Praat je over duurzaamheid en het milieu, dan valt de term CO2-footprint. Bij discussies over dit thema gaat het niet zelden over reizen, productieprocessen of koeien. De rol van data krijgt in dit verband weinig tot geen aandacht. De CO2-uitstoot van auto’s of vliegtuigen is gemakkelijk uit te rekenen omdat ze een fysieke massa hebben. Hoe zit dat met data, die dus geen fysieke massa hebben?
Maar liefst 68% van de gegenereerde data wordt niet meer gebruikt of geraadpleegd. Het opslaan van deze hoeveelheid ongebruikte data genereert een grotere CO2-voetafdruk per jaar dan de hele luchtvaartindustrie bij elkaar. Bedrijven hebben hun data in veel gevallen bij publieke-cloud-aanbieders opgeslagen en hebben hierdoor geen inzicht in de hoeveelheid gegenereerde data die ze opslaan in de cloud van iemand anders.
Achterhoofd
Met dit in het achterhoofd in het zinvol om stil te staan bij onderstaande vragen en antwoorden, die van nut zijn bij het formuleren van een intelligent databeleid met uiteindelijk een kleinere CO2-footprint.
- Weet je hoeveel data je hebt?
Nu de hoeveelheid data die we genereren maar blijft toenemen, is het niet verwonderlijk dat het een opgave is om onze data te organiseren, op te slaan en te beheren. Zijn we wellicht data aan het genereren omwille van het creëren van data die geen waarde opleveren? Als je niet echt weet welke gegevens je hebt, wie de eigenaar is, waar ze worden bewaard – en hoe ze zouden moeten worden bewaard – hoe kan je dan weten welke waarde je eraan kan toekennen en of het vanuit het oogpunt van duurzaamheid wel de best mogelijke impact heeft?
- Sla je data wel efficiënt op?
Het gaat niet alleen om opslagefficiëntie zoals deduplicatie en compressie, maar gebruik je toevallig oudere en minder efficiënte technologie? Waar sla je de data op? De koolstofuitstoot bij de bouw van een datacenter heeft al plaatsgevonden. Is het slim om daar data op te slaan of bestaan er milieuvriendelijkere oplossingen in de cloud? Als bedrijven opslagcapaciteit blijven huren en data blijven opslaan die ze eigenlijk niet gebruiken, leidt dit tot een enorme kostenverspilling en gebruiken ze resources die elders beter ingezet kunnen worden.
Heb je een goed omschreven databeheerbeleid en houd je je daar ook aan? In de sterk gereguleerde ICT-sector kan het verleidelijk zijn alle data maar te bewaren. Doe je dat ook of heb je een retentiebeleid opgesteld waar je je ook aan houdt? Dit is een van de meest kostbare activiteiten met een enorme impact op middelen, wat uiteindelijk een enorme impact heeft op het milieu.
- Welke inzichten kan je verkrijgen uit ongebruikte data?
Als je dan toch data moet bewaren, kan je deze gebruiken om inzicht te verkrijgen in klanten of je bedrijf. Gaat het om het vergroenen van it, dan kan je het verschil maken door ongebruikte data niet langer op te slaan. Door het gebruik van technologie die kan helpen bij het identificeren van weinig gebruikte data en het elimineren van overbodige data, krijgen bedrijven meer grip op groen ondernemen. Met dit intelligentieniveau kunnen bedrijven data op verschillende manieren indelen op basis van de behoeften van de klant. Het levert bruikbare inzichten op voor organisaties waarmee ze het beste halen uit data waarover ze al beschikken. Blijkt dat bepaalde data geen toegevoegde waarde heeft, dan kan het gearchiveerd of verwijderd worden.
Intelligent
Het is belangrijker dan ooit dat we op een intelligente manier met onze data omgaan. Het zijn juist die bedrijven die bereid zijn te investeren in databeheer – door te kijken naar technologieën zoals de cloud – en als gevolg daarvan bijdragen aan een duurzamere toekomst voor ons allemaal.
