Voor de dagelijkse bedrijfsvoering ben je als organisatie steeds afhankelijker van automatisering. Bijkomend gevolg? Veel organisaties ondervinden hinder van een complex en divers applicatielandschap.
Je bent ooit ergens mee gestart en hangt daar in de loop van de tijd meer en meer applicaties aan. Deze verbind je ook weer met elkaar. Het landschap wordt groter en complexer. Als je één applicatie wilt vervangen, moet alles op de schop. Het doorvoeren van een verandering wordt hierdoor een ingrijpende openhartoperatie. Dit gaat ten koste van je wendbaarheid en efficiëntie, en sommige organisaties beginnen hierdoor niet eens meer aan een innovatietraject. Inspelen op ontwikkelingen in de markt wordt op deze manier een uitdaging. Low-code is hierin de oplossing.
Robuust
Met een low-code-applicatieplatform (lcap) heb je een krachtig middel in handen om de complexiteit van je applicatielandschap drastisch te verminderen. Je combineert functionele standaardcomponenten en creëert eenvoudig oplossingen en integraties tussen applicaties. Zo ontstaat er een robuust en geïntegreerd applicatielandschap. Met rapid application development (rad) bouw je vervolgens op een laagdrempelige manier slimme apps. Het platform regelt de techniek, waardoor businessteams zelfstandig aan de slag kunnen met het ontwikkelen van op maat gemaakte applicaties die aan hoge kwaliteitsstandaarden voldoen. Zo ontstaat er ruimte voor vernieuwing. Doordat je werkt met standaardbouwstenen, is het onderhouden en updaten van applicaties een kwestie van een verbandje verwisselen in plaats van de ingrijpende openhartoperaties van voorheen. Terwijl je business gewoon doordraait, vervang je applicaties in een handomdraai. Het hoeft geen betoog dat dit je wendbaarheid ten goede komt.
Oneindig
De mogelijkheden van een lcap zijn oneindig, waardoor het lastig kan zijn om de toegevoegde waarde voor jouw organisatie goed in kaart te brengen. Doe daarom ervaring op met low-code-applicaties, ontdek wat er allemaal mogelijk is en ervaar de kracht van het platform. Start met een businesscase voor een enkele applicatie. Onderzoek vervolgens hoe een lcap toegevoegde waarde kan bieden voor de hele organisatie, want daar ligt de kracht van het platform. En niet te vergeten: denk vanaf het begin na over beheer, governance en security voor het realiseren van maximale toevoegde waarde met een lcap. Het resultaat? Je innovatiekracht schiet de lucht in.
Auteur: Werner Mullink, business unit manager management consultancy Ilionx
Als je alleen een hamer hebt, wordt alles een spijker
Als je alleen een lcap hebt, wordt alles een app
Ach, ja.. de jaren ’90 …
Alles kon worden opgelost met 4GL, de business hoefde alleen maar even aan te geven welke regels er waren en daarna zou het programma eruit rollen. Niets meer aan doen, alles opgelost. Vrijwel alle ontwikkelaars zouden werkloos worden.
Wanneer zullen de spijkerbroeken met zo’n biesje weer terugkomen, en bell-bottoms?
Als low-code (en/of no-code) de oplossing is zou ik graag eens een oplossing willen zien voor deze interessante challenge uit 2016:
https://dmcommunity.org/challenge/challenge-oct-2016/
In 2016 was er blijkbaar nog niet een geschikte tool of taal voorhanden want als ik bij de inzendingen kijk zie ik:
1. vooral 3GL-talen (java), 3GL programmeerinstructies en 3GL datatypen (lijsten)
2. geen duidelijk hoofdprogramma met kop en staart; waar te beginnen?;
3. geen gebruik van 4GL/SQL database ondanks de zeer eenvoudige datatabellen;
4. geen oplossingen met zogenaamde low-code en no-code-tools (maar die waren er in 2016 misschien nog niet);
5. geen testruns of slechts één summiere testrun (zonder enige variatie van de testgevallen); en
6. geen uitvoer in het voorgeschreven formaat.
Zijn we nu in 2021 een stap verder, dan zie ik graag een oplossing met een low-code of no-code tool naar keuze op deze site verschijnen; kunnen nog altijd ingestuurd worden (en ik ben ook benieuwd naar andere oplossingen in combinatie met 4GL!).
Dan kom ik binnenkort met mijn oplossing op basis van 3 beslissingstabellen (5GL) en 3 queries (4GL/SQL).
Jack,
Ik had nog geen 1 seconde nodig om te zien dat je voorbeeld discriminerend is, Tom is de sjaak omdat hij geen ‘frequent flyer’ status heeft. En als voormalig ‘vliegende Hollander’ ken ik het probleem van United Airlines met de binnenlandse vluchten en de theorie is dan ook weerbarstiger dan de praktijk. Operationele beslissingen worden soms op geheel andere gronden genomen dan wat de computer adviseert, beeldscherm-dokter vergeet nog weleens het gevoel van rechtvaardigheid in de triage van het probleem.
Event/incident gedreven gaat het om ‘Seit und Sein’ van een contextuele awareness om een oude discussie uit de sloot te trekken als ik naar de negerhut van ome Tom mag verwijzen in je voorbeeld. De status van zijn in de vraag van het waarom leverde een interessante discussie over algoritmen op want de 1+1=3 logica van 5GL is vooringenomenheid. Een menselijke tekortkoming waar ik me ook vaak schuldig aan gemaakt heb maar ik heb ook heel interessante gesprekken gehad op vluchten. Innovatie begint niet met de codering van een probleem maar de oplossing ervan vanuit een andere optiek.
Oudlid, discrimineren is letterlijk ‘onderscheid maken’, en dan is het zaak om dat op objectieve, rechtvaardige gronden te doen. Kortom: terecht verschil maken in de behandeling van mensen.
Wat is er dan mis met vooringenomenheid (lees: subjectiviteit) als dit is gebaseerd op transparante, objectieve gronden? Bij deze challenge ga ik er wel van uit dat een status goud, zilver en brons ook weer wordt toegekend op basis van objectieve, transparante maatstaven, bijvoorbeeld de duur van het lidmaatschap, en niet het gevolg is van vriendjespolitiek; anders zou jij inderdaad een punt hebben.
Als je eenvoudige, operationele beslissingen al niet kunt vormgeven kun je innovatie wel vergeten.
CPT +1
Jack,
Ik neem aan dat je bekend bent met ‘frequent flyer’ status bij luchtvaartmaatschappij en het fenomeen van klantenbinding.
Oudlid, hier ben ik niet mee bekend en het interesseert mij ook niet. Ik neem aan dat een frequent flyer iemand is die heel erg zijn best doet om volgende generaties een volstrekt onleefbare planeet na te laten. En het is natuurlijk prima om zo iemand voorrang te geven bij het omboeken van vluchten, als vorm van klantenbinding 🙂
Maar de prachtfilm waar dit thema aan de orde komt is natuurlijk Up in the Air (2009).