Tegen een ex-uitzendkracht van de GGD is een gevangenisstraf van vijftien maanden geëist waarvan vijf maanden voorwaardelijk, voor oplichting en poging tot oplichting van mensen die een afspraak hadden gemaakt voor een coronatest.
De 26-jarige Rotterdammer wordt onder meer computervredebreuk ten laste gelegd. Hij had honderden persoonskaarten uit het CoronIT-systeem overgenomen op zijn eigen laptop. De man was ingehuurd om testafspraken te maken. In het onderzoek bleek dat hij meer klantendossiers had geopend dan nodig was voor zijn werk.
Op 8 september had deze medewerker 85 dossiers geopend; op 9 augustus waren dat 399 dossiers. Het raadplegen van deze dossiers behoorde niet tot zijn taken. De uitzendkrachten wisten dat dit niet mocht. Deze persoonsgegevens, zogenoemde leads, wilde hij gebruiken voor commerciële doeleinden.
Oplichting
Maar het zwaarst wordt de man een aantal oplichtingen aangerekend. Die vonden plaats op 7 en 8 september 2020. Ten minste drie personen die een afspraak hadden gemaakt voor een coronatest, kregen te horen dat ze borg moesten betalen. Hiervoor kregen ze een betaallink toegestuurd. Twee van hen betaalden, bij één van hen is het geld later gestorneerd.
Kort daarna werden de twee personen die de borg hadden betaald, gebeld door een ‘bankmedewerker’ die zei dat er een dreiging was dat een groot bedrag van hun rekening zou worden afgeschreven en dat het geld moest worden veilig gesteld. In één geval lukte de overboekingen niet, in het andere geval vertrouwde het slachtoffer de gang van zaken niet en belde de bank.
De Rotterdammer heeft bekend de borgsommen te hebben gevraagd, maar ontkent betrokken te zijn bij de andere pogingen tot oplichting.
De aanval is blijkbaar de beste verdediging want computervredebreuk omdat GHOR/GGD de beveiliging niet op orde had lijkt me juridisch wat al te creatief. De gelegenheid maakte de dief want hoe vaak wordt hetzelfde gedaan door werknemers die minder ondernemend zijn maar wel nieuwsgierig?
Ik heb de bron van dit bericht nog niet kunnen ontdekken. Maar als ik dit zo lees kon het best eens een interessante zaak worden.
Er is immers geen enkele reden waarom de autorisaties van medewerkers niet zo waren ingesteld dat zij niet onbevoegd kennis konden nemen van dossiers. Kennelijk ontbrak dus een basale vorm van beveiliging. En daarmee wordt de tenlastelegging op het punt van ‘computervredebreuk’ wel een beetje lastig.
Artikel 138ab lid 1 eist immers hetzij ‘doorbreken van enige beveiliging’ of ’toegang verwerven door een technische ingreep, met behulp van valse signalen of een valse sleutel dan wel door het aannemen van een valse hoedanigheid’.
Er is dus hooguit sprake van ‘binnentreden’, niet van ‘binnendringen’.
En daarmee wordt het tweede lid van hetzelfde artikel óók al lastig : “computervredebreuk, indien de dader vervolgens gegevens die zijn opgeslagen in een geautomatiseerd werk waarin hij zich wederrechtelijk bevindt, overneemt en voor zichzelf of een ander vastlegt.” Van het ‘overnemen van gegevens die zijn opgeslagen in een geautomatiseerd werk [-] en voor zichzelf of een ander vastlegt.’ lijkt immers wel sprake, alleen ontbreekt de wederrechtelijkheid van de aanwezigheid van de dader.
@ PJ Westerhof Link is toegevoegd
Dank voor de link, de volgende zin impliceert dat OM ook Sywert gaat vervolgen:
“In plaats van een positieve bijdrage te leveren aan het ernstige maatschappelijk probleem dat de coronapandemie is, heeft verdachte zijn eigen nieuwsgierigheid en winstbejag gesteld boven zijn integriteit.”
@Een Oudlid : “In plaats van een positieve bijdrage te leveren aan het ernstige maatschappelijk probleem dat de coronapandemie is, heeft verdachte zijn eigen nieuwsgierigheid en winstbejag gesteld boven zijn integriteit.”
Dat klinkt wel héél veel als ‘Gesundes Volksempfinden’.