Wereldwijd verspillen we jaarlijks miljarden dollars aan cloudresources die niet gebruikt worden. Veel organisaties zijn tot de ontdekking gekomen dat maar liefst veertig procent van hun cloud-uitgaven opgaat aan ongebruikte infrastructuur of over-provisioned infrastructuur. Deze verspilling, cloudwaste genoemd, ontstaat wanneer er meer cloudresources worden gebruikt dan wat er eigenlijk nodig is om een bedrijf te runnen.
Veel bedrijven begonnen aan de overstap naar de publieke cloud met het idee werknemers productiever en flexibeler te maken, en ze in staat te stellen sneller te handelen. Maar bedrijven plukken niet alleen de vruchten van de overstap naar de cloud, ze worden ook geconfronteerd met de keerzijde van een onvoorspelbaar bedrijfsmodel waarbij de cloud-uitgaven exponentieel groeien en een risico voor de organisatie worden.
Sneeuwbaleffect
Binnen multi-cloud-omgevingen maken medewerkers vaak gebruik van een oneindig aantal on-demand-it-resources. Hierdoor ontstaat een sneeuwbaleffect van onverwachte en onnodige kosten. Uit onderzoek blijkt dat bedrijven bijna 45 procent van hun cloudbudget uitgeven aan it-resources die niet bestemd zijn voor productietoepassingen en die uitsluitend gedurende de veertigurige werkweek worden gebruikt. Deze resources hoeven dus niet 24/7 beschikbaar te zijn, maar daarvoor wordt wél betaald.
Cloudwaste treedt op wanneer organisaties it-infrastructuren inrichten die veel meer bieden dan ze in werkelijkheid nodig hebben. Je zou het kunnen vergelijken met het aanschaffen van een Ferrari om naar het park te gaan terwijl een fiets volstaat. Developers waarop onvoldoende toezicht wordt gehouden, dragen bij aan dit probleem, door software na voltooiing van een project niet uit de roulatie te nemen of het ops-teams niet te informeren dat ze klaar zijn. Ongebruikte cloudresources, zoals een infrastructuur die buiten werktijden onbenut blijft, zijn een derde, veel voorkomende oorzaak van kostenoverschrijdingen.
Het identificeren van deze drie oorzaken van cloudwaste is geen hogere wiskunde. Dan doet zich de vraag voor waarom organisaties er te weinig aan doen.
Gebrekkig toezicht
Cloudwaste is voor de meeste it-managers een populair gespreksonderwerp en een belangrijk aandachtspunt. Toch hebben veel organisaties issues met het terugdringen ervan. Daarvoor zijn drie belangrijke redenen.
- Gebrek aan centraal toezicht. De cloud biedt de mogelijkheid van on demand provisioning. Dat houdt in dat iedereen binnen de organisatie geld aan de cloud kan uitgeven zonder dat er sprake is van centraal toezicht.
- Onvoldoende toezicht op provisioning. Bedrijven zijn bijvoorbeeld niet in staat om te zeggen: developers mogen in dit ontwikkelingsstadium geen premium instances gebruiken.
- Binnen organisaties is sprake van onvoldoende over- en toezicht om buiten werktijden cloudresources in te trekken voor workloads die geen deel uitmaken van productietoepassingen of om cloudresources waarvan de time-to-live is verstreken, uit de roulatie te nemen.
Bij al deze drie punten is sprake van een rode draad: gebrekkig toezicht op de provisioning van cloud-resources. Het verhelpen van dit euvel vraagt om een oplossing die op bedrijfsbreed niveau overzicht én grip op de cloudkosten biedt.
Drie kerncomponenten
Het terugdringen van cloudwaste vraagt om een systematische beheeraanpak. Sommige organisaties kiezen ervoor om deze lastige taak handmatig uit te voeren. Andere organisaties proberen de provisioning, compliance en het beheer te automatiseren met speciale software voor de automatisering van cloud-infrastructuren.
Bij de automatisering van cloudinfrastructuren zijn de volgende drie kerncomponenten van belang:
- Collaborative infrastructure-as-code. Maakt het mogelijk om een consistente, op samenwerking gebaseerde aanpak te hanteren voor het definiëren van cloudresources, het automatiseren van de aanmaak daarvan en het vervolgens standaardiseren en goedkeuren van code in de vorm van herbruikbare componenten (modules).
- Beheer van multi-cloud-omgevingen. Richt zich op de provisioning, governance, compliance en operationele consistentie van it-resources binnen omgevingen bij verschillende cloud providers.
- Selfservice-infrastructuur. Biedt eindgebruikers de mogelijkheid om de door hen benodigde infrastructuur in te richten binnen het kader van de door de centrale it-afdeling gestelde guardrails (geautomatiseerde mechanismen voor bewaking van de infrastructuur). Hierbij wordt een accurate infrastructuurgeschiedenis bijgehouden in omgevingen waarin veel gebruikers zich met de provisioning bezighouden.
Naast het standaardiseren en vereenvoudigen van de provisioning van de cloud-infrastructuur is een van de grootste voordelen van automatiseringsoplossingen de mogelijkheid om ongebruikte it-resources automatisch in te trekken.
Terugdringen
Het automatiseren van de it-infrastructuur is een eerste vereiste voor het terugdringen van kostenoverschrijdingen. Maar niet alle tools voor infrastructuur-automatisering en provisioning op basis van selfservice zijn even goed. Het is van belang om oplossingen te gebruiken die het mogelijk maken kosten te optimaliseren en onder andere voorzien in:
- Herbruikbare infrastructure-as-code. Biedt operationele cloudteams de mogelijkheid om vooraf geteste en goedgekeurde templates aan te maken en te publiceren op basis van infrastructure-as-code, zodat ze van start kunnen gaan met een infrastructuur die is ingericht met het oog op kostenefficiency;
- Multi-cloudfunctionaliteit. Ondersteuning voor multi-cloud-omgevingen en een aanpak voor kostenbeheer die op elke cloud of infrastructuur is toe te passen;
- Geautomatiseerde toepassing van guardrails. Tools die de toepassing van provisioning guardrails binnen de hele omgeving automatiseren om te zorgen voor operationele consistentie die aansluit op budgetten en doelstellingen;
- Overzicht en tracking. Het is belangrijk een oplossing te kiezen die een centraal en real-time overzicht van de infrastructuur biedt in combinatie met audit logs en de mogelijkheid om onderdelen die niet (meer) gebruikt worden, op te schonen.
Automatiseringstools voor de it-infrastructuur kunnen organisaties helpen de overstap naar de cloud te versnellen en tegelijkertijd onnodige uitgaven en inconsistente provisioningspraktijken terug te dringen en daarmee de bedrijfskosten te verlagen en de efficiëntie te verbeteren. Deze tools helpen organisaties binnen budget te blijven en daarnaast de broodnodige speelruimte en meer opties creëren voor het optimaliseren van cloud-uitgaven.
“Deze verspilling, (cloud)waste genoemd, ontstaat wanneer er meer (cloud)resources worden gebruikt dan wat er eigenlijk nodig is om een bedrijf te runnen.”
Ik heb cloud tussen haakjes gezet omdat het fenomeen van overdimensioneren naar mijn mening een euvel is wat niet alleen de cloud geldt. Want wat betreft de inconsistente resource provisioning missen we vaak een voorspelling van de bezetting waardoor het idee van variabele infrastructurele kosten met pay-per-use van de cloud zo interessant is. Om slim de bedrijfskosten te verlagen en de efficiëntie te verbeteren moet je weten wat een workload gedurende de gehele lifecycle gaat doen.
Wat betreft een schaalbaarheid naar twee kanten is infrastructure-as-code een oplossing, hergebruik van resources is geen verspilling. Punt is wel dat je daarop moet ontwerpen en keuzen moet maken in je architectuur. Want kiezen van flexibiliteit zit meer in de contracten dan de infrastructuur als ik kijk naar de keuzen. En software-defined is mooi maar let op de voorwaarden want je vastpinnen op capaciteit kan heel nadelig zijn.