Centric staat voor de zware opgave grove discrepanties in zijn rapportages en meldingen recht te breien. Tijdens een zitting van de rechtbank in Almelo vorige week verbaasde het bedrijf van de eigenzinnige ondernemer Gerard Sanderink ‘vriend en vijand’ door ineens heel andere redenen aan te voeren voor de omzetdalingen van de afgelopen jaren.
Sinds 2019 zou Centric aanzienlijke schade lijden door vermeend onrechtmatig handelen van Sanderinks voormalige partner, Brigitte van Egten. Alle schuld voor Centric’s malheur wordt nu in de schoenen geschoven van de persoon met wie Sanderink in onmin leeft. Paul Tjiam, advocaat van Van Egten, zegt: ‘Dit gebeurt zonder dat hiervoor ook maar enig bewijsstuk wordt geleverd.’
En dat terwijl de it-dienstverlener uit Gouda het omzetverlies in zijn laatste publieksverslag over 2021 toeschreef aan de impact van corona en het internationale tekort aan computerchips. Over Van Egten werd in dit stuk geen woord gerept, laat staan over een eventueel negatieve invloed op de ontwikkelingen bij Centric.
Ook in eerdere bestuursverslagen werden heel andere redenen voor het omzetverlies genoemd. Centric wijdde in het jaarverslag over 2020 breed uit over vraaguitval als gevolg van het coronavirus. In 2019 werd de omzetdaling toegeschreven aan de verkoop van hardware reselling en het onderdeel Housing Solutions.
Wat is de waarheid?
De vraag is nu waar de waarheid ligt. Welke draai Centric nu nog aan haar publieke uitlatingen geeft, in beide gevallen lijkt de ‘hofleverancier’ van de Nederlandse overheid – al dan niet gedwongen door enig aandeelhouder Sanderink – zich in een lastig parket te hebben gemanoeuvreerd. Als het omzetverlies inderdaad door Van Egten komt, laadt Centric de verdenking op zich in beide jaarverslagen aan zijn stakeholders een verkeerd beeld te hebben geschapen.
Dat kan de it-dienstverlener duur komen te staan. Banken en klanten moeten erop kunnen vertrouwen dat jaarverslagen een juist beeld van de werkelijkheid geven. Paul Tjiam, advocaat van Brigitte van Egten, nam afgelopen maandag tijdens de rechtszitting zelfs het woord ‘misleiding’ in de mond. Volgens hem is het bestuur van Centric, inclusief ceo Johan Taams, strafrechtelijk gehouden om niet opzettelijk te liegen bij de toelichting op financiële resultaten. De wetgever accepteert het niet als een loopje wordt genomen met de werkelijkheid. Opzettelijk valse toelichtingen op de jaarcijfers kunnen leiden tot gevangenisstraffen die oplopen tot zes jaar.
Als de aantijging tegen Van Egten onjuist is, waar Tjiam zeker van is, heeft Centric volgens deze advocaat de rechter misleid in het verzoek tot beslaglegging bij Van Egten. Ook dat siert een dienstverlener die een groot deel van de overheid tot klant heeft, allerminst.
Op gespannen voet
Opvallend is dat Centric tijdens de rechtszitting het hele omzetverlies van zestig miljoen euro over twee jaren voor rekening van Van Egten laat komen. Door te stellen dat alles voor de volle 100 procent haar schuld is, blijft er geen enkele ruimte over voor andere oorzaken zoals eerder genoemde order-stagnatie door Covid-19.
Eerder was Centric uitgegaan van een lager percentage ‘schuld’ (van 82 procent), maar tijdens de zitting achtte Centric-advocaat Gino van Tilborg het opeens nodig om de volledige winstderving van het volledige omzetverlies aan Van Egten toe te schrijven. Kennelijk realiseerde deze advocaat van Douffet Heuts Advocaten uit Sittard zich niet dat dit op gespannen voet staat met de toelichtingen in de jaarverslagen. Nog opmerkelijker is dat Centric ook de omzetverliezen in Noorwegen, Zweden, België, Duitsland en Roemenië op Van Egten verhaalt. Cfo Patrick Rosengarten rekent ook de omzetdaling van ruim twintig miljoen euro mee die buiten Nederland werd geleden.
IJskoud ontkend
Behalve met publieksverslagen meende de ondernemingsleiding van Centric er ook verstandig aan te doen de afgelopen week met interviews naar buiten te treden. Daarin werd het beeld versterkt dat eigenaar en enig aandeelhouder Sanderink geen enkele invloed meer heeft op de strategie en dagelijkse operaties van Centric. Notabene een paar weken nadat Centric conservatoir beslag bij Van Egten had gelegd, werd ijskoud ontkend dat het bedrijf betrokken was bij Sanderink’s conflict met zijn ex. Financieel directeur Rosengarten zei in een interview met het FD de kwestie ‘heel erg als een privézaak’ te zien. ‘En als iets van het verleden. En wij willen ons focussen op de toekomst.’
Ceo Johan Taams viel hem bij. Volgens hem is het echt een privézaak geworden. ‘En daar heeft Centric niets mee te maken,’ aldus Taams. Als het conservatoir beslag buiten de ceo en cfo om is gegaan, wat nauwelijks voorstelbaar is, doet de vraag zich in hoeverre de ondernemingsleiding van Centric nog ‘in control’ is. Op 10 maart vroeg Computable nog of Centric een claim tegen Van Egten voorbereidde. Dat werd toen in alle toonaarden ontkend. ‘Niet aan de orde’, werd toen verklaard.
Paul Tjiam zegt: ‘Dat Centric zijn volledige omzetverlies op mijn cliënte verhaalt, betekent dat het bestuur van Centric het niet meer voor het zeggen heeft. Ik kan mij niet voorstellen dat Taams en Rosengarten dit een verstandig idee vonden. Ik hoop echt dat er iemand is die dit stuurloze schip nog kan redden.’
Reputatieschade
Deze week verschijnt van de hand van Angelique Kunst een boek over de opmerkelijke affaires rond Gerard Sanderink en diens vriendin cybercharlatan Rian van Rijbroek. De titel ‘Er is er hier maar één de baas’ had niet beter gekozen kunnen worden. Sanderink zet zijn oorlog met zijn ex onverminderd voort.
De 73-jarige ondernemer lijkt bereid veel, zo niet alles, op te offeren aan zijn doel om maar niet aan Van Egten te hoeven te betalen. Het bedrag van 1,96 miljoen euro waarvoor Centric beslag wil leggen, komt exact overeen met de som die Sanderink wegens verbeurde dwangsommen aan zijn voormalige levenspartner moet betalen. Vooral Sanderink’s weerspannigheid tegen een deurwaarder kwam hem duur te staan. Het wissen van bewijsmateriaal uit zijn telefoon kostte hem een miljoen euro. Nog eens 600.000 euro moet de ondernemer betalen omdat hij een rapport over zijn ex verspreidde dat hij niet eens meer in bezit had mogen hebben.
Sanderink’s advocaten – hij had er vele – zeiden dat Sanderink nooit de publiciteit zocht. De laatste ontwikkelingen waarbij Centric wordt meegesleurd in een ‘privé-oorlog’, trekken opnieuw de aandacht. Het zal het imago en de reputatie van Centric zeker geen goed doen. Als waar is wat Johan Taams eerder in een verklaring stelde dat Sanderink helemaal geen instructies aan hem of andere uitvoerend bestuurders geeft, doet de vraag zich voor wie op het idee is gekomen beslag te leggen op de vordering die Van Egten krachtens een vonnis van de rechter op Sanderink heeft.
Verklaring Centric
Centric zette afgelopen dinsdag een bericht op zijn website dat in deze affaire ‘helaas het verleden met het heden wordt verwisseld’. Onvermeld bleef echter dat het bedrijf een maand geleden de rechtbank had verzocht om voor 1,96 miljoen euro bij Van Egten beslag te mogen leggen. De rechtszitting van afgelopen maandag die Centric nu afdoet als een zaak uit het verleden, was bedoeld om deze beslaglegging op te heffen.
Centric spreekt in dezelfde verklaring de hoop uit dat de strijd tussen zijn aandeelhouder en Van Egten ‘snel en in goed onderling overleg wordt opgelost.’ Maar Centric zegt hier niet bij dat het bedrijf zelf nu ook partij in dit conflict is geworden. Zijn poging tot beslaglegging moet voorkomen dat enig aandeelhouder Sanderink 1,96 miljoen euro aan dwangsommen aan Van Egten moet betalen. Sanderink weigerde dat steeds totdat de tegenpartij opdracht gaf tot veiling van een aantal landerijen die Sanderink bezit. Kort daarop beloofde de in het nauw gebrachte Sanderink plechtig binnen twee weken te betalen. Van Egten stemde hiermee in, denkende dat Sanderink woord zou houden.
Een dag voor de deadline diende Centric echter voor precies hetzelfde bedrag een verzoek tot beslaglegging in. Daarmee hindert het bedrijf een snelle oplossing van het conflict waarin zijn aandeelhouder betrokken is geraakt. Dat is in tegenspraak met wat Centric tegen zijn klanten en andere relaties beweert. Want als Sanderink zijn belofte gestand had gedaan en Centric buiten deze affaire was gebleven, was dit juridische geschil uit de wereld.
Verder stelt Centric nu ineens dat de schade waarover in het kort geding van afgelopen maandag is gesproken, betrekking heeft op de jaren van voor 2021. De omzetdaling sluit aan bij de over deze jaren gepubliceerde jaarrekeningen.
Volg het al een tijdje met steeds grotere verbazing. Dat Sanderink en Van Rijbroek beiden een steekje los hebben is al lang wel duidelijk. Maar dat het bij Centric ook nog steeds een gekkenhuis is wordt gaandeweg steeds duidelijker. In alle eerlijkheid: ik snap oprecht niet dat mensen er nog willen werken en ook niet dat ze überhaupt nog klanten hebben. Een ieder met gezond verstand wil hier toch zover mogelijk bij weg blijven?