Zakelijke it-strategieën hebben de afgelopen tien jaar een flinke ontwikkeling doorgemaakt. Waar vroeger elke functie binnen een intern datacenter werd beheerd, hanteren it-afdelingen tegenwoordig een genuanceerde aanpak die zich kenmerkt door een sterkere geografische spreiding.
Dit is te wijten aan de komst van de publieke cloud. Bedrijven kiezen er tegenwoordig voor om workloads onder te brengen bij verschillende aanbieders van publieke clouds, afhankelijk van de geschiktheid van hun omgeving. De overstap naar de cloud heeft gezorgd voor ingrijpende verbeteringen van de ervaring van it-beheerders en gebruikers van it-diensten. De kans dat werknemers vanuit huis werken is inmiddels net zo groot dan dat ze dat op het hoofdkantoor of in een filiaal doen. En ze verwachten probleemloos toegang te kunnen krijgen tot de tools die ze voor hun werk nodig hebben. Het gebruik van de juiste combinatie van publieke clouds maakt dat mogelijk.
Dat is bij lange na niet het hele verhaal. Veel bedrijven geven er de voorkeur aan om bepaalde bedrijfskritische functies in hun eigen interne datacenters aan te houden. Dit private-cloudmodel wordt vaak gelijktijdig met het gebruik van de publieke cloud ingezet. Maar waarom zou je nu precies beide modellen moeten gebruiken? Dat heeft praktische en bedrijfseconomische redenen. Het laten draaien van applicaties met intensieve gegevensoverdracht en veel rekenkundige overhead is in een publieke cloud veel kostbaarder is dan in een private cloud. Omgekeerd is het kostenefficiënter om minder bron-intensieve applicaties in een publieke cloud te hosten.
getouwtrek
Dan is er nog de kwestie van veranderende trends. Je zou het verhaal van de afgelopen paar decennia kunnen zien als een voortdurend getouwtrek tussen twee filosofieën. Tussen het opbouwen van interne it-capaciteit en uitbesteding, tussen intern en extern, tussen datacenters en de cloud, tussen centraal en gedistribueerd, tussen open en niet-open, tussen mobiel en vast, tussen hoofdkantoor en filiaal, noem maar op.
Het lijkt er soms op dat zakelijke it zich met het tij in een bepaalde richting meebeweegt om onvermijdelijk weer de andere kant op te worden gezogen door nieuwe marktontwikkelingen. Wie had bijvoorbeeld kunnen voorspellen dat een pandemie de overstap naar de cloud van de ene dag op de andere in een stroomversnelling zou brengen? Wie had de ontwikkeling van edge clouds kunnen voorzien, of de opkomst van ai- en ml-workloads die het nodig maken om best practices opnieuw onder de loep te nemen?
Het is daarom niet meer dan logisch dat bedrijven een mengelmoes van benaderingen hanteren in hun streven om hun it-budget optimaal te benutten. Dat doen ze niet om hun leven er eenvoudiger op te maken. Organisaties beschikken over complexe it-omgevingen omdat de bedrijfsbehoeften complex van aard zijn. Een hybride of multi-cloudaanpak kan gepaard gaan met moeilijke beslissingen en dilemma’s. Er zijn experts nodig om daar wijs uit te worden. Hoe kunnen organisaties die verschillende publieke clouddiensten afnemen nagaan welke functie het beste geschikt is voor welke cloud? Welke functies kunnen het beste in-house blijven? En hoe zit het met de bedrijfseconomische kant van het verhaal? Hoe kunnen zij bepalen of de clouddiensten de organisatie meerwaarde opleveren? Realiseren ze met het samenspel van private en publieke modellen wel de beoogde efficiëntieverbeteringen? En in welke mate hebben zij uiteindelijk de regie in handen? Zijn hun omgevingen optimaal beveiligd, in overeenstemming met de wet- en regelgeving en toekomstbestendig? Dit zijn stuk voor stuk vraagstukken waarover goed moet worden nagedacht en waarop sluitende antwoorden moeten worden gevonden tijdens de ontwikkeling van een cloudstrategie.
Een prijs
De overstap naar de cloud zorgt voor efficiëntie, maar dat heeft wel een prijs. En dan is er nog de kwestie van cybersecurity. De beveiliging wordt steevast als de zwakste schakel in elke publieke cloud-strategie gezien. En het is nog altijd moeilijk is om voor dezelfde mate van bescherming en beschikbaarheid te waarborgen die een intern datacenter biedt. Bij het hanteren van een hybride-cloudbeleid moet je ook hoofdzaak (bedrijfskritische it) van bijzaak scheiden.
Ten derde is er het vraagstuk van de gebruikservaring en prestaties. De cloud brengt de rekenkracht meestal dichterbij de gebruiker. Dit overduidelijke voordeel moet echter wel worden afgezet tegen andere aspecten, zoals de kosten en beveiliging. Wat betekenen deze veranderingen voor de it-vaardigheden die nodig zijn voor het beheer van de resulterende combinatie van oplossingen? Slimmere technologie (zoals ai en automatisering) is wellicht het tegengif tegen de overkill aan routinematige it-taken en het tekort aan it-experts.
De toekomst van it staat in het teken van het beheer van al deze subtiele verschillen en de inzet van de laatste technologie om bij te dragen aan de juiste mate van overzicht, beschikbaarheid, beveiliging en flexibiliteit. Dat betekent dat je verder moet denken dan het traditionele datacentermodel om de juiste mix van opties voor je organisatie te vinden. Het vraagt om het herzien van de datacenterprocessen en het automatiseren van zo’n beetje alles: van het ontwerp en de implementatie van omgevingen tot het dagelijkse beheer en het waarborgen van de beschikbaarheid. De truc is om alle complexe omgevingen als één geheel te beheren, zodat je organisatie een integraal en eenvoudig overzicht heeft van wat er dagelijks binnen de digitale onderneming gebeurt.
