Door het toepassen van een beter beheerde, meer verbonden en intelligent ontwikkelde benadering van total information management benutten bedrijven hun belangrijkste master data repository. Bovendien zetten ze stappen in de richting van data-innovatie die weer nieuwe producten en diensten oplevert.
Technologieleveranciers praten continu over digitale transformatie. In veel opzichten moeten ze ook wel, ‘digitale transformatie’ is de modetrend geworden die vaak wordt gebruikt om de overstap naar cloud-native, mobile-first, data-analytics-enabled, ai-augmented en ml-versnelde moderne systemen uit te drukken.
Maar er is een probleem. Veel te vaak horen we discussies over de verschuiving naar digitaal als een ongefundeerd ‘me-too’-label dat bedrijven gebruiken zonder bedoeling of betekenis. Het is alsof ze het gevoel hebben dat ze een dienst moeten bewijzen aan de tijdgeest van hedendaagse softwarediensten en dataplatforms, zonder echt hun handen vuil te maken.
Faciliterende technologie
Zogenaamde digitale transformatie wordt échte digitale transformatie wanneer we de toepassing ervan zien met praktijkvoorbeelden waarin bedrijfsmodellen worden klaargestoomd voor de toekomst. Een belangrijke en faciliterende technologie op dit gebied is master data management, ook wel mdm genoemd.
De meeste bedrijven gebruiken een divers aantal it- en datasystemen die zijn gebouwd om afdelingen, klanten, werknemers en (in toenemende mate) andere, gevirtualiseerde bedrijfsmiddelen te bedienen. Deze realiteit creëert informatiesilo’s waarin gegevens worden gedupliceerd en waarin ze onsamenhangend en slecht afgebakend zijn.
Het is duidelijk dat deze situatie niet bijdraagt aan de digitale transformatie, ongeacht de inhoud van het lopende transformatieproject. Om dit probleem te adresseren, maakt een mdm-platform het mogelijk dat een bedrijf de belangrijkste gedeelde data-assets kan bouwen, creëren, beheren en vervolgens kan benutten en die informatiestroom als masterdata kan definiëren.
Banketbakkerij
Om echt productief te zijn en operationele waarde te bieden, moet masterdata consistent, nauwkeurig en toegankelijk zijn. Die kernwaarden betekenen dat elk bedrijf uit elke markt – van banketbakkerij tot oliemaatschappij – kan starten met wat wij ‘data-innovatie’ noemen.
Hoewel het de facto nog geen term in de it-industrie is (wellicht binnenkort wel), is data-innovatie het vermogen om informatie en middelen te gebruiken om nieuwe producten, nieuwe inkoopmogelijkheden, nieuwe supply chains, nieuwe diensten en nieuwe markten te creëren die of nog niet bestonden, of alleen bestonden als gefragmenteerde, semi-tastbare ideeën.
Om de transformatie naar digitaal te verduidelijken, is het Amerikaanse bakkerij- en voedingsbedrijf Panera Bread het perfecte praktijkvoorbeeld. Dit bedrijf heeft het gebruik van data door middel van mdm-controles gebruikt voor digitaal concurrentievoordeel. Het bedrijf loopt aanzienlijk voor op zijn concurrenten wat betreft het uitrollen van e-commercediensten, het aanbieden van in-store-bestelsystemen voor kiosken en het integreren van orders in winkelvoorraad- en beheersystemen. Panera Bread heeft het gebruik van masterdata tot leven gebracht door data uit de keukens over ingrediënten en speciale seizoensafhankelijke producten te integreren, om vervolgens die informatiekanalen uit te breiden om nieuwe menu-items en speciale aanbiedingen te lanceren.
Gedeelde data-assets
Wat bedrijven die zich met dit proces bezighouden, beginnen te realiseren, is dat bepaalde data-assets – zoals assets die hun klanten, producten, leveranciers en werknemers definiëren – de kern vormen van alles wat ze doen en dat deze data-assets al hun informatiestromen ondersteunen. Dus waarom zouden ze deze assets niet behandelen als de bedrijfsmiddelen die ze daadwerkelijk zijn, inclusief investeringen die hun kwaliteit waarborgen, en ze op een gebruiksvriendelijke manier aanbieden, om zo een ongelooflijk rendement op deze activa te behalen?
Bedrijven moeten stoppen met het gebruiken van meerdere systemen die via meerdere stappen op een gescheiden en losgekoppelde manier werken. Of het nu een bakkerij- en voedingsbedrijf zoals Panera Bread is, een industriële cementfabriek, een bioscoopcomplex of een andere vorm van professionele dienstverlening. Door hun informatiestromen met mdm te beheren, kunnen bedrijven klanten in verschillende geografische markten met verschillende producten presenteren en toch volledige controle behouden over een steeds complexere supply chain.
Als dit ingewikkeld klinkt, ga dan elke keer terug naar de basis. Als een bedrijf in welke markt dan ook geen relatief eenvoudige vragen kan beantwoorden – zoals ‘wie is onze belangrijkste/ waardevolste klant?’ – dan zou dat een perfecte call-to-action moeten zijn om mdm onder de knie te krijgen.
Master data management (MDM) is a technology-enabled discipline in which business and information technology work together to ensure the uniformity, accuracy, stewardship, semantic consistency and accountability of the enterprise’s official shared master data assets
Bron: wikipedia
dat belooft veel maar beloven is makkelijk.
Wat een verhaal. Ik geloof dat het erop neer komt dat je maar het beste 1 source of truth kan hebben.
Vind ik ook, alleen welke dan ? Pravda ?
Retorische vraag overigens, voordat Japie Hiltermann de toestand komt duiden.
Of zo’n blockchain evangelist, dat je het in de blockchain stopt, dan is het waar. De nieuwe versie van “er staat geschreven”.
Uiteindelijk klinkt het mij allemaal een beetje gedateerd, bla bla silo niet goed.
Vroeger was dat ook. Veel waarheden was en is altijd lastig.
Voordeel is wel dat je kunt kiezen.
Eerst een what-if analyse doen, dan weet je wat het beste bij je past 🙂
Dank voor de definitie welke met een mening geduid wordt maar wat betekent een term zoals semantische consistentie in praktijk? Ik snap het idee van een single source of truth maar hoe verhoudt zich dat tot een SOA paradigma van digitale loketten en hoe zit het met het rentmeesterschap en de verantwoordingsplicht als we naar samenwerking tussen bedrijfs- en informatietechnologie kijken? Panera Bread staat bekend om een slecht rentmeesterschap doordat ze een flink datalek hadden waren ze niks aan deden. De toegang tot gedeelde stamgegevensbestanden moet wel goed ingeregeld zijn en ergens heb ik het idee dat bedrijfs- en informatietechnologie niet zo goed samenwerkten hierin.
Wat betreft een Chain of Custody is het digitale stempeltje vanuit een source of truth vaak overtuigender dan het bewijs uit het ongerijmde. Systems of Record zijn grotendeel vervangen door Systems of Collaboration met vaak een chaotische communicatie zonder semantische consistentie, het idee van smart contracts met een what if principe is dan ook interessant. Tenslotte is niet alleen een variabele zoals prijs interessant in de toeleveringsketens nu we met nieuwe sancties geconfronteerd worden want wat in de krant staat is oud nieuws. Wat betreft een nieuwe supply chain bak ik nu maar in rijstolie door een tekort aan zonnebloemolie.