Maart 2020 lijkt wel een eeuwigheid geleden, maar gek genoeg ligt het nog maar een half jaar achter ons. Terugdenkend aan het begin van het jaar en de impact die de Covid-19-pandemie had op de ontwikkeling van het 'nieuwe normaal', lijkt het allemaal te zijn begonnen met de kleine dingen.
We zagen hoe bedrijven over de hele wereld nieuwe toeleveringsketens oprichtten voor de dagelijkse basisbehoeften van mensen thuis. Vervolgens kwamen er complexere, en vaak stressvolle uitdagingen, zowel op bedrijfsniveau als in huis.
Iedereen die ik de afgelopen zeven maanden heb gesproken heeft zijn eigen manier gevonden om met Covid-19 om te gaan. Hoewel sommige verhalen positief waren, zaten er helaas ook veel tragische verhalen tussen, zoals we ongetwijfeld allemaal wel van min of meer dichtbij hebben meegemaakt. Tijdens deze gesprekken was er steeds één constante factor: elk van deze verhalen bevat een intrinsieke motivatieboodschap. Dit komt omdat we als mensen de neiging hebben om ons aan te passen wanneer we met extreme uitdagingen worden geconfronteerd.
Nieuwe kansen
Vanuit een security-perspectief denk ik dat onze wereldwijde gemeenschap sterker en eensgezinder uit deze pandemie zal komen. We hebben nieuwe kansen gekregen ten opzichte van onze gezamenlijke tegenstanders. Dit komt omdat wat wij zien als het ‘nieuwe normaal’, voor cybercriminelen simpelweg ‘normaal’ is. Zij werken al op deze manier sinds de begindagen van het hacken.
Wij hebben zicht op cybercriminelen overal ter wereld en één ding weten we zeker: ze werken niet in kantoren. Ze zijn geen uren kwijt aan woon-werkverkeer en ze brengen geen uren, dagen of zelfs weken door op vliegvelden, treinstations en in hotels voor zakelijke doeleinden. Ze leven op tijdens hun werk en staan altijd aan, vol focus en gericht op de aanval. Ze gebruiken hun energie zo efficiënt mogelijk omdat tijd geld is.
En één ding is duidelijk: we moeten ook geen tijd verspillen. Als cybersecurity-industrie – en bedrijven die rekenen op deze zeer technische oplossingen – moeten we de manier waarop we alles doen afstemmen op de nieuwe realiteit. We moeten ons aanpassen en in beweging komen.
De klanten waarmee ik spreek, hebben mij de afgelopen maanden bijna dagelijks geïnspireerd. Organisaties hebben, ongeacht hun branche, omvang, of de regio waarin ze zich bevinden, hun bedrijfsmodel moeten aanpassen. Deze verandering dwong hen tot snelle besluitvorming over it-investeringen en implementatiestrategieën. Zij moesten namelijk een externe en virtuele werkomgeving creëren voor hun werknemers, partners en klanten. Doordachte zware analyseprocessen werden vervangen door intuïtie en noodplannen.
Beschermen
Met dit in het achterhoofd, realiseerde ik mijzelf al snel dat we ook moeten veranderen om tegemoet te komen aan de technologische plannen van de klanten. We moeten de balans vinden tussen deze flexibele manier van werken en de klanten blijven beschermen tegen opkomende cybersecurity-dreigingen. Tegelijkertijd moeten we iedereen in onze eigen teams beschermen tegen het Covid-19-virus. Daarom geloof ik dat zowel organisaties als hun klanten en prospects meer dan ooit met elkaar verbonden zijn, omdat we ons net als cyberciminelen allemaal in dezelfde virtuele omgeving bevinden.
Dus misschien is het feit dat de wereldwijde security-gemeenschap virtueel samenwerkt wel een positief gevolg van deze pandemie. Virtueel werken neemt zeker niet de plaats in van beproefde verdedigingen zoals technologische innovatie, bekwame mensen en informatie over bedreigingen. De werkomgeving van een cybercrimineel kopiëren kan echter het ontbrekende puzzelstukje zijn om onze tegenstanders te snel en te slim af te zijn.
De huidige realiteit is virtueel en ik denk dat dit een nieuw, innovatief tijdperk voor cybersecurity teweeg zal brengen. Ik kijk uit naar wat de komende maanden en de periode daarna voor ons in petto heeft.
