Vorige week werd bekend dat de helft van it’ers elkaar amper spreekt. Slechts maximaal één collega of klant per dag. Voor de lockdown was dit veel meer.
Nu komt het ook omdat de meeste it’ers nog steeds man zijn en wij zijn niet zo van die praters. We bellen niet zomaar even op. Als je beste vriend je opbelt dan is je eerste vraag: ‘Is er iets?’ En die vriend antwoordt dan nooit met: ‘Nee niks, ik wou gewoon even bellen’. Er moet altijd een reden zijn. Wij mannen gaan ook niet zomaar met elkaar even wat eten. Dat doen we wel maar dan moeten er nog tien anderen bij zitten en dan het liefst ook nog allemaal in hetzelfde voetbalshirt.
Afblaffen
Nu is contact op afstand ook lastiger natuurlijk. Contact op afstand is killer. Het is ook gemakkelijker om mensen via de telefoon af te blaffen dan face-to-face en online gaat dat nog makkelijk. Twitter is er groot mee geworden. Je ziet het bij de Zoom- en Teams-meetings, er wordt minder geouwehoerd. Dat is ook lastig als je eerst je virtuele handje moet opsteken als je een grapje wilt maken. Nu zullen sommige bazen dit prettig vinden en denken, fijn nu wordt er eindelijk eens doorgewerkt. Maar de keerzijde hiervan is dat je een minder goede band met je collega’s en dus met je bedrijf krijgt. Ik ben ook benieuwd of dit op den duur gaat resulteren dat werknemers minder loyaal naar het bedrijf en de collega’s worden en bijvoorbeeld eerder geneigd zijn om te solliciteren.
Voetbalshirt
Daarom zou het niet onverstandig zijn als menig manager nu alvast flink wat budget reserveert zodat, zodra het weer mag, er weer flink kan worden gegeten en geborreld. Hoeft niet eens in hetzelfde voetbalshirt. Het zou trouwens ook goed voor de horeca zijn.
