Snowflake wil veel meer zijn dan een data-warehouse voor de cloud. De focus op het moderniseren van workloads blijft. Maar de grote uitdaging is data zo mobiel te maken dat ondernemingen hun missie volledig waar kunnen maken.
Dit stelde Frank Slootman, Nederlands succesvolste ceo op gebied van b2b-software, onlangs tijdens de Data Cloud World Tour in Amsterdam. Deze Yankee Dutch, die eerder Data Domain en ServiceNow groot maakte, was in Nederland om zijn klanten bij te praten.
Na de beursgang twee jaar geleden, de grootste ooit in de software-industrie, groeit zijn bedrijf ook in Europa snel. Vooraanstaande klanten stromen toe, zo bleek uit zijn verhaal. Het afgelopen kwartaal werden twaalf concerns uit de Forbes Global 2000 van grootste ondernemingen ter wereld als klant opgetekend.
Volgens Slootman raken ondernemingen overtuigd van de noodzaak één grote data-cloud te realiseren die al hun operaties ondersteunt. Om de juiste beslissingen te nemen, is snelle toegang tot data nodig. Nu zitten die gegevens verspreid over silo’s. Het is een gehannes de juiste data uit die silo’s te halen en met elkaar te combineren. Slootman: ‘Juist nu de inflatie hoog is, een recessie voor de deur ligt en leveringsketens plotseling door elkaar worden geschud, moeten snel analyses worden gemaakt. Data-scientists dienen in een handomdraai over alle gegevens te beschikken, willen ze hun werk goed kunnen doen. Artificiële intelligentie gevoed door data die meteen beschikbaar zijn, is de motor die straks het succes van bedrijven bepaalt.’
Claims
Slootman noemde tijdens zijn presentatie een aantal voorbeelden. ‘Een Amerikaanse verzekeraar merkte dat uit Noord-Ierland totaal andere claims kwamen dan uit Ierland. Voor assuradeurs is het in zo’n geval zaak direct achter de oorzaak te komen. Een juiste oplossing kan het verschil betekenen tussen winst of verlies.’ Om dit soort vraagstukken op te lossen, zijn data nodig. Snowflake heeft met name in de financiële sector een sterke positie opgebouwd. Het bedrijf richt zich op bepaalde verticals.
Ook farma is zo’n gebied waar de data-cloudspecialist veel klanten verwerft. Slootman sprak onlangs de top van Novartis. ‘Deze Zwitserse farmaceutische industrie wil de tijd die het kost om een geneesmiddel op de markt te brengen, aanzienlijk bekorten.’ Met Snowflake’s datawarehousing-software is zeker een jaar tijdwinst te boeken. Doel is de ontwikkeling zelfs drie jaar korter te maken. Slootman: ‘Een patent geldt nu zeventien jaar. Gemiddeld kost het twaalf jaar voordat een medicijn op de markt kan komen. Een fabrikant heeft dus maar vijf jaar om de ontwikkeling terug te verdienen. Drie jaar erbij scheelt dus enorm. Dat zou het economisch model van farma volledig anders maken.’
Als derde noemde Slootman het voorbeeld van Johnson & Johnson (gezondheidszorg). Tijdens de pandemie kreeg deze vooraanstaande leverancier van medtech te maken met een snel wisselende vraag. Waar het ene ziekenhuis zat te springen om medische hulpmiddelen en medicijnen, had de andere zorginstelling te veel voorraad. Daarbij veranderde de situatie razendsnel waardoor de producten voortdurend op de verkeerde plaats lagen. In zo’n turbulente omgeving kan een leverancier niet vertrouwen op traditionele manieren om de vraag in te schatten. Realtime-data worden dan belangrijk. Volgens Slootman zijn de problemen rond de supply chain grotendeels een data-probleem. De data zitten op verschillende plekken en zijn met traditionele methoden moeilijk samen te brengen. Normaal is dat niet zo’n probleem, maar dat ligt nu anders.
Bottlenecks
De afgelopen jaren heeft Snowflake allerlei bottlenecks bij de prestaties en schaalbaarheid van data warehouses overwonnen die grootscheepse toepassing van data analytics tegenhielden. Slootman: Daar zijn we ‘samen met onze hyperscale partners aardig mee gevorderd.’
Bij zijn oprichting in 2012 richtte Snowflake zich op beheer van data uit verschillende bronnen. Daarna verschoof de aandacht naar de manier waarop organisaties data delen. De database software van Snowflake werkt op alle drie grote cloudplatforms.
De gedachte achter de Snowflake Data Cloud is dat de data niet hoeven te komen naar de apps, of kortweg gezegd het werk, maar andersom. Voorheen moesten data worden gekopieerd, overgebracht en gerepliceerd voor gebruik op de plaats waar de verwerking plaatsvindt. Dat leidde tot operationele complexiteit, kosten en risico’s van ‘governance’. Daarbij werd het alsmaar lastiger aan de Europese privacywetgeving te voldoen.
Snowflake belooft dit probleem op te lossen door applicaties die gerelateerd zijn aan data, bij die data te laten belanden. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk workloads met transactie- en analytische data samen in één datacloud te verwerken.
De komst van Snowflake’s nieuwe cloud-native architectuur leidde tot een forse uitbreiding van workloads en use-cases, ook op gebied van artificial intelligence. ‘Aanvankelijk gebruikten organisaties Snowflake om de analytische processen drastisch te verbeteren, zodat verse, up-to-date gegevens over het bedrijf meteen beschikbaar waren. Nu zie je veel klanten overgaan op het gebruik van gegevens voor voorspellende inzichten en voorschrijvende oplossingen. Gevolg is een snel toenemende vraag naar Snowflake’s platform. Dit geldt niet alleen voor de soorten werklast maar ook voor de typen gebruikers binnen een bedrijf en soorten gegevens.’
Het delen van gegevens vormt geen probleem meer, aldus Slootman. Data zijn gemakkelijk toegankelijk en kunnen betrekkelijk eenvoudig worden verrijkt.
Maar hoe denken de financiële analisten over de ontwikkelingen bij Snowflake? Nadat dit voorjaar voor het eerst de resultaten van Snowflake niet ver boven de prognoses zaten, kreeg de torenhoge koers van het bedrijf een flinke optater. Wall Street stelde de enorm hoge groeiverwachtingen bij. Maar de cijfers over het laatste kwartaal waren zo goed dat de beurs weer ‘bullish’ is over Snowflake. Slootman ‘levert’ zoals de Amerikanen dat zeggen; hij maakt het waar.
De omzet is sinds 2019 vertienvoudigd. Snowflake is het snelste groeiende softwarebedrijf dat de grens van een miljard dollar haalde. Het bedrijf ligt ook goed op koers om als snelste ooit de lat van twee miljard aan te tikken. De netpromotorscore, die aangeeft of je het bedrijf aan je beste vrienden zou aanbevelen, ligt op 72 procent: de hoogste in de it.
In hun sas
Een andere belangrijke indicator van Snowflake’s succes is het aantal ‘vaste’ relaties voor het delen van gegevens. Slootman noemt dit ‘stable edges’. Vergeleken met dezelfde periode een jaar eerder namen deze het afgelopen kwartaal met 112 procent toe, een sprong waar de financiële analisten mee in hun sas zijn. 21 procent van de groeiende klantenkring heeft ten minste één stable edge. Vorig jaar was dat 15 procent.
Nog een belangrijk kengetal is de ‘net revenue retention rate’. Dit percentage geeft aan hoeveel de huidige klanten uitgeven vergeleken met dezelfde periode een jaar geleden. Bij Snowflake staat die op een recordhoogte van 170 procent. Dit getal is zo belangrijk omdat Snowflake klanten factureert naar het werkelijke verbruik in plaats van een saas-abonnement waarbij wordt betaald voor de beschikbaarheid van bepaalde software. Dit stelt klanten in staat de tools eerst voorzichtig uit te testen op een beperkt aantal workloads. Als het goed bevalt, komen daar meer workloads bij zodat Snowflake’s inkomsten stijgen.
Vrij nieuw bij Snowflake is de focus op applicatieontwikkeling. Slootman wil de manier waarop cloud-applicaties worden gebouwd, uitgerold en verkocht radicaal veranderen. Zijn bedrijf gaat klanten helpen op dit gebied betere apps te ontwikkelen.
De problemen met silo’s worden hier nog eens mooi uitgewerkt:
“Om de juiste beslissingen te nemen, is snelle toegang tot data nodig. Nu zitten die gegevens verspreid over silo’s. Het is een gehannes de juiste data uit die silo’s te halen en met elkaar te combineren.”
Daarnaast is de beschikbaarheid van realtime-data inderdaad een groot probleem.
Silo’s worden gekenmerkt door een sterke verwevenheid van data, functionaliteit en flow (ofwel procesafhandeling), waardoor deze systemen steeds moeilijker en moeizamer zijn aan te passen aan veranderende bedrijfsomstandigheden in de markt, de wetgeving en de technologie. Bovendien voldoen silo’s niet aan de eisen voor realtime verwerking, die selfservice tegenwoordig stelt: functionaliteit binnen silo’s is slechts beschikbaar binnen een batchvenster en niet direct op afroep vanuit andere applicaties.
De hier geopperde “artificiële intelligentie gevoed door data” ofwel ontsluiting van allerlei silo’s middels machine learning gaat echter niet werken, net als het toepassen van allerlei vormen van, al dan niet met bedrijfsregels aangevulde, low- en nocode.
Wat wel werkt is doelgedreven ai.
De problemen met de supply chain zijn niet zo zeer een data-probleem maar een leveringsprobleem, de begrenzingen in de fysieke wereld blijken in Europa weerbarstiger dan de virtuele droomwereld van een Amerikaan. Logistiek is een aparte discipline als we kijken naar de kwaliteit van de door Sywert geleverde hulpmiddelen. Doelgedreven AI klinkt als de blunder van de verkeerde munitie want wat is dan het doel Jack?
Silo’s slecht maar containers en microservices goed.
Implementeer je silo’s dan met containers die je toegankelijk maakt met microservices.
Iedereen blij.
Het doel van silo’s is overigens 20 jaar lang kunnen doorwerken op dezelfde manier en zo je hypotheek kunnen afbetalen.
Klinkt misschien simpel maar als het alternatief doelgedreven ai is, waarbij gestart wordt met de eindeloos geleuter over wat het doel dan is. De belastingdienst had al een mooi voorbeeld gegeven. Ik begreep iets met bezuiniging en boetes op basis van etnische profilering.
Zou Jack met silo’s de organisatorische verzuiling bedoelen of de technische opdeling? Klacht over een sterke verwevenheid met de procesafhandeling doet vermoeden dat Jack het meer over denken in loketten heeft dan in containers maar dat is mijn mening.
“Voorheen moesten data worden gekopieerd, overgebracht en gerepliceerd voor gebruik op de plaats waar de verwerking plaatsvindt. Dat leidde tot operationele complexiteit, kosten en risico’s van ‘governance’. Daarbij werd het alsmaar lastiger aan de Europese privacywetgeving te voldoen.”
Wat betreft het idee van de data centraliseren om vervolgens de toegang hiertoe te reguleren met het idee van ‘privacy-by-design’ vermoed ik dat een ouderwetse verzuiling meer garanties geeft dan de belofte van een Amerikaanse cloud leverancier. Als je doel een compartimentering van informatie is dan is een organisatorische verzuiling effectiever dan de technische belofte van een Amerikaanse cloud provider.
Oudlid, silo’s doen zich inderdaad voor op 2 niveaus, namelijk binnen organisaties en binnen ICT. Met een gemeenschappelijke taal kunnen silo’s op beide niveaus worden afgebroken.
Ik weet niet precies wat je bedoelt met denken in loketten, maar het geeft mij een ‘kastje-muur’-gevoel (Paarse krokodil?); met selfservice kun je alles zelf regelen.
Ik heb niets tegen containers als je er maar geen silo’s in propt 🙂
Wat betreft organisatorische verzuiling:
https://huddle.com/blog/breaking-operational-silos/
https://www.indeed.com/career-advice/career-development/silos-in-business
En op linkedin zag ik onlangs deze boeiende discussie over silo’s voorbij komen:
https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:6991423376359645184/
De gemeenschappelijke taal als oplossing voor een communicatieprobleem.
helaas, Jip en Janneke begrijpen we allemaal maar die gaan niet over businessrules.
Trouwens alsof de business die rules begrijpt 🙂
Met dat selfservice gedweep sluit je wel mooi aan op business.
“kun je alles zelf regelen”. Zo, das mooi opgelost.
Geen organisatorische silos en geen ict silos dus. Vooral wat niet moet.
Wat betreft verschillende talen spreken, opmerkelijk dat Jack komt met links naar “boeiende discussies” (das waar ict en business bij gaan gapen) maar niet gewoon antwoord geeft op de voor de handliggende vraag.
Welk doel heeft doelgedreven AI ?
Wat betreft de check & balance is een organisatorisch opdeling in silo’s gewoon een vorm van governance, in Jip & Janneke taal gezegd gaat het om de vraag van: “Quis custodiet ipsos custodes?”
“Een patent geldt nu zeventien jaar. Gemiddeld kost het twaalf jaar voordat een medicijn op de markt kan komen. Een fabrikant heeft dus maar vijf jaar om de ontwikkeling terug te verdienen. Drie jaar erbij scheelt dus enorm.”
Maximalisatie van de winst is een helder doel maar tegen welke prijs?
Er is op dit platform ook een interessante discussie gaande over alle doelgedreven AI nadat er een waarschuwing op de kerkdeur van de wetenschap gespijkerd is, de doelbinding van bepaalde datasets kent namelijk een sterke belangenverstrengeling. De lijst van fraude in de wetenschap is dan ook lang en de waarschuwing op de kerkdeur is er dan ook niet voor niks als we kijken naar de farizeeërs in de statistiek.
Oja, de operationele silo’s zijn iets anders dan de organisatorische als we kijken naar de geheimhouding. Het verdienmodel van de cloud gaat tenslotte grotendeels om bedrijfsspionage want beter goed gejat dan slecht bedacht scheelt ook een aantal jaren in de ontwikkeling als maximalisatie van de winst het doel is.