Als het over duurzaamheid gaat bij digitale innovaties, gaat het hoofdzakelijk over hoe we het betaalbaar houden. Zeker in de zorg is dat het geval. Oplossingen die de zorg sneller en goedkoper maken, heten dan innovatie. Maar de betaalbaarheid van de zorg – en andere sectoren – verbleekt bij het grootste vraagstuk van onze tijd: hoe pareren we existentiële bedreigingen als klimaatverandering en milieuvervuiling?
De Nederlandse innovatiekracht zou zich daar veel meer op moeten richten dan nu het geval is. Als bedrijven en organisaties hun duurzaamheidsdoelen willen bereiken, ontwrichtingen willen voorkomen en de beveiliging van hun data en systemen willen verbeteren, zullen ze anders moeten gaan denken en werken.
In de huidige spannende tijd staan we voor drie belangrijke uitdagingen. De eerste uitdaging is werken op afstand, ook als er een einde is gekomen aan de coronapandemie. Thuis of op afstand werken kan zeker niet in alle situaties en voor alle beroepen, maar de toekomst van werk zal voor veel organisaties komen te liggen in het vermogen om altijd en overal veilig toegang te krijgen tot de bedrijfsapplicaties en -gegevens. Dit kan de kans op cybersecurity-incidenten zoals hacks en ransomware-aanvallen vergroten, als er geen aanvullende maatregelen worden genomen. De tweede grote uitdaging heeft te maken met de uitdagingen in de toeleveringsketen en het wereldwijde tekort aan chips. Tot slot is er een toenemende belangstelling voor duurzaamheid in vrijwel alle sectoren. In het streven om de ecologische voetafdruk te verkleinen en net zero te worden, is hybride werken een aantrekkelijke oplossing geworden. Zo is er minder woon-werkverkeer, een kleinere CO2-voetafdruk op kantoor, minder hardware en juist meer software en data die in de cloud worden gehost. Dit levert allemaal een zinvolle, positieve bijdrage aan duurzaamheid.
Niet meer update-gedreven
Een ding is duidelijk: door de klimaatverandering en milieuvervuiling kunnen we de dingen niet blijven doen zoals we al die tijd hebben gedaan. We zullen af moeten van het upgrade-gedreven systeem van pc-fabrikanten en organisaties en bedrijven die hun technologie kopen. De beslissing om hardware niet voortdurend te upgraden, kan de sleutel zijn tot een toekomstbestendige onderneming. De levensduur van een bestaande pc kan zo met ten minste twee jaar worden verlengd. Een organisatie met drieduizend werkplekken kan op die manier veertig procent besparen op haar CO2-voetafdruk. Om dat te doen, moeten bedrijven zich losmaken van hun afhankelijkheid van een traditioneel, lokaal geïnstalleerd Microsoft-besturingssysteem en Windows vanuit de cloud gaan gebruiken. We hebben het dan over desktop-as-a-service (daas), waarbij gebruikers toegang krijgen tot virtuele desktops vanuit het datacenter of de cloud.
Flinke groei daas
Er zijn vandaag de dag ongeveer honderd miljoen cloud-delivered desktops in gebruik en de verwachting is dat dit in de komende drie jaar met vijftig procent zal toenemen. Onderzoeksbureau Gartner voorspelt dat een derde van de desktops die gebruikmaken van virtual desktop infrastructuur (vdi) in 2023 daas zullen zijn.
Door het besturingssysteem in de cloud te laten draaien, zijn niet alleen gegevens inherent veiliger, maar zijn gebruikers minder afhankelijk van de actualiteit van hun hardware, zodat er ook een minder dringende noodzaak is om software en laptops te upgraden. Het maakt hierbij niet uit waar of op wat voor soort device je werkt of van welk virtualisatieplatform je gebruik maakt: Amazon Workspaces, Citrix Workspace, Microsoft AVD of VMWare Horizon, het kan allemaal.
In de jaren tachtig van de vorige eeuw was het toppunt van technologische innovatie een Rubiks Cube, de Sony Walkman en een Windows-pc. Nu vermaken we ons met Candy Crush, Spotify en… een Windows-pc. Waarom die laatste nog steeds hot is en naar verwachting ook blijft? Met de overstap naar daas en vdi kan de manier waarop de wereld in de toekomst moet werken eindelijk gelijke tred houden met andere innovaties. En last but not least: de planeet wordt beschermd!
Tikkie terug Dino want of dat zeiken om het onderwerp of over de persoon gaat is nog bedenkelijk terwijl het idee van het netwerk als systeem toch wat nadelige kantjes heeft als we kijken naar de systeembeheerder ervan. Aangaande de obesitas van metadata is Patriot Act evil maar is PSD2 more evil aangezien data uiteindelijk ook een betaalmiddel is want het gaat uiteindelijk niet om de dimensionering van een systeem maar om de verdeling van de lusten en lasten ervan.