De mindere economische vooruitzichten dwingen bedrijven kritisch te kijken naar de uitgaven. Met name op it-kosten valt vaak te besparen. Onderzoek, in opdracht van it-dienstverlener Crayon, wijst uit dat 54 procent van de bestuurders kostenoptimalisatie als grootste uitdaging van it-beheer ziet.
Volgens Michiel van Egmond, direct sales manager bij Crayon Benelux, bestaat niet zelden onvoldoende inzicht in cloudkosten. Door de snelle invoering van allerlei applicaties – vaak vanuit de cloud – verliezen organisaties het overzicht. Zo worden er softwareapplicaties, zoals cloudopslag of vergaderapplicaties, aangeschaft die niet per se nodig zijn voor het bedrijf of slechts beperkt worden gebruikt door werknemers. Ook nemen bedrijven vaak een overtollig aantal licenties af voor het gebruik van bepaalde online-diensten. In plaats van dat iedere werknemer een eigen licentie heeft, volstaat vaak één licentie per twee werknemers of soms zelfs één licentie per afdeling.
Uit onderzoek blijkt dat bedrijven die het beheer van cloudkosten over het hoofd zien of de cloud niet optimaal benutten, tot veertig procent te veel uitgeven in de cloud. Zonder goed inzicht in de cloud-uitgaven is het lastig de cloud-infrastructuur te optimaliseren. Met behulp van software die cloud-applicaties in realtime monitort, krijgen alle applicaties de resources die ze nodig hebben. Bovendien is zo inzichtelijk te maken welke applicaties niet of nauwelijks worden gebruikt en dus beter van de hand zijn te doen.
Verder moet het traditionele inkoop- en consumptiemodel veranderen. Niet langer geschikt is de oude werkwijze waarbij it-teams verzoeken indienen en de financiële collega’s deze goedkeuren via lange inkoopcycli. It, business en financiën kunnen beter nauw samenwerken.
De derde oorzaak van kostenoverschrijdingen is de toenemende complexiteit van het it-landschap. Veel bedrijven digitaliseren om efficiënter te kunnen werken. Dit leidt vaak tot de snelle ontwikkeling en soms ongecontroleerde implementatie van nieuwe technologieën binnen organisaties. Ook het onderhoud van bestaande apparatuur of software kan op de kosten drukken.
Die laatste alinea van het artikel is een topper.
om efficienter te kunnen werken gaan bedrijven digitaliseren wat leidt tot “ongecontroleerde implementatie van nieuwe technologieën binnen organisaties”, wat het weer complexer en duurder maakt.
Het houdt je wel mooi van de straat he.
De allerlaatste zin maakt het goed af.
Je kunt inderdaad ook bestaande apparatuur en software eens goed gaan beheren.
Je moet er maar net aan denken 😉
Begin eens met constructief te denken Dino want als complexiteit duur is dan is simpel goedkoper, de opvolgende vraag is hoe versimpel je het probleem? Goed beheer is mooi maar beheersbaarheid van de kosten is mooier. De overtreffende trap van jezelf verkopen gaat om anderen afzeiken met de goede argumenten. Iets met een vis beoordelen over het vermogen om in een boom te klimmen als het om de aapjes gaat. Onnavolgbaar als altijd communiceer ik cryptisch over een blauwe en rode zee. Oja, het is wel handig als je kunt zwemmen voor je in één van beide duikt.
Kijken naar de uitgaven zonder te weten waar je kansen liggen is het domste advies dat ik gehoord heb. Vertaal het zelf maar in de investering van de ‘leut’ als het om genaaid worden gaat.
Pleiten voor versimpeling maar weer prat gaan om je cryptische onnavolgbaarheid. 😀
Heb je weer te veel van de blauwe pille gesnoept ?
Kijk eerst maar naar de kansen voor toenemende complexiciteit in het it landschap tgv digitalisering. Dat is nl waar de laatste alinea over gaat.
Ik pleitte niet voor versimpeling maar voor constructief denken op de vraag hoe daartoe te komen want sommigen worden in het denken beperkt door loket waarin ze gevangen zitten. Constructief denken gaat om meerdere oplossingen verzinnen voor een probleem waarbij er een momentum is om stap voor stap tot een oplossing te komen. Uiteraard kun je ook te snel in conclusies springen want zoals Einstein zei:
“If I had an hour to solve a problem I’d spend 55 minutes thinking about the problem and five minutes thinking about solutions.”
Zo spreekt de laatste alinea over ongecontroleerde implementatie van nieuwe technologieën maar waar niet over gesproken wordt is ONDERHOUD want daar gaat beheerbaarheid grotendeels over. Zonder de S van beheersbaarheid wat om het in toom houden van de kosten gaat. Voorlaatste alinea over een nauwe samenwerking tussen IT, business en financiën lijkt me dan ook hout te snijden. Het enige probleem is nog hoe de machtsverhoudingen liggen want als boekhouder het voor het zeggen heeft dan moet het goedkoper terwijl business het sneller wil en de IT het betrouwbaarder.
“Ik pleitte niet voor versimpeling maar voor constructief denken op de vraag hoe daartoe te komen”
Je zou zo de politiek in kunnen. Onnavolgbaar versimpelen en schaken op meerdere borden. je bent me er eentje 😉
Als de implementatie al ongecontroleerd is (wie zou moete controleren trouwens) en je bij aanvang alleen de implementatiekosten ziet en niet de operationele in de toekomst, dan zal inderdaad het onderhoud geen hoge prioriteit krijgen.
En die duivelsdriehoek van goedkoop, snel en goed is ook herkenbaar.
Zijn we het toch nog beetje eens. Niets aan te doen.
Maar niets meer aan doen is natuurlijk weer het stomste wat je ooit gehoord heb.
Eerste alinea is de gebruikelijke reflex, de tweede alinea wordt constructief want inderdaad wordt vaak geen rekening gehouden met de kosten van onderhoud achteraf. Politiek een beetje eens is het momentum om te komen tot een geaccepteerde oplossing en ik zal mijn geluk hierin niet op de proef stellen maar schaken op meerdere borden gaat om zoiets als architectuur.
De infrastructuur is tenslotte relatief eenvoudig vervangbaar als we kijken naar een cyclische refresh hiervan als gevolg van lifecycles. Nu schijnt versimpeling hierin eenvoudig te zijn als je een ‘big bang’ scenario van vernieuwing hebt hoewel de praktijk weerbarstiger is door hergebruik. Want schaakbord van de onderhoudscontracten gaat uiteindelijk om risico management als we kijken naar de factor betrouwbaar. En speelbord met de vakjes zwart en wit kent verschillende speelstukken met elk eigen regels als ik kijk naar gebruikelijke ‘excelmanagement’ van kruistabellen in onderlinge compabiliteit.
Nee simpel is het niet, maar overzichtelijk wel als je weet wat de risico’s zijn. Beheersbaarheid versus beheerbaarheid gaat tenslotte niet om het knuffelen van de servers maar de services.