Instagram bestaat tien jaar. Ik moet eigenlijk Insta zeggen van mijn kinderen, maar ik blijf als boomer natuurlijk stug Instagram zeggen.
Instagram is bekend geworden omdat jouw leven met hun filters er net iets mooier uitziet. Daarnaast zitten er op Instagram veel influencers. Een influencer is een soort wandelende reclamezuil die foto’s en filmpjes post om producten onder de aandacht te brengen. Daar worden ze dik voor betaald. Als je je soms afvraagt waarom Sylvie Meijs alweer een bikinifoto plaatst, dan doet ze dat niet omdat ze te veel snipperdagen heeft en voor zestiende keer dit jaar op vakantie is, maar omdat ze een nieuwe bikini aanprijst. Of het drankje wat ze in haar handen heeft, dat is niet altijd duidelijk.
Afgelopen zomer gingen allemaal vrouwen met een maatje meer ook bikinifoto’s plaatsen op Instagram. Ze deden dit met de hashtag #bodypositivity. Hierop volgde ook veel positivity want heel veel mensen plaatsten reacties zoals: wat goed dat je dit doet en wat dapper dat je dit durft. Nu zag ik in het echte leven afgelopen zomer ook twee vrouwen met een maatje meer in de bikini bij het zwembad liggen. Ik ben toen maar even naar hen toegelopen en heb gezegd: ‘Wat goed dat je dit doet’ en ‘Wat dapper dat je dit durft’. Je ziet dan toch dat dit op Instagram beter werkt.
Vluchten
Toen tien jaar geleden ouders ook ineens naar Facebook gingen, vluchten hun kinderen zo snel als ze konden naar Instagram. Inmiddels hebben hun ouders ook ‘Insta’ gevonden, dus de kinderen zijn alweer uitgeweken naar Snapchat en TikTok of een ander onzinnig platform waar wij nog geen weet van hebben, maar waar we over drie jaar ook allemaal dingen posten waarbij het lijkt alsof we gelukkig zijn. En het erge is nog: niemand die ons daarvoor betaalt.
Jacob,
Ik heb ook van die ‘spiegels’ die in een digitale realiteit leven, puberende kinderen die ‘wereldwijs’ zijn via het scherm van hun smartphone maar nog geen fietsband kunnen plakken. Ik ben ook de ‘boomer’ die kinderen heeft met een mening maar die nog geen salaris hebben om met de vuist op tafel te slaan om deze mening kracht bij te zetten met daden. Durven kent vele gradaties en jezelf durven zijn ook want als je een maatje meer hebt dan is de rebellie tegen een standaard iets dat ik als ouder aanmoedig want ik sloeg de deur van mijn ouderlijke huis achter me dicht om op 17 jarige leeftijd (proberen) op eigen benen te gaan staan.
Ik zet proberen tussen haakjes omdat het leren van lessen waarvoor je niet betaalt het verschil tussen opvoeden en onderwijzen is, de spiegel van geluk is niet de echo van het verleden maar de realiteit van het heden is wel veranderd als ik kijk naar de keus tussen vluchten of vechten door sociale media. De correctieve tik op de neus heeft tegenwoordig een hele ander impact. Facebook, Instagram of Magister gaat om het volgen maar vertrouwen in je kinderen gaat om het loslaten.