Veel werknemers van wie de taken op termijn verregaand kunnen automatiseren, staan niet stil bij het risico hun baan te verliezen. In hoeverre reikt de verantwoordelijkheid van de werkgever om medewerkers voor te bereiden op technologische ontwikkelingen die de inhoud van hun werk veranderen?
Onderzoekers van drie Nederlandse universiteiten concluderen dat slechts een op de drie werknemers zich bezighoudt met bij- of omscholing ter voorbereiding op automatisering van werk. Juist degenen die het grootste risico lopen om taken te verliezen aan systemen en machines, blijken het minst bereid om zich te herscholen. Ze schatten het risico verkeerd in en willen niet leren veranderen.
Uit het onderzoek blijkt ook dat in veel organisaties best wat mogelijkheden zijn. De effectiefste manier, structurele inbedding van bij- en omscholing in opleidings- en ontwikkelingsplannen, wordt echter bij slechts 5,6 procent van de werknemers toegepast. De meest ingezette middelen zijn regelmatige intervisie, prestatiebeloning, coachining en taakroulatie.
Bedrijf vs. individu
De onderzoekers pleiten ervoor dat personeelsfunctionarissen de mogelijkheden tot om- of bijscholing meer onder de aandacht van de medewerkers moeten brengen. Ook zouden organisaties meer budget moeten reserveren voor herscholing van ‘automatiseerbare’ werknemers.
Uiteraard ligt er ook een verantwoordelijkheid bij de individu. Medewerkers zullen zelf een inschatting moeten maken hoe groot het risico is dat hun taken op termijn worden uitgevoerd door systemen of machines. Ze kunnen bovendien zelf actief zoeken naar mogelijkheden om zich bij te spijkeren en zo relevant te blijven voor de organisatie. Dat ze hierbij ook een beroep doen op hun werkgever, is logisch.
Discussieer mee!
Om alle verantwoordelijkheid voor herscholing van automatiseerbare medewerkers neer te leggen bij de werkgever, gaat dat niet wat ver? En: hoe bereid je je het beste voor op automatisering? Wat vindt u?
Wie profiteert er van de om- of bijscholing? Een werkgever die even zijn werknemers (na 40 jaar trouwe dienst?) weg wil automatiseren zal volgens mij een sociaal plan in moeten dienen waardoor de beste keus voor werknemers ook kan zijn om niets te doen. Wat betreft een inschatting van de risico’s is het trouwens wel grappig om te lezen wie het onderzoek gefinancieerd heeft en wat de voor de hand liggende conclusies over lagere sociale klassen zijn. Hoger geschoold betekent namelijk ook een hogere inschaling en dus duurdere arbeidskrachten waardoor arbeid niet weg geautomatiseerd wordt maar verplaatst naar lage lonenlanden. Of er wordt binnen de Europse Economische Ruimte gebruik gemaakt van goedkope arbeidsmigranten zoals we niet alleen in de land- en tuinbouw zien maar in steeds meer sectoren want arbeid is nu eenmaal een conjunctuurgevoelige post op de balans zoals we met de recentelijk pandemie zagen.
De werkgever is hoofdverantwoordelijk en kan de werknemer informeren en motiveren,
Hij wil winst maken en zijn zaak verder opbouwen.
Heerlijk oud-communistisch gedachtegoed dat werkGEVER hoofdverantwoordelijk is voor de marktwaarde van een werkNEMER op basis een conservatief winst denken. Met een groeiende quartaire sector is winst allang niet meer het enige oogmerk van een organisatie, meedoen in de maatschappij kan tenslotte ook vanuit een andere belevenis gedaan worden. Want van typediploma op oude Remmington naar tekstverwerken via eerst nog Wordperfect en later Word heb ik geleerd dat je bij moet blijven in alle voortschrijdende ontwikkelingen. Van winst naar waarde betekent bij maatschappelijk verantwoord ondernemen dat het terug geven iets ruimer gedefinieerd moet worden, gebruikelijke ruil van arbeid voor geld ken ik voor de zo’n 40 uur per maand als vrijwilliger niet.
@Ewout bedoel je met 40 uur p. mnd. je kommentaren hier?
Jan,
Naast het bestuurlijke werk dat ik doe sta ik zo’n beetje elk weekend als scheidsrechter langs de lijn, de regels en reglementen komen je niet aanwaaien en ik heb daarvoor dan ook verschillende cursussen gedaan zoals anderen ook doen want gekwalificeerde vrijwilligers zorgen zowel voor de kwaliteit als de veiligheid. Voor laatste ben ik feitelijk opgeleid maar ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt door veel tijd te besteden aan allerlei projecten waarmee ik kennis op deed met bijvoorbeeld open source, ik ben namelijk autodidact. En ergens heb ik de indruk dat het tegenwoordig niet aan de mogelijkheden ontbreekt om via online trainingen nieuwe kunstjes te leren.