Het CDA eist dat minister Ernst Kuipers (VWS) ingrijpt op de markt van ziekenhuissoftware. Kamerlid namens die partij, Joba van den Berg, stelt dat het ongezond is dat één partij – het Amsterdamse softwarebedrijf Chipsoft – deze markt domineert.
Uit een rapport van KPMG blijkt dat ziekenhuizen zich klem gezet voelen door Chipsoft, veruit marktleider bij ziekenhuis-informatiesystemen (zis) en elektronische patiëntendossiers (epd). Chipsoft probeerde via de rechter publicatie van deze marktverkenning die KPMG in opdracht van de Autoriteit Consument en Markt (ACM) is uitgevoerd, tegen te houden.
Uit dit onderzoek komt naar voren dat de ziekenhuizen harde noten kraken over Chipsoft. Het bedrijf dat samen met Epic zeventig procent van de Nederlandse markt heeft, wordt vooral een gebrek aan interoperabiliteit aangewreven. Volgens de ondervraagde ziekenhuisdirecties weigert Chipsoft soms zijn zis/epd te koppelen met een informatiesysteem van een leverancier die een substituut levert.
Het CDA-Kamerlid dringt aan op een verlaging van de drempel voor ziekenhuizen om van softwareleverancier te wisselen. Ze vraagt wettelijk te bepalen dat in contracten moet worden vastgelegd dat extractie van gegevens/dataportabiliteit gratis moet zijn. Dit wordt voorgesteld in een CDA-amendement bij de Wet elektronische gegevensuitwisseling zorg (Wegiz). Daarin wordt aangedrongen op basiseisen voor de inwisselbaarheid van informatietechnologie-producte
Winstmarge
Verder meent het CDA dat softwareleveranciers voor ziekenhuizen geen tientallen procenten winstmarge zouden moeten maken, aangezien zij hun winst verdienen uit collectieve middelen. Van den Berg vraagt Kuipers een maximale winstmarge wettelijk vast te leggen.
Ze wil ook een overzicht van de bedragen die ziekenhuizen per jaar kwijt zijn aan softwareleveranciers. Dat moet duidelijkheid geven over de aanschafkosten van nieuwe softwaresystemen en de jaarlijks terugkerende licentiekosten. Dit overzicht zou per ziekenhuis moeten worden uitgesplitst. Daarbij dient ook te worden vermeld met welke softwareleverancier dit ziekenhuis een contract heeft. Als dit laatste niet mogelijk is, wil het CDA een inschatting van de totale kosten voor softwaresystemen in de ziekenhuiszorg.
Het CDA zou graag zien dat de minister bij zijn aanpak van de problemen op de markt van ziekenhuissoftware de oplossingsrichtingen mee die de Autoriteit Consument & Markt (ACM) eind 2021 heeft voorgesteld. De ACM dringt aan op toepassing van de mededingingsregels en samenwerking tussen ziekenhuizen ter versterking van hun onderhandelingspositie. Ook wil deze autoriteit samenwerking tussen ict-leveranciers ter bevordering van de interoperabiliteit.
Dit probleem is identiek aan nagenoeg alle problemen in de publieke sector:
De overheid verzuimt om data- en uitwisselbaarheids- kaders voor te schrijven waardoor steeds een data- en uitwissel- lock-in mogelijk wordt en dus de zaak kostbaar vastloopt…
In de gezondheidszorg bestaat zelfs geen generiek datamodel voor basiszaken als “patient” “kwaal” “behandeling” en ga zo maar door….
Niet vreemd dus dat de enige speler(s) die een werkende oplossing bieden de overhand krijgen….
Na 50 jaar werkzaam te zijn geweest binnen het vakgebied ICT met een lang trackrecord van succesvolle projecten en een proefschrift (“Succes and Failure Factors in ICT Projects – A Dutch Perspective”) krijg ik kippenvel bij de adequate reactie van de heer Maas. Kennelijk geldt nog steeds: Succes- en faalfactoren bij ICT-projecten: Ze zijn bekend maar onbemind!
Het kost de overheid en dus de maatschappij onverantwoord veel geld.
Nederlandse marktwerking in de zorg: precies voorschrijven wat en hoe iets gedaan moet worden door wie en met hoeveel winst. das efficienter en goedkoper 😛
“aangezien zij hun winst verdienen uit collectieve middelen.”
haha, wie had dat ook alweer bedacht ?
Inderdaad Dino. Gestoorder kunnen ze het niet maken. Schokkende incompetentie. Straks gaan ze met een paar honderd miljoen gemeenschapsgeld weer iets aanbesteden wellicht.
Ik schreef ooit over magistrale verkooptruc zoals Jort Kelder de werking van de markt uitlegde door aan Matthijs van Nieuwkerk zijn pen, iets van weinig waarde te vragen. En toen Jort deze had vroeg hij aan Matthijs om zijn naam op te schrijven. Hoe verrassend had Matthijs daar een pen voor nodig die Jort hem wel wilde verhuren, voor een belachelijk hoge prijs uiteraard. Het werkelijke gestoorde is namelijk een jarenlange desinteresse vanuit de politiek voor een sector die juist via marktwerking efficiënter moest worden. En dus werd de ouderwetse kaartenbak vervangen want we kunnen – het is tenslotte een computerblad – zeiken op een monopolist maar de situatie lijkt me dus langzaam zo gegroeid door een voortschrijdende digitalisering van de papierstroom. Gestoorder kunnen we het dus niet maken, wel duurder want een streng gereguleerde markt zal voor nog hogere kosten gaan zorgen.
Jaren geleden schreef ik niet alleen wat over het groeiende probleem van alsmaar stijgende kosten voor ICT in ziekenhuizen maar ook over een gebrek aan kosten inzichtelijkheid. Altijd een leuke als we kijken naar het wensendenken van efficiëntie in de zorg want digitalisering van de papierstroom leverde vooral een groeiende administratieve ‘systeembevrediging’ op. Misschien moeten we daar iets aan doen want we kunnen klagen over een te duur systeem maar systemisch (Jack?) vult het ene het andere als ik kijk naar de processen.