Pegasystems is er niet in geslaagd een juryuitspraak van afgelopen mei ongedaan te maken. In plaats daarvan moet het softwarebedrijf aan concurrent Appian ruim twee miljard dollar aan schadevergoeding betalen wegens het stelen van bedrijfsgeheimen.
De rechter in Virginië verwerpt dit verzoek omdat naar haar oordeel voldoende is bewezen dat Pegasystems zich tussen 2012 en 2014 aan bedrijfsspionage heeft bezondigd. Twee jaar geleden had Appian zijn concurrent voor de rechter gesleept. Pegasystems werd ervan beschuldigd bedrijfsgeheimen te hebben gestolen door een werknemer van een overheids-contractant in te huren die toegang had tot Appians software.
Yuyong Zou, die bij Pegasystems intern een ‘spion’ werd genoemd, zou video’s van Appians ontwikkelomgeving hebben opgenomen. Pegasystems kon zo achterhalen hoe de software van de concurrent in elkaar steekt.
De rechter veroordeelde tot betaling aan Appian van de wettelijke rente van zes procent, wat neerkomt op 122 miljoen dollar per jaar. Bovendien moet Pegasystems nu ook 23,6 miljoen dollar aan advocaatkosten vergoeden. Met dit vonnis is het jarenlange juridische gevecht tussen de twee concurrenten nog allerminst ten einde. Afgelopen week tekende Pegasystems een hoger beroep aan waardoor deze kwestie nog jarenlang kan voortslepen. Beide bedrijven maken tools die bedrijfsprocessen automatiseren.
“…nu ook 23,6 miljoen dollar aan advocaatkosten vergoeden…” Waar twee vechten om een been gaat een derde ermee heen want het stelen van bedrijfsgeheimen is in Amerika heel gewoon. Ik wees als reactie op eerdere bericht daarom dan ook op een interne e-mail want degene die de overheids-contractant inhuurde om te spioneren is dezelfde die aan de andere kant beschuldigingen doet over bedrijfsspionage na wisseling van werkgever. Een beschuldiging die interessant is als we naar de bruidsschat kijken die sommigen meenemen naar een andere werkgever.
Code per video overdragen. Ik las laatst hier een artikel in Computable, over “waarom zou je”. Maar inderdaad voor deze use case.. Misschien wil je helemaal niet de code letterlijk copieren, maar ben je alleen geinteresseerd in het ontwerp, algoritme enzo. Das veel moeilijker te herkennen als dat gestolen is. Of misschien kon de dief wel bij de code, maal alleen op scherm, dus niet downloadbaar.
In de kookwereld werken ze volgens mij ook zo. De recipes. Zout naar smaak toevoegen en goed garen enzo. Je hergebruikt de kennis en doet er wat mee. Zo wordt programmeren weer een kunst.
Bedrijfsspionage versus reversed engineering, in de ‘kookwereld’ van innovatie is laatste toegestaan onder strikte regels. En wat betreft de wondere wereld van de ‘spin-off’ van de start-up op basis van een idee gaat het beter goed gejat dan slecht bedacht om het nabouwen van een beter model door de valkuilen van je concurrent te vermijden. Klinkt cryptisch maar dat is de Amerikaanse markt, het is een blauwe oceaan met haaien.
Want een hergebruik van kennis binnen de Nederlandse markt kent clausules op het gebied van een concurrentiebeding, niet alleen kennis van de code is interessant maar ook de prijzen hiervoor. Want als je wilt concurreren dan moet je weten wat je concurrent kan doen, de commerciële informatie is vaak nog belangrijker dan de technische.