed empathisch vermogen, maar een slechte gewetensfunctie of mensen die in staat zijn tot morele ontkoppeling. Dat laatste zie veel bij jonge criminelen die via social engineering zich juist bij ouderen en dementerenden voordoen als bankmedewerkers met de bekende gevolgen voor de zwakkeren.
In 1997 hadden we voor een provinciaal werkvoorzieningschap voor hoofdwerkers een document-archiveringssysteem gebouwd waar de toenmalige commercieel directeur van erg blij mee was. Hij kon middels een post-indexeersysteem grote projecten onderverdelen over meerdere teams en zo parallel werken. Hij richtte met ons een BV op en een landelijk samenwerkingsverband waar 12 Gemeenten en een stuk of 7 sociale werkvoorzieningschappen aan deelnamen. Enkele van die Gemeenten ontvingen brochures van Centric waarbij de naam en de huisstijl van het product nagenoeg 1 op 1 waren overgenomen. Een accountmanager van Centric benaderde een Gemeente en deed daarbij alsof dit product altijd al van Centric geweest was.
Het samenwerkingsverband werd vakkundig gesloopt toen Gemeente Groningen het werkvoorzieningschap overnam. Het overnemen moest omdat de Gemeente maar één sociale werkvoorziening mocht hebben.of in mocht deelnemen. De BV had de Gemeente wel veel belang bij. Of zij die mochten hebben. Zou me niet verbazen als ze daar nog steeds BTW mee terughalen voor de milieudienst of zo. Ben benieuwd.
Rob, dat klinkt als ordinair jatwerk.
@Jaap, ja klopt. Maar ik had beide bedreigingen natuurlijk simpel kunnen keren dus ik kan mezelf nog het meeste verwijten. Altijd als een te klein restaurant geweest met 20, 30 pannetjes op het vuur en dan maar kijken wat de klanten het lekkerst gaan vinden. Steeds maar niet in staat geweest ergens voor te kiezen. Altijd maar een beetje gehoopt op kapitaalkrachtige derden die op eigen iniatief het briljante van sommige gerechten zouden inzien en het allemaal even gingen regelen.
Maakt niet uit. Her en der ook nog wel wat nuttig effect gesorteerd. Ik kijk er met plezier op terug, heb nog nooit ergens slechter om geslapen. Bovendien zijn de huidige marktkansen zijn groter dan ooit. Het is nu weer prijsschieten zoals rondom 2000, dus er is weer alle ruimte voor mijn gebruikelijke fouten 🙂
Beste Rob, dat is het probleem van de creatievelingen. Meestal gaat het hebben van creativiteit niet gepaard met zakelijk inzicht. Je ziet ook vaak dat beiden samen een ‘restaurant’ openen en elkaar aanvullen. En soms botst het omdat de creatieveling alle dertig pannetjes op het vuur wil laten staan en de zakenman vindt dat je aan hooguit vijftien pannen genoeg hebt.
Misschien ga je dezelfde fouten in de toekomst maken, maar zoals ik gelezen heb, heb je er niet slechter door geslapen.
@Louis: ja, klopt helemaal. Maar als je samen een restaurant gaat openen, moet je ook allebei financieel je nek uitsteken. Anders heeft die persoon het laatste woord en dat zijn lang niet altijd de beste beslissingen.