Nederland is naarstig op zoek naar ict'ers. In een aanvalsplan roept de ict-branche op om de aandacht voor ict op scholen te vergroten en meer zij-instromers en vrouwen aan te trekken. Maar zou het ook helpen als we ict'ers weten vast te houden in hun vakgebied, in plaats van ze te promoveren naar managementfuncties, vraagt Computable-expert Pa Va Ke zich terecht af?
Het probleem van het personeelstekort is tegenwoordig zo urgent dat de rijksoverheid een Actieplan Groene en Digitale Banen heeft opgesteld. Ook de verschillende ict-brancheverenigingen doen met hun Aanvalsplan een duit in het zakje. Zij roepen de overheid op om de plannen die het bedrijfsleven wil inzetten, te steunen en door te voeren. Want in veel sectoren leidt het tekort tot problemen.
De plannen van de brancheverenigingen lopen uiteen van het kweken van interesse op de basisschool en betere praktijkgerichte opleidingen tot het doorvoeren van cultuurveranderingen, het bevorderen van zij-instromers, binnenhalen van buitenlands talent en het stimuleren van regionale aanpak. De voorstellen richten zich voornamelijk op nieuwe aanwas.
Vraag
Zou het ook niet een idee zijn om het voor huidige ict’ers aantrekkelijker te maken om op hun post te blijven? Dat ze hun kennis blijven inzetten en eventueel delen met een nieuwe lichting ict’ers? Nu komt het regelmatig voor dat ict’ers het na een tijdje gezien hebben en willen doorgroeien naar projectmanagement, lijnmanagement of scrum master. ‘Ik heb in de loop der jaren best wel wat goede ict’ers zo’n stap zien maken, onder meer doordat in die rollen meer groeimogelijkheden zijn qua salaris’, meldt Pa Va Ke.
Computable vraagt zich dan ook hardop af: betekent meer managers minder ict’ers? Is het een goed idee om ict’ers te overtuigen om hun vakgebied trouw te blijven? Om hen de doorgroei naar een managementfunctie te ontraden? Wat is nodig om dit te bewerkstelligen? Meer salaris, meer uitdaging in hun huidige ict-werk?
Discussieer mee!
“Veel managers die de handtekeningen moeten zetten hebben geen idee wat er op de achtergrond allemaal gebeurd om de gewenste controle te houden op de omgeving, zoals heel mooi verwoord in weten wat we gisteren deden, wat we nu aan het doen zijn en wat we zullen doen in de toekomst.”
Aldus Pa Va Ke op 11 mei 2014 als reactie op mijn opinie over configuratie management welke ik niet als ITIL proces beschreef maar bedrijfsproces. En mijn eerste vraag op 6 februari 2023 ging daarom om bestuurlijke kant of technische kant van CM want als de managers handtekeningen zetten zonder te weten wat er allemaal gebeurd dan doet iemand zijn werk niet.
Als we kijken naar de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD), dan zal de accountant die de handtekening moet zetten gretig gebruik maken van de CMDB, want met de sjoemelsoftware van uitzonderlijke ontwikkelaars lossen we de problemen niet op. Regeren is vooruit zien, reageren is achter de feiten aanhollen.
Computable biedt de mensen in de markt een mogelijkheid om hun kennis te delen met vakgenoten en mijn dagelijkse praktijk met CM gaat vooral om MTBF en FRU’s welke daaraan gekoppeld zijn op basis van serienummers als CI. Want de 7×24 ‘break & fix’ gaat om een fysieke realiteit met een logistiek van de juiste componenten op de juiste tijd op de juiste plaats.
Ik weet inderdaad niet wat Pa Va Ke doet maar wel wat zijn werkgever maakt, exporteert en uiteindelijk moet onderhouden. Dat laatste vraagt monteurs welke vroeger nog een goede startkwalificatie na de LTS/MTS hadden. Ouderwets praktisch opgeleid in plaats van theoretisch want het repareren wordt lastig als ik kijk naar de niet zo briljante tacticus van het aanvalsplan.
@Diederik
Leuke discussie;-)
@ Jaap van Belkum
“Maar de HR-afdelingen en werving- en selectieburo’s krijgen die lijstjes uiteindelijk wel van de managers van de opdrachtgevers”
Ik heb niet echt een goed beeld hoe dat circuit precies in elkaar steekt. Maar merk wel dat certificeringen en andere papiertjes nogal eens leidend zijn – hoe meer hoe beter.
“Een opleidingscurriculum ontstaat niet zomaar.”
Klopt – maar ik ben van mening dat we daar veel te ver in doorgeslagen zijn. Vaak liggen de verbeterpunten bij een paar onderwerpen waar autodidacten met heel veel moeite chocola van kunnen maken. En als het dan toch niet lukt wordt zo iemand “beloond” met nog een jaar van hetzelfde. Dus die twee 3-en of 4-en zijn leidend – niet de 7-ens en 8-en die het merendeel van de cijferlijst beslaan.
“Wil, hoe denk je de gaten te dichten bij autodidacten die meestal een ongestructureerd pad hebben bewandeld?”
In ieder geval niet met straffen en eventueel wegsturen – dat gaat zeker *niet* helpen – toch? Zeker in de wereld van Cybersecurity en de eenvoud waarmee Phishing campagnes en andere ongein in elkaar gestoken kan worden. Dan lijkt me dat nogal contraproductief… als je bedoeld wat ik begrijp… 😉
Ik denk dat de oplossing zit in kleine autonome teams (8-10 mensen) met per team een vaste klantenset. Daarbij zijn er 2-4 met een afgerond “schoolsysteem”. En 4-6 met een (min-of-meer) “ongestructureerd pad”. Door de efficiency-teugels iets te laten vieren krijg je wat meer vrijheidsgraden in de aard en manier waarop gewerkt wordt. Waardoor je als ploeg elkaars gaten gaat kunnen dichten.
De verwachting is dat de combinatie van (1) – kleine autonome teams, (2) – een vaste klantenset en (3) – de beoogde vrijheidsgraden resulteert in een vertrouwde en stabiele omgeving met waardering voor elkaars bijdrage; een combinatie waarbij autodidacten doorgaans prima functioneren.
En als je dit format op de basisschool al toepast bij het samenstellen van werkgroepjes, dan gaat dat beter helpen dan de huidige aanpak.
@oudlid … Tenzij je je werknemers beschouwt als configuration items welke al dan niet backwards compatible te vervangen zijn zie ik overigens nog steeds niet wat de competentie Configuration Management met het onderwerp te maken heeft.
Ik beschouw human resources niet als CI’s zoals je kunt lezen in een andere opinie hoewel ze wel backwards compatible zijn als we kijken naar de geleerde lessen in het verleden. Want het verticaal doorstromen binnen een organisatie of diagonaal instromen in een andere organisatie gaat om een carrière. Laatste leidt nog weleens tot kennis verlies omdat dit niet goed geborgd is of niet goed beschermd. Zie de kwetsbaarheid bedrijfsspionage AIVD want interne (handels)strategieën zijn evengoed cruciale belangen als de intellectuele eigendommen.
“Het CM-proces wordt breed toegepast in het leger, daarbuiten ook in de ICT-dienstverlening waar het wordt gedefinieerd door ITIL. CM wordt tevens toegepast in de civiele en industriële techniek.” – Wikipedia
Wat betreft configuratie management blijf ik van mening dat het niet een competentie is maar een bedrijfsproces waarin uiteindelijk meerdere competenties samenkomen. Want een competentie is de optelsom van vaardigheden, kennis en persoonlijke kwaliteiten die je bezit en inzet om je werk goed uit te voeren. Een competentie is een stuk breder dan een enkele vaardigheid of je moet al 20 jaar hetzelfde ambitieniveau van één kunstje hebben, of moet ik zeggen hokje?
Alhoewel off-topic: ik ben het met je eens @Oudlid dat je CM kunt zien als een proces, maar kennis over (implementatie van) deze processen en de diverse tools die dit mogelijk maken behoren tot de competenties van de configuration manager
Las ik nou ergens “Leuke discussie”?
Wat dacht je van de aanvalsplannen van AWS en Philips om de huidige ict-ers eruit te schoppen.
Processen en onderliggende subprocessen zijn nog weleens aan veranderingen onderhevig want het gaat niet alleen om de implementatie als we kijken naar optimalisaties. Kennis van processen alleen is dan ook niet genoeg als je kijkt naar wet- en regelgeving zoals Corporate Sustainability Reporting Directive. En tools zijn hulpmiddelen zoals dat ICT veelal een ondersteunende rol heeft, we maken ons zelf weleens belangrijker dan we zijn.
Ik heb een e-mail waarin de hoofdredacteur stelt dat opinies vanuit archiveringsredenen niet verwijderd worden. Een dubieus besluit gezien veranderingen in de wet- en regelgeving zoals met een AVG die sinds 25 mei 2018 van kracht is. Maar je kunt beter van de nood een deugd maken dan eindeloos bij de rechter drammen want zoals ik stelde zit het gelijk vaak in de tijd als ik de voortschrijdende inzichten bekijk. Neem zoiets als een rechtszaak over de code, de businesscase ervan is door wet veranderd.
Er zijn banen genoeg in de ICT, de discussie ging meer om het behouden van de mensen omdat ze blijkbaar snel doorstromen naar andere functies:
“Maar zou het ook helpen als we ict’ers weten vast te houden in hun vakgebied, in plaats van ze te promoveren naar managementfuncties, vraagt Computable-expert Pa Va Ke zich terecht af?”
Ik struikel over het woord terecht want dat geeft een vooringenomenheid van de redactie aan. Maar ja, ik weet nog dat eind jaren 90 veel academici instroomden op een ITIL methodiek waardoor elk proces zijn eigen manager kreeg. Het was jouw oude werkgever Japie die zoiets riep als:
“Ik ben het met je eens @Oudlid dat je CM kunt zien als een proces, maar kennis over (implementatie van) deze processen en de diverse tools die dit mogelijk maken behoren tot de competenties van de configuration manager”
Let op de woorden tussen haakjes want implementeren en wegwezen werd een project zonder einde omdat verandering een constante is. Na een certificering op ITIL volgde PRINCE (en IPMA) om af te sluiten met TOGAF. Beetje over gecertificeerd staat er nog een reactie van Will open Japie want van het veterstrik diploma op de kleuterschool naar alle stickers voor vaardigheden in de ICT gaat het om een systeem van vertrouwen.
En ja Dino, het is een leuke discussie want het is momenteel een werknemers markt. Eruit met een leuke premie om doodleuk de volgende dag bij een andere werkgever aan de gang te gaan met een betere beloning gaat om van de nood een deugd te maken want wat is je ambitieniveau?
Oudlid, ik begrijp uit je verhaal dat de arbeidsmoraal zou moeten zijn : “Eruit met een leuke premie om doodleuk de volgende dag bij een andere werkgever aan de gang te gaan met een betere beloning gaat om van de nood een deugd te maken want wat is je ambitieniveau?”
Mooi antwoord op een bekende vraag in een sollicitatie, hoe ziet u uzelf hier na 5 jaar ?