Nederland is in de ban van het winterweer. In heel Nederland wordt alweer gesproken over een Elfstedentocht. Of ja, heel Nederland? Behalve Friesland natuurlijk. Daar beginnen ze pas met praten over een Elfstedentocht als de uiers van ‘Us mem’ zijn bevroren. Eén blik op Buienradar verklapt al dat die anderhalve week met vijf graden vorst niet genoeg is om het ijs op de Bonkevaart dik genoeg te krijgen.
Nu weet ik ook wel dat de data van de weersvoorspellingen net zo betrouwbaar zijn als de opiniepeilingen van Maurice de Hond, maar toch. Daarbij is het niet heel logisch om zo’n groot evenement door te laten gaan terwijl bijna de hele detailhandel platligt. Dus voordat iedereen, inclusief alle politici die natuurlijk willen scoren zo vlak voor de verkiezingen, losging in de discussie, hadden ze ook gewoon even de data kunnen checken.
Onderbuikgevoel
We sturen steeds meer op data. Sterker nog, ik vraag me wel eens af of we niet te afhankelijk van data worden. Kunnen we nog wel zonder?
Ook in de coronacrisis wordt er naast het lekken van data volop gestuurd op data. Je moet ergens je beslissingen op baseren. Daarom worden de komende dagen interessant, want door het winterweer zijn de teststraten enige tijd dicht geweest. Hierdoor ontbreekt ineens essentiële data. Nu kunnen we niet meer sturen. Ik ben dan ook heel benieuwd wat ze gaan doen. Gaan ze hun onderbuikgevoel volgen? Gaan ze gokken?
Meer vertrouwen in data
Ik hoop niet het eerste want wij Nederlanders zijn niet zo goed met onze onderbuik. Een blik op social media en je ziet al dat onderbuik en spelfouten heel goed samengaan. Dus dan maar gokken? Toen we vroeger wilden weten of het ijs dik genoeg was, gokten we ook weleens. En ik moet heel eerlijk zijn, sindsdien vertrouw ik toch meer op data.
Ik gok erop dat deze reactie navolging krijgt, iets met één schaap wat over de dam is omdat column zelf inhoudelijk een grote treurnis is.