Geregeld voer ik gesprekken met organisaties die al beschikken over een hostinginfrastructuur, maar overwegen om over te stappen op een iaas-oplossing, waarvoor je maandelijks een fee betaald. Deze organisaties zijn meestal geïnteresseerd in een migratie van omgevingen op locatie of colocatie naar de cloud. Ofwel naar gevirtualiseerde cloudoplossingen of dedicated servers, hier private cloud genoemd.
Met deze overstap willen zij de kosten terugdringen en tijd vrijmaken om zich te richten op hun kernactiviteiten. In mijn vorige blog ging ik in op de verschillende mogelijkheden qua hostinginfrastructuur en welke oplossing bij welke organisatie past. In dit stuk zoom ik in op de kosten en andere factoren die zij moeten meenemen in hun afweging om over te stappen.
Kosten om rekening mee te houden
Om de strategische overstap van colocatie naar de cloud te maken, is het belangrijk een gedegen businesscase te hebben. Wat mij altijd verbaast, is dat de eerste versie van deze case die bedrijven opstellen vaak alleen maar draait om de capex voor de hardware, de kosten van rackruimte en de kosten van het internetverkeer. De ervaring leert dat dit niet voldoende is. Om met een sluitende businesscase voor de dag te komen, moet er aandacht zijn voor de volgende punten:
- Aanschafkosten voor de apparatuur;
- Mislopen van rente als gevolg van het uitgeven van dit geld aan het begin van de termijn van drie jaar (tenzij je bedrijf in het kasgeld zwemt);
- Kosten van ondersteuning door hardware-leveranciers;
- Kosten van het aanhouden van reserveapparatuur (minimaal één exemplaar van elk apparaat, reserveonderdelen voor alle netwerkapparatuur, extra vaste schijven, ram-geheugen en cpu’s, of een kostbare ondersteuningsovereenkomst met de leverancier die in snelle vervanging voorziet);
- Licentiekosten (sommige softwareleveranciers hanteren verschillende licentiestructuren voor software die op de eigen hardware van de klant draait en voor software die in de cloud wordt gehost);
- Kosten van it-medewerkers die de apparatuur monitoren en vooral onderhouden. Neem hierbij ook mee dat hardware-storingen zich 24/7 kunnen voordoen. Een engineer kan dus op elk mogelijk moment opgeroepen worden om naar het datacenter te rijden om bijvoorbeeld hardware te vervangen. Het is ook mogelijk gebruik te maken van de resources van het datacenter (remote hands), maar die kosten moeten dan ook in de businesscase wordt opgenomen. Bovendien moet het datacenter alsnog worden aangestuurd door het eigen personeel;
- Kosten van 24/7-ondersteuning door je it-personeel. Als je het platform zelf niet onderhoudt, moet je over personeel beschikken dat in staat is het platform 24/7 te bewaken en kan inspringen zodra er zich een noodsituatie voordoet. Een pool van minimaal drie medewerkers is hiervoor noodzakelijk. Indien daar niet over wordt beschikt, vormt dat een risico die in euro’s moet worden uitgedrukt in de businesscase. Ook hier kan het monitoren worden overgenomen door een externe partij, maar ook met die kosten moet rekening gehouden worden in de case;
- Kosten van het trainen van je it-personeel in hostingtechnologieën, zoals VMware-, Windows- of Cisco-trainingen.
Om deze kosten te kunnen vergelijken met een maandtarief moeten ze terug worden gerekend naar maandelijkse kosten. Normaliter raad ik saas-bedrijven aan om die berekeningen te baseren op een afschrijvingsperiode van drie jaar. Indien een langere periode wordt overwogen, is het belangrijk om eerlijk te zijn en na te gaan of het hosten van de huidige it-omgeving op hardware die ouder is dan drie jaar ook werkelijk de beoogde betrouwbaarheid, beveiliging en vooral prestaties oplevert. Als het antwoord bevestigend is, kan de afschrijvingsperiode tot vier of zelfs vijf jaar verlengd worden.
De bovengenoemde kosten kunnen vervolgens worden vergeleken met een maandtarief waarin al deze kosten zijn opgenomen. Het is echter zaak om daarnaast rekening te houden met een aantal eenmalige extra kosten, namelijk:
- Klantspecifieke kosten, zoals de kosten voor het wijzigen van een ERP-systeem om het compatibel te maken met de private cloud, of de aanschafkosten voor nieuwe monitoringtools als het oude monitoringsysteem alleen binnen hetzelfde netwerk werkt.
- De kosten voor de migratie van de huidige omgeving naar de private cloud.
Het tweede punt (de migratiekosten) is het lastigst. Toch is het belangrijk om daar rekening mee te houden in de planning als je de overstap van colocatie naar de cloud overweegt.
Migreren kun je leren
Wanneer het voor de migratie nodig is om bepaalde diensten naar een ander datacenter te verplaatsen, zijn er twee mogelijkheden.
De eerste optie is om alle servers te virtualiseren en die vervolgens één voor één naar de private cloud over te zetten (in de meeste gevallen is hiervoor nog altijd een wijziging van intellectueel eigendom nodig, iets wat problemen kan opleveren). Bij deze aanpak kan echter een complicatie optreden: mogelijk eindigt de afschrijvingsperiode voor de huidige apparatuur niet op het tijdstip van migratie. In dat geval moet ofwel de ondersteuningsovereenkomst voor oudere hardware verlengd of een deel van de apparatuur versneld afgeschreven worden En dan bestaat er nog de mogelijkheid dat er uiteindelijk twee afzonderlijke clouds beheerd moeren worden. Iets wat waarschijnlijk geen optie is.
De tweede optie (een die helpt om de bovengenoemde complicatie te vermijden) is om alle infrastructuur van het kantoor of huidige datacenter naar het nieuwe datacenter te verplaatsen. Als voor dit traject wordt gekozen, is een grootscheepse migratie te overwegen door de servers in een of twee lange nachten te migreren. In sommige datacenters is het mogelijk om de huidige colocatierack(s) met de nieuwe private cloud te verbinden. Deze aanpak maakt het mogelijk om stap voor stap van colocatie naar de cloud te bewegen. En met een beetje geluk is het mogelijk om daarbij al het bestaande intellectuele eigendom te behouden.
Concluderend: elke succesvolle wijziging van de it-infrastructuur vraagt om denkwerk en een gedegen voorbereiding. Het doel van deze uiteenzetting is om het proces er eenvoudiger op te maken door bij te dragen aan een realistische en uitgebreide businesscase voor de overstap van colocatie naar de cloud. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen hiermee. Voel je vrij om ze hieronder te delen.
Hoeveel zou dat oneindige cloudgeouwehoer eigenlijk kosten?
Ik voer als WC-eend ook gesprekken over de cloud, eigenlijk een kapstok-begrip als het om de hosting van een workload gaat want één van de voordelen van Software Defined is een hergebruik van de infrastructuur. En er is al een interessante markt van tweedehands (refurbised) apparatuur omdat we niet alleen door de omstandigheden in de supply chain gedwongen worden tot hergebruik maar ook door Europese wetgeving welke zich vooral richt op duurzaamheid. Wat betreft de service delivery modellen is er veel meer mogelijk als we kijken naar uitbestedingsmogelijkheden via turn-key oplossingen zoals virtuele appliances inclusief beheer. En is met colocatie van IaaS in een multitenant datacenter daarin niet aanzienlijk meer mogelijk dan een volledige ICT uitbesteding middels SaaS?
Een kapstok begrip is natuurlijk de holy grail voor OH specialisten, goed bezig oudlid.
Refurbished cloud ge-OH is inderdaad heel duurzaam, zo herbruikbaar.
ja, hoe meer control over de onderste lagen in de stack, hoe meer er mogelijk is. Daarom adviseer ik ook belangrijke zaken niet als dienst af te nemen. behalve als je iemand anders de schuld wilt geven.
Zo blij dat ik geen klant ben bij oudlid : die meneer had er verstand van en die had zo’n mooi verhaal. nu issie weer weg.
en dan zit je daar dan met met je lege portemonee en virtuele appliances inclusief beheer.
Wat je met de colocation van iaas bedoelt weet ik niet maar de aparte begrippen hebben verschillend betekenis.
colocation is hosting your server in somebody elses datacenter. De klant is verantwoordelijk voor de server hardware, firmware, hypervisor/OS en maakt gebruik van de facilities van het DC.
IaaS is using your VM on somebody elses infrastructure incl DC. Met zuivere cloud kom je het fysieke DC niet in. De klant is verantwoordelijk voor het OS en maakt gebruik van de hypervisor en de rest van de infrastructure. Met AWS heb je nog wel een aparte dedicated hosts service als je perse wilt, maar ook dan huur je hun fysieke host ipv dat je eigenaar bent.
Veel woorden Dino maar wat betreft de lege handen en de lege portemenee zit er nog een verschil tussen de resultaatverplichting en de inspanningsverplichting. Hert eerste is vaak snel te behalen met de turnkey oplossing van een virtuele appliance wat om een service delivery model gaat. Plaatsing ervan kan tenslotte op eigen infrastructuur maar ook op gedeelde servers. En wat betreft de definities gaat de verplaatsing van een workload tussen de eigen en gedeelde resources om een hybride cloud welke je ook op één locatie kunt plaatsen. Colocatie betekent een gezamelijk gebruik van één locatie wat dus alleen maar iets zegt over het plaatsingsmodel want invulling van het service model is afhankelijk van wat het datacenter te bieden heeft. Full service kun je ook kiezen voor uitbesteding van het infrastructuur beheer, niet ongebruikelijk bij MKB.
Arme oudlid, arme klant.
wat een verhaal, ik dacht al: wanneer begintie nou over hybrid ?
misschien dat die klant van je klets onder de indruk is, maar ik gebruik gewoon de in de ict gehanteerde begrippen van colocation en iaas.
in ieder geval heb je mooie fullstack servicemodellen voor het turnkey oplossen van het volle portemonnee probleem.
meteen het ransomware gevaar afgewend, want van een kale kip kun je niet plukken.
on topic is het goeie nieuws dat er nu een beter beeld is wat de echte kosten van de overstap zijn en ik geloof zeker dat je hybrid zowel on prem als remote vanaf tschai kunt ouwehoeren.
Behoudende mensen, kalend met een petje worden terecht uitgelachen want of je het nu over een ATB of MTB hebt, het zijn beiden fietsen. En wat betreft de anglosaksische definities zijn deze vaak gewoon marketing. Aangaande het gelijkende waggelen, kwaken en zwemmen kun je beter iets minder dogmatisch zijn aangaande het monopolie op definities omdat een voortschrijdende innovatie om het buigen via adoptie gaat.
Of via Europese richtlijnen want wat betreft de 7 infrastructurele verschillen tussen utility of cloud computing is het veel van hetzelfde waardoor je dingen kunt hergebruiken. Tenminste op mijn planeet waar de technische engineering om details in de infrastructuur gaat. En ja, mijn klanten zijn geïnteresseerd in de terugverdientijd van een betere densiteit per vierkante meter.
Behoudende mensen, kalend met een petje zijn de legacy knuffelaars want de nieuwe KPI’s zoals het aantal transacties per Watt in Europese richtlijnen gelden voor de planeet waarop we leven. En de optelsom van het aantal Watts is bepalend voor de bezetting in een rack als deze maar 16 Ampére ter beschikking heeft. De business case van meer voor minder is daarom dus niet vrijblijvend.
Je als wc-eend voorstellen en dan de in het vakgebied geldende definities wegzetten als marketing 🙂
behoudende mensen kalend met petje wegzetten als legacy knuffelaars.
je eigen creatieve definities introduceren als “voorschrijdende innovatie” tbv “het buigen via adoptie”
ja oudlid is opeens heel flexibel en critici zijn er tenslotte om uit te lachen 🙂
het is aan de klanten zelf om nattigheid te voelen.
Dino,
Wat betreft hergebruik met adoptie moet je even je eigen reactie van 1 december 12:12 lezen want je kritiek klinkt uiteindelijk vooral als zelfbeklag. Je reageert dan ook niet echt op de inhoud want voortschrijdende verschillen aangaande de invulling van definities zijn niet ongewoon in de cyclische ICT:
“If computers of the kind I have advocated become the computers of the future, then computing may someday be organized as a public utility just as the telephone system is a public utility.”
Aldus John McCarthy in 1961 toen idee van pay & use opkwam met eerst nog timesharing via remote use of shared hardware wat door opkomst van Internet ‘IP billing-on-tap’ werd. En ja, de virtuele appliances spelen ook al heel lang een rol door Distributed Management Task Force (DMTF) die voor cloud interoperability zorgde met open standaarden.
En wat betreft cyclische ICT, project Redfish van DMTF gaat om een Software Defined Data Center (SDDC) want de cloud is out door nieuwe paradigma. Van een remote use naar een remote control is misschien wat te revolutionair voor iemand die legacy knuffelt maar het is wel een realiteit met IoT of was het nou edge computing?
Misschien kan de auteur uitsluitsel geven, hij is tenslotte ook expert voor digital innovation.
Ja precies, “of was het nou edge computing?”
maakt inderdaad ook allemaal niet meer uit voor iemand die vindt dat de waarheid vooral “een beleving is die ingegeven wordt door op een bepaalde tijd op de juiste plaats te zijn”
je zou als klant bijna gewoon een zakkenvul compliant hybrid cloud van je kopen, om eindelijk even verlost te zijn van je cyclish ge-OH 😉
Die Dino, dogmatisch in de definities terwijl de waarheid in overeenstemming moet zijn met de werkelijkheid. En die werkelijkheid kan zintuiglijk waargenomen worden of instrumenteel gemeten, ik voorzie een definitie probleem met abstracties zoals de cloud. Want volgens de encyclopedie is een feit een gebeurtenis of omstandigheid waarvan de werkelijkheid vaststaat.
Als Dino het zegt dan zal het waar zijn lijkt me niet zo overtuigend als een instrumentarium van logging. De chronologische registratie van de gebeurtenissen gaat meer om de data dan de service welke vaak een kortere lifecycle heeft dan de wettelijke bewaarplicht van een bonnetje. En ja, er is aangaande data een cyclische beweging te zien als ik kijk naar de logging want de hoeveelheid machine gegenereerde data is gewoon te groot.
Ik zie wat jij niet ziet en het is….
Vul zelf in op de puntjes wat je wilt want een mening is de subjectieve opvatting ten opzichte van toestanden, gebeurtenissen of andere personen. Ik leg geen claim op de waarheid maar op de zekerheid dat verandering een vaststaand feit is, een zintuiglijke waarneming. Of verandering ook een verbetering is moet blijken uit het instrumenteel meten want Europese Ecodesign verordening geldt ook datacentra. Cloud computing? Nee, Green Cloud Computing!