Covid-19 heeft een onomkeerbare impact gehad op elke bedrijfstak, maar misschien wel het meest op de gezondheidszorg. Veel van deze veranderingen betroffen digitalisering. Tussen de aanvankelijke onzekerheid van de Covid-transmissie en de aan-en-uit-lockdowns, werden digitale diensten van de ene op de andere dag onontbeerlijk.
Van telegeneeskunde tot patiëntenportalen, nieuwe technologieën worden ook vandaag nog ingezet om het systeem te helpen de achterstand van patiënten die zorg nodig hebben weg te werken, en om de verbeterde en meer naadloze dienstverlening te leveren die klanten nu verwachten. Dit heeft geleid tot een explosie van iot-apparaten in de hele gezondheidszorgsector. Deloitte voorspelt zelfs dat de internet of medical things (iomt)-markt in Europa zal groeien van twaalf naar 44 miljard dollar in 2025.
Terwijl organisaties in de gezondheidszorg doorgaan met het introduceren van iot-apparaten in hun activiteiten, zijn hun digitale succesverhalen afhankelijk van één fundamentele component: een betrouwbaar netwerk. Veerkrachtige en veilige connectiviteit moet de basis vormen van de digitale routekaart van elke instelling en de convergentie van it, patiëntenzorg en operationele efficiëntie in stand houden en bevorderen. Maar hoe bereiken ze dit?
Drie stappen
- Stap 1: Network upgraden
Veel legacy-netwerken waarmee it-teams in de gezondheidszorg moeten werken, zijn ontworpen in een pre-coronatijdperk waarin toepassingen statisch waren. Deze verouderde netwerken creëren niet alleen hun eigen wegversperringen, maar pogingen om ze aan te passen aan de eisen van vandaag kunnen ook resulteren in operationele problemen. Een it-team dat zijn netwerk moet opschalen om een toename van het aantal gebruikers en apparaten op verschillende locaties te ondersteunen, zou te maken krijgen met het handmatig moeten verwerken van elk verbindingstype en apparaat als een netwerk niet is gemoderniseerd.
Fast forward naar 2022 en de eerdergenoemde verschuiving naar gepersonaliseerde gezondheidszorg en de toegenomen afhankelijkheid van mobiele apparaten en applicaties betekent dat dit soort processen gewoon niet langer houdbaar is. Om de vloedgolf van iot-apparaten te ondersteunen en de kansen te benutten die deze apparaten bieden op het gebied van autonome, voorspellende en analytische mogelijkheden, moeten organisaties in de gezondheidszorg eerst hun netwerken upgraden en moderniseren.
Hier zouden organisaties moeten overwegen om te kiezen voor een cloud-centric-netwerkarchitectuur-oplossing. Of deze nu in de cloud of on-premises wordt gebruikt, de oplossing zal organisaties de broodnodige flexibiliteit bieden voor toekomstige schaalbaarheid en connectiviteit.
Bovendien zullen netwerken op basis van traditionele vlan-architecturen moeite hebben om grote hoeveelheden iot-apparaten te accommoderen. Het moderniseren van wan-oplossingen met sd-wan moet dus worden gezien als de volgende stap voor organisaties in de gezondheidszorg. Ziekenhuizen en klinieken die meer efficiëntie en kostenbesparingen bieden, kunnen ook kiezen voor een aanpak waarbij hun huidige infrastructuur niet volledig wordt vervangen, maar waarbij wordt gezocht naar opties die naast de huidige architecturen kunnen bestaan. Hier kunnen organisaties in de gezondheidszorg netwerkoverlays (zoals evpn/vxlan) introduceren naast de bestaande infrastructuur om te leren hoe deze protocollen zijn aan te passen aan de huidige en toekomstige omgevingen.
- Stap 2: Automatisering benutten
Nu er een modern netwerk is opgezet voor schaalvergroting en connectiviteit, moeten organisaties in de gezondheidszorg zich richten op het benutten van de voordelen van automatisering.
Aangezien al deze iot-apparaten grote hoeveelheden gezondheidsinformatie produceren, kan automatisering in combinatie met andere slimme technologieën, zoals machine learning, helpen bij het omzetten in bruikbare inzichten die zorgorganisaties kunnen gebruiken om nieuwe oplossingen te bouwen.
Vereenvoudigde workflows kunnen daarbij ook helpen om de administratieve lasten te verlichten en kostbare tijd te herbestemmen, zodat het personeel zich kan richten op patiëntenzorg. Van apps die patiënten helpen hun zorg zelf te beheren tot online-symptoomcheckers en e-triage-ai-tools, virtuele agenten die taken in ziekenhuizen kunnen uitvoeren of een bionische alvleesklier om patiënten met diabetes te helpen: door ai aan je technologische arsenaal toe te voegen, kan je de patiëntenzorg aanzienlijk verbeteren. Sommige van deze ai-toepassingen helpen de gezondheidszorg te verbeteren door de planning of het beddenbeheer te optimaliseren, andere helpen de volksgezondheid door het risico op ziekenhuisopname te voorspellen of specifieke vormen van kanker vroegtijdig op te sporen, zodat men kan ingrijpen en de overlevingskansen worden vergroot, en weer andere helpen zelfs r&d en farmacovigilantie in de gezondheidszorg te optimaliseren. Dit alles kan ziekenhuizen helpen beter gebruik te maken van hun middelen in een tijd waarin ze meer dan ooit onder druk staan. Maar om dit te ondersteunen is een sterk en veilig netwerk nodig.
- Stap 3: Security
Hoewel een modern netwerk en de iot-apparaten en ai-oplossingen die het kan ondersteunen het potentieel hebben om de gezondheidszorg in de praktijk te transformeren, brengt het toenemende gebruik van connectieve apparaten ook een verhoogd risico met zich mee. In een ziekenhuisomgeving waar personeel, patiënten en bezoekers altijd onderweg zijn, komen er voortdurend meerdere nieuwe apparaten bij en verlaten ze het netwerk. Het beveiligen van het netwerk is nu belangrijker dan ooit.
De sleutel tot een veilig netwerk is zichtbaarheid. Dit betekent dat alles, van sensoren tot telefoons van bezoekers, individueel geïdentificeerd, beveiligd en gemonitord moet worden. Door elk device op deze manier te ‘fingerprinten’, kan elke kwetsbaarheid worden opgemerkt en onmiddellijk worden aangepakt voordat er misbruik van wordt gemaakt. Dit niveau van nuancering is ook bijzonder belangrijk in de gezondheidszorg. In omgevingen waar alles draait om leven of dood, kunnen kritieke zorgapparaten die continu moeten werken niet op dezelfde manier worden behandeld als apparaten die indien nodig kunnen worden losgekoppeld. In plaats daarvan zorgen zero-trust-architecturen ervoor dat alle apparaten en gebruikers die toegang proberen te krijgen tot het netwerk, worden geïdentificeerd en geverifieerd, voordat de minimaal vereiste toegang wordt verleend via een vooraf gedefinieerd beveiligingsbeleid.
Conclusie
De digitale transformatie van onze gezondheidszorg wordt aangedreven door de voordelen van een werkelijk iot-device-geconnecteerde omgeving. Om de beloften van deze toekomst te kunnen waarmaken, is het van essentieel belang dat organisaties beschikken over een netwerk dat dit ondersteunt. Door een modern en veilig netwerk te implementeren en gebruik te maken van automatisering, kunnen organisaties in de gezondheidszorg de operationele efficiëntie verhogen, de tijd van hun werknemers herverdelen en uiteindelijk de patiëntenzorg verbeteren.
Uit eerste hand heb ik de ervaring dat op dit moment een groot deel van de zorg weinig baat heeft bij het digitale optimisme van de auteur. De redenen hiervoor zijn nogal divers maar gaan over het algemeen om een ontmenselijking van de zorg met vervelende bijwerkingen. Zo staat Deloitte niet bekend als zorginstituut maar als de MBA fabriek, de rekenmeesters zijn geen heelmeesters als het om de bediening van de medicijnpomp gaat.
De bijwerking van COVID-19 is de diagnostiek met een volledige ontmenselijking op grond van een statistisch model. Uit eerste hand heb ik me dan ook verbaasd over de teststraten die leidde tot een JA/NEE voor toegang. Massa is kassa moeten we het nu doen met een zelftest want uiteindelijk begrepen de MBA managers die ons regeren dat het te duur werd. Never waste a good crisis werd er met veel optimisme ook ingezet op digitale placebo’s. De Haagse pathologie van het doktoren met data gaat namelijk voorbij aan de menselijke maat.
De belofte van Zero-Trust-Architecturen bij het gebruik van de cloud is alsof ik Hugo de Jong hoor over CTB want het ‘loketdenken’ aangaande het netwerk vergat de 63+ technische indicaties van de bijvangst. Tijdelijke wet informatieverstrekking RIVM ging om telecomgegevens zodat er controle op de massa was middels een datasynthese van de metadata. Oftewel een ‘geaggregeerd beeld’ van ‘verplaatsingen op bevolkingsniveau’ te verkrijgen op basis van mobiele telefoon gegevens.
Wat betreft de ZHKH zijn e-triage-ai-tools mooi want de hulpmiddelen hierin worden goedkoper en meten is weten geeft je een eenvoudige diagnostiek voor de eerste signalen maar de patiëntenzorg is een vervolgproces waarin dus niet alleen het fysieke en geestelijke welbevinden van patiënt centraal staat maar ondertussen ook de medische gegevens. Massa is kassa leveren e-triage-ai-tools de leuke onderzoeksgroep op als we kijken naar de handel in (medische) gegevens. En hierin gaat het vooral om de opslag want ZTA betreft natuurlijk ook ‘privacy-by-design’ door compartimentering van de gegevens middels WGBO.
Dus om de beloften van Internet of medical things (iomt) markt in Europa toekomst waar te kunnen maken zullen er eerst regels moeten komen in de uitwisseling van gegevens. Een routering naar de Amerikaanse cloud geeft namelijk met name de Amerikaanse farmaceutische industrie een datalake aan nieuwe onderzoeksmogelijkheden na een eerder ‘opkoopbeleid’ van Europese know-how.
De associatie tussen IOT-devices en software defined networking vind ik eerlijk gezegd een vreemde. Van virtuele IOT-devices heb ik nog nooit gehoord. Een software defined laag kan natuurlijk de fysieke laag enorm ontlasten qua routing- en isolatie-rules, dus ook qua beheer en de prestaties ervan verbeteren. Waarom dit in verhoogde mate voor de zorg van belang is, heeft dan wellicht ook te maken met de IOT-verband en is voor mij dus ook raadselachtig. IOT doe je toch ook over webservices en is dus doodnormaal beveiligd https-verkeer als het goed is?
Bijtijds regulier moderniseren van infrastructuur, mits onderdeel van goede bedrijfsplanning, spreekt voor zich. Maar het terugdringen van extern opgedrongen bureaucratie waarvoor geen enkele betrokken partij de verantwoordelijkheid wil nemen, het terugdringen van willekeurige en intern politiek gestuurde bureaucratie, het investeren in pragmatische preventie van gezondheidsproblemen, de afbouw van overbodige medicatie, enz., leveren meer dan genoeg op om de netwerkmodernisering te bekostigen.
Cutting edge techniek is meestal niet iets wat gewone zorginstellingen effectief kunnen inzetten en beheren. Na de implementatie van gloednieuwe ERP systemen bij zorginstellingen, is de workflow vaak nog complexer dan voorheen. Terugverdienen is dan niet mogelijk; ICT-uitgaven gaan alleen omhoog.
Nou, nou… De ‘cutting edge technologie’ van medische devices voor m.n. de consumentenmarkt is niet echt rocket science als ik kijk naar een groeimarkt van smartwatches, fitbits e.d. als het om de trend van IoT gaat. Wat betreft ERP systemen bij de zorginstellingen is het net 1-2Focus alleen dan anders en daarom wijs ik op het privacy probleem. Zorg is tenslotte meer dan een ziekenhuis en dit geldt zeker voor hedendaagse VVT zorgketens door een voorspelbare demografische ontwikkeling als gevolg van de vergrijzing.
Aangaande het doktoren met data op basis van een ERP systeem is de webservice uiteindelijk alleen maar het loket, de beveilging van de technische data overdracht lijkt me dan ook niet het probleem als we kijken naar de interne problematiek van privacy-by-design van een in de WBGO vastgelegd principe zoals ‘need to know’ op basis van een behandelovereenkomst. Wat betreft een training van de e-triage-ai modellen zit er volgens mij een potententiële economische waarde in de dataverzamelingen.
Het meten en weten middels de wearables geeft een overvloed aan data en het terugverdienen van je zorgpremie door te betalen met je data lijkt me een mooie oplossing om de zorg betaalbaar te houden. De statistiek van de data analyse laat tenslotte zien dat er een curve zit in de pragmatische preventie doordat het leven een ongeneeslijke ziekte is. Of het maatschappelijk aanvaardbaar is om het collectiviteitsprincipe los te laten is geen ICT discussie maar een ethisch dilemma.
Dat de ICT-uitgaven alleen maar omhoog gaan lijkt me vooral het resultaat van budgettaire verschuivingen, automatiseren gaat om het bezuinigen op de conjunctuur gevoelige arbeid. De inzet van e-triage-ai gaat om het wegbezuinigen van de poortwachter in de vorm van een huisarts. Ouderwetse ZHKH in een nieuw jasje zorgt ervoor dat de smartphone zelf de spoedeisende hulp belt.
Nu nog een ‘Beam me up, Scotty’ van de aanrijtijden verbeteren want de kaalslag in SEH zorgt ervoor dat je alleen tijdens reguliere kantooruren op hulp kunt rekenen.
De Health consumentenmarkt en consumenten IoT is een wereld van goedkope gadgets en past niet bij het onderwerp van dit artikel de professionele gezondheidszorg.
Binnen ziekenhuizen, met name in de radiologie en aanverwante domeinen en veel operatieruimtes is ‘cutting edge technologie’ al decennia te vinden. Denk aan Computer Assisted Tomography,en MRI scanners met veel data processing en opslag. Ook zijn operatierobots langzaam in opmars. Verder kan er steeds meer aan het ziekenhuisbed of thuis bij de patiënt gemeten en gemonitord worden, wat vroeger op nog op onderzoeksafdelingen moest gebeuren. Bij Point-of-Care Testing gaat het bijv. om het bepalen van bloedwaarden en hart-en longfunctiewaarden.
Cutting edge techniek komt van o.a. Samsung Healthcare, GE Healthcare, Carestream, Hitachi Medical, Canon Medical Systems, Philips Medical System, Siemens Healthineers, Da Vinci Surgical Systems. HP Healthcare bestaat ook, maar beperkt zich volgens mij tot het gemakkelijker hygiënisch schoon te houden randapparatuur.
AI in de gezondheidszorg wordt vooral gebruikt bij weefselanalyse van radiologische – en microscoopbeelden. Voor huisartsen(posten) wil men slimmere triagesoftware ontwikkelen voor een efficiënte patiëntflow. Wellicht mondt dit uit in AI triagesoftware voor bijvoorbeeld de Doktersdienst, maar dat duurt nog even.
Standaard aanwezig bij zorginstellingen en minder cutting edge; ERP systemen (ZIS / EPD). De systemen zijn tegenwoordig vrijwel altijd toegankelijk voor portable Devices zoals Tablets en worden daardoor meer gebruikt. Maar het gebruik van ERP door de zorg blijft in het algemeen problematisch. De toegankelijkheid voor de patiënten is in het algemeen slecht of niet geregeld. EPD migratietrajecten zijn vaak een ramp door slechte afstemming.
Control-F en ‘iot’ geeft 7 maal een hit in het artikel dus ik denk dat de strekking meer om gadgets in de edge van het netwerk gaat. Bij het bepalen van bloedwaarden en de hart- en longfunctiewaarden doen goedkope wearables het even goed als dure want vanuit hygiëne oogpunt is het wenselijk dat deze gadgets niet al te duur zijn. Meten is weten draait het vooral om de data welke, zoals Rob het graag wil, overgedragen kan worden met HTTPS naar een ERP systeem waarna presentatie van de data met een mooi dashboard via een tablet kan. Lang leve de telemetrie in de zorg want als lopend patiënt wil je niet aan het bed vastgebonden zijn dus wearables zijn goed.
Uiteraard kun je dit ook schalen en een beetje IT-er weet hoe de ‘heartbeat’ van monitoring werkt en beam me up, Scotty heb ik uit eerste hand dat als heartbeat stopt en er niemand komt dit gewoon het einde betekent. Zo ook voor de longfunctiewaarde wat een vervelend geluid is dus wat betreft triage met een goedkope saturatiemeter is de ZHKH er wel op vooruit gegaan. Want triage betekent in de huisartsenzorg het door de assistente beoordelen en selecteren van de urgentie van de hulpvraag. En telemetrie is dan ook goed maar het dokteren via het beeldscherm laat nog te wensen als ik kijk naar de eigen ervaringen hierin.
De spraakmakende cutting edge technologie in de curatieve zorg is prachtig maar ‘fact of life’ gaat het vooral om de palliatieve zorg, het leven blijft uiteindelijk een ongeneeslijke ziekte. De robot om mijn billen af te vegen is prachtig maar ik hoop dat er vanuit het oogpunt van de hygiëne een andere robot is om me te helpen met eten.
Het duizenddingendoekje moet zo’n robot niet voor duizend dingen gaan gebruiken. Daar zit wat in. :-).
Alle IoT en compacte apparatuur over één kam scheren is kolder. Als we het over de professionele zorg hebben, dan hebben we het echt niet over ICT-middelen en gadgets die je bij de Action of Lidl koopt, ook al is die apparatuur op zich vaak niet eens zo slecht. Goedkope meetinstrumenten met hun beperkingen kunnen mensen wel een hint geven om toch maar eens hun ongezonde gedrag aan te passen en/of naar de huisarts te gaan. En in veel gevallen heb je niet eens een slimme pratende weegschaal nodig; gewoon low tech kijken of je je eigen voeten nog ziet. Zo nee, dan heb je last van ernstige obesitas. Betrouwbare apparatuur in een professionele setting kan in de meeste gevallen er voor zorgen dat mensen maanden of vele jaren langer kunnen leven. Met professionele elektronische Point-of-Care Testing zijn tientalen soorten metingen mogelijk, soms meerdere tegelijkertijd en ook langdurig. Bloedprikken kan ook prima met een robot; dat gaat beter dan billen schoonmaken.
Wat betreft de Point-of-Care Testing met de zelftesten voor COVID-19 is een blauw aanlopende patiënt die naar adem snakt duidelijk maar hoe zit het met stille bleek uitziende patiënt die volgens saturatiemeter van de Lidl onder de 90 scoort door longontsteking? Ik geef maar een voorbeeld van triage en diagnose want de goedkope meetinstrumenten zijn niet alleen minder invasief als die oude kwikthermometer in je reet maar ook hygiënischer door de wegwerp sensoren. En in de IoT gaat het duizend dingen doekje om de data die je moet interpreteren.
Nu schreef Jacob niet zo lang geleden een column over algoritme dat Apple gebruikt in combinatie met een versnellingsmeter in de smartphone voor een onjuiste triage. Tenslotte moet je het AI model wel goed trainen om niet de verkeerde conclusies te trekken. Neem de vooringenomenheid over een gezond leven, doodvallende spelers op het veld zijn niet het gevolg van obesitas. Verder zorgen alle blessures voor hoge kosten doordat er niet alleen zorg benodigd is maar ook arbeidsuitval. Maar wat betreft de preventie biedt de IoT ook hier kansen omdat een relatieve goedkope camera gebruikt kan worden voor analyse van de bewegingen, een digitale fysiotherapeut kan helpen op basis van AI.
Punt is wel dat dit allemaal buiten het ziekenhuis gebeurt en meestal via een netwerk dat goedkoop en open is. En hoewel we de data overdracht kunnen beveiligen met HTTPS blijft er een zorg over de landing van al deze data. Kijkend naar het data probleem in de edge is opslag een dingetje als we kijken naar het bijzondere aan dit soort medische gegevens. Nieuwsgierigheid zonder overeenkomst in de behandeling kent tegenwoordig tenslotte een dure naheffing.
Bij IoT PoC hebben we het over geautomatiseerde metingen en verwerking en niet over een variant van het lakmoespapier, waarbij de gegevens handmatig in een systeem worden gezet. Datacommunicatie buiten een professioneel netwerk is risicovol, want de apparatuur is vaak al verouderd bij aanschaf, niet goed te updaten, slecht beheerd, enz.
Over IoT duizend dingen doekje. De handzame Edison van Theranos (van ‘start-up superster’ Elizabeth Holmes) had meer dan duizend verschillende metingen moeten aankunnen. Een meterslange geautomatiseerde robotiseerde klinisch chemische analysestraat kan slechts honderden soorten metingen aan. Het was te mooi om waar te zijn en het was onder meer oplichting en fraude. Een IoT koffiezetapparaat of – deurbel was een betere investering. Een handige knutselaar zoals jij kan daar wat aan verbeteren en toevoegen op basis van een Raspberry, beveiligde Wifi en Zigbee.
Echt low tech en niet invasief, is kijken of nog je eigen voeten goed kan zien. Zo niet, dan heb je obesitas. Die gegevens zijn PD, dus geen gedoe met AVG, compliance.