Codaisseur, de ‘coding academy’ die de talenten-kloof wil overbruggen door tech-educatie voor iedereen toegankelijk te maken, is onlangs failliet verklaard. De (junior) programmeurs-opleiding uit Amsterdam kon het financieel niet meer bolwerken.
Het management van Codaisseur wijt de problemen aan het feit dat het steeds moeilijker werd voldoende studenten aan te trekken voor omscholing tot programmeur. Ook de krapte op de arbeidsmarkt leidde tot een verminderd animo voor deze opleidingen. Daarnaast speelde de afschaffing van de belastingaftrek op scholingskosten een rol. Betaalde opleidingen verloren daardoor hun aantrekkingskracht.
Gratis opleiding tech-support
Het bedrijf had ook veel last van de coronacrisis, aldus het management. Tijdens de pandemie kwam Codaisseur nog met het initiatief om zo’n vierhonderd mensen die toen werkloos waren geraakt, gratis een opleiding aan te bieden in tech-support. De opleider deed dit met steun van Google, Coursera en Inco.
Maar dit alles verklaart niet helemaal de ondergang. Pikant detail is dat de aandeelhouders niet meer door één deur konden. Verschil van mening leidde tot conflicten en kostbare rechtszaken, zo vermeldt het faillissementsverslag. Codaisseur had twee aandeelhouders, namelijk Big Fat Coder uit Alkmaar (60 procent) en plaatsgenoot Boom Proof (40 procent). Op LinkedIn staat Rembert Boom nog als mede-eigenaar vermeld. Oprichter en ceo was Wouter de Vos. Curator mr L.J. van Apeldoorn Jr, die op deze zaak is gezet, kondigt aan de werkelijke oorzaken van de ondergang te zullen onderzoeken.
Bootcamps en stages
Wouter de Vos, die zich graag ‘serial entrepreneur in education’ laat noemen, richtte Codaisseur acht jaar geleden op. Toen de opleider afgelopen november voorlopig uitstel van betaling kreeg, startte hij meteen weer twee nieuwe bedrijven. Met Kyna bouwt hij een nieuw type online leerplatform. Techmongers helpt bedrijven hun eigen tech-academie op te zetten met bootcamps en stages.
Bij het faillissement telde de Amsterdamse opleider nog drie werknemers. In 2021 waren dat er nog vijftien. Codaisseur leidde niet alleen op, maar hielp ook bij het vinden van een baan. Pas als de cursist emplooi had, hoefde deze het lesgeld in 24 maanden terug te betalen. De curator kan zo nog zeker een kleine zeven ton binnenhalen. In 2019 was het bedrijf nog aardig winstgevend. Op een omzet van 2,1 miljoen euro werd een bedrijfsresultaat voor belastingen van 1 miljoen behaald. In 2020 kromp de omzet naar 1,3 miljoen waardoor een verlies van ruim drie ton resteerde.
Beste opleider 2022
Overigens schopte Codaisseur het afgelopen juni nog tot beste ict-opleider van Nederland. Tijdens het opleidersonderzoek dat Enigma Research in opdracht van Computable uitvoerde, kwam het bedrijf op het erepodium. Ten tijde van het faillissement volgden nog twintig cursisten een opleiding tot programmeur. Deze kunnen de lopende cursus afmaken. De curator heeft de lesmaterialen en goodwill inmiddels verkocht.
Beste Alfred,
Vooraleerst bedankt voor je aandacht voor dit specifieke faillissement, maar zeker ook voor je poging om enig faillissement met een kritische blik te beschouwen en mogelijke misstanden aan het licht te brengen. Het is een “publiek geheim” dat gemanipuleerde faillissementen maar al te vaak ingezet worden ter verrijking van de hoogstpersoonlijk verantwoordelijken, die daarmee andere belanghebbenden met schade, financieel dan wel persoonlijk, achterlaten.
Echter, in dit geval is je insinuatie (of op zijn minst suggestie) in mijn beleving volledig onterecht. In twee episodes ben ik in het verleden betrokken geweest bij dit zeer bijzondere bedrijf (al enige tijd geen belangen meer) en ik heb in geen enkele commerciële organisatie zo een grote mate van gemeenschapszin gezien als daar. Voor een groot deel ingegeven door genoemde oprichter/CEO zat dit in de haarvaten van de organisatie. Zonder zakelijke belangen uit het oog te verliezen stond altijd het welzijn en welslagen van zowel studenten als teamleden bovenaan. In veel gevallen kwamen mensen (zowel studenten als medewerkers), soms letterlijk, met tranen van wanhoop over werk en toekomst binnen en hervonden allen binnen enkele weken of maanden hun eigen succes, met regelmatig tranen van geluk als gevolg. Het faillissement van Codaisseur leidde dan ook tot grote commotie en emotie in de “community” van (oud-)studenten en medewerkers, waar contacten na jaren nog steeds hecht zijn.
Uit zijn publieke bericht op LinkedIn maakte ik op dat je voor plaatsing van dit artikel geen contact hebt gehad met ex-CEO Wouter de Vos. Dat vind ik onzorgvuldig, zeker aangezien het artikel niet neutraal of vrij van suggestie is. De “erfenis” is wat mij betreft niet het faillissement, waar enkel slachtoffers en dus geen winnaars bestaan, maar de vele honderden mensen die dankzij Codaisseur hun plezier en succes in werk hervonden. En laten we vooral blij zijn voor de betrokkenen die zich, ondanks alle verdriet, snel hebben weten te herpakken en verder gaan in nieuwe ondernemingen. En ze daarbij veel succes wensen. Wat mij betreft: bij dezen!
Hartelijke groet,
Michiel Rueter
Beste Michiel (J.C.) Rueter,
Dank voor je reactie maar als lezer zet ik vraagtekens bij het feit dat er nieuwe bedrijven opgericht werden terwijl het oude bedrijf zinkende was door averij. Ik wil niet vooruitlopen op de conclusies van een curator maar het idee van paulianeus handelen komt wel bij me op en een toezegging om de werkelijke oorzaken te onderzoeken betekent dat we nog niet in conclusies moet springen.
Of de insinuatie dat ‘serial entrepreneur in education’ een soort van Sywert is blijft de cliffhanger in dit verhaal want emoties zeggen me niet zoveel. Als belastingbetaler ben ik namelijk niet zo blij als het om de subsidies gaat terwijl een ‘no cure, no pay’ van terugbetaling me nieuwsgierig maakt naar het bedrijfsmodel. Wordt vervolgd……?