De cloud is fantastisch, laten we dat vooropstellen. Je betaalt alleen voor wat je gebruikt, kunt gemakkelijk opschalen en je profiteert van de ‘goedkope’ cloud-standaarden. En het allerbelangrijkste: het is laagdrempelig: binnen een paar klikken kun je zo’n oplossing in gebruik nemen. Dit maakt cloud zo ontzettend populair onder bedrijven, maar het leidt ook tot impulsieve en ondoordachte cloud-aankopen.
In eerste instantie lijkt er na de aanschaf van zo’n oplossing geen vuiltje aan de lucht, functioneel werkt alles tenslotte prima. Maar dat zegt natuurlijk weinig over de kwaliteit van de oplossing zelf. Toch is het logisch dat er in eerste instantie niet breder wordt gekeken. Als je een nieuw keukenkastje ophangt en hij blijft hangen, ben je ook geneigd om te denken: mooi, dat klusje is klaar. Maar als we dit voorbeeld vertalen naar een cloud-oplossing, is het succes afhankelijk van heel andere vragen. Zoals: Passen alle kopjes in het kastje? Hangt het kastje stevig genoeg? Wat zijn de gevolgen als dat kastje naar beneden valt? Kan ik die gevolgen financieel eigenlijk wel dragen? Het is misschien een vreemde vergelijking, maar toch is de kern van de strekking hetzelfde.
Te snel meters maken
Engineers zijn vaak pragmatisch en willen snel ‘concrete’ meters maken en dat kan bij uitstek met een cloud-oplossing. Maar deze drang tot snel leveren gaat vaak ten koste van een gedegen voorbereiding. Alleen een functioneel werkende tool is niet genoeg. Als je bijvoorbeeld een cloudoplossing zoekt voor je primaire proces, dan wil je waarschijnlijk een zo hoog mogelijk beschikbaarheid, maar dit geldt waarschijnlijk niet voor al je processen. Heel eerlijk, sommige systemen kunnen er drie uur uit liggen zonder grote gevolgen voor de organisatie. Het is eigenlijk weggegooid geld als je voor zo’n proces een uptime van 99,9999 procent aanschaft.
Vaak zijn klanten tevreden over hun cloud-oplossing, maar als ik een beetje doorvraag gaan ze twijfelen. Dan stel ik bijvoorbeeld de vraag: Wat gebeurt er als ik nu de stekker eruit trek en al je data weggooi? Hoe snel ben je dan weer up and running? Aan welke compliancy regels dien je te voldoen? Is er überhaupt wel nagedacht over governance? Als je dit soort vragen niet kunt beantwoorden, dan heb je eigenlijk geen idee wat je gekocht hebt. Je moet dan maar hopen dat de oplossing aansluit bij wat je nodig hebt.
In de praktijk merk ik dat mensen vaak te veel vertrouwen hebben in cloud-partijen. Vooral bij de grote aanbieders, zoals Microsoft, denken we al snel: dat zal wel goed geregeld zijn. Er wordt al rap gedacht aan de beveiliging en beschikbaarheid. Maar daar kun je niet zomaar van uitgaan. Partijen als Microsoft hebben enorm veel tools beschikbaar gesteld, maar realiseer ook dat zij geen inhoudelijke kennis hebben van jouw organisatie, bedrijfsprocessen, behoeftes, et cetera. Daarnaast staan achter de schermen van de oplossing niet alle beschikbare functionaliteiten automatisch op ‘aan’.
Praktische uitwerking
Dan heb je nog de praktische uitwerking van de oplossing, zoals: welke personen krijgen toegang tot je data? Is dit afhankelijk van kennis of functieniveau? Moeten deze personen bijvoorbeeld een verklaring van goed gedrag afgeven? Ook beheersbaarheid is zo’n aspect; wie gaat je oplossing beheren? Hoe vaak moet je oplossing geüpdatet worden?
Dit soort vragen gedetailleerd uitwerken voelt misschien alsof je het plan vertraagt, vooral omdat het nut ervan niet direct merkbaar is. Toch voorkom je hiermee een hoop gedoe achteraf, zoals hoge kosten om de oplossing te finetunen en de verantwoording van deze extra kosten in de boardroom. Je hoeft niet alles tot in detail uit te werken, maar de basis, zoals we hier beschrijven, is echt het minimale wat je moet doen voordat je een cloudoplossing aanschaft.
Daarnaast is het vooral voor managers en cio’s aan te raden om een goede kosten-batenanalyse te maken. It-engineers zijn van nature perfectionistisch, dus de kans is aanwezig dat je een heel uitgebreide oplossing krijgt voorgeschoteld die je organisatie helemaal niet nodig heeft. Sommige zeggen weleens; halveer het budget en kijk dan wat voor oplossing mogelijk is. Op deze manier help je de organisatie om prioriteiten te stellen en weloverwogen keuzes te maken. Zodra duidelijk is wat je organisatie écht nodig heeft, is het tijd om te gaan shoppen. Zoals met alles in het leven, en hier zijn cloud-oplossingen geen uitzondering, bezint eer ge begint.
Melvin Anbeek, service delivery manager bij Info Support
De cloud kopen is alsof je het Internet koopt, niet erg realistisch. Verder kom ik in het verhaal een heleboel bezwaren tegen die al lang opgelost zijn mits je niet te impulsief je workload(s) naar de cloud brengt. Al zo’n 8 jaar roep ik daarom hetzelfde, de cloud biedt kansen maar geen wonderen want de realiteit van kansen is dat ze een tegenpool in de vorm van risico’s hebben. En het identificeren, wegen en mitigeren van risico’s is ‘good practices’ in het beheer als het om de beheersbaarheid gaat. En zoals alles in het leven zijn er lifecycles die van wieg tot graf gaan waardoor ik al meer dan 8 jaar aandring op een exit strategie.
Betreffende de ‘free lunch’ in het cloud menu en de service obesitas hierin heb ik als advies dat je niet moet gaan shoppen als je honger hebt. Hamburger-flippers in het Amerikaanse fastfood restaurant van de cloud zullen vast wat anders gaan roepen maar als je geen internationele plannen hebt dan kun je beter lokaal shoppen. Daar zit nog een extra bonus aan als we het delivery model van services losmaken van de workload plaatsing, hybride cloud modellen zijn – zoals Gartner ook toegeeft – een antwoord antwoord op veel van de eerdere problemen in de uitbesteding.
Van beheersbaarheid naar regie gaat om de keuze mogelijkheden en deze zijn – bij mijn weten – afgelopen 8 jaar aanzienlijk gegroeid. Betreffende budget halveren en dan kijken wat je op tafel kunt zetten is een interessant uitgangspunt. Een discipline zoals CSI kijkt naar de financiële KPI’s en een Return on Investment (ROI) van de cloud versus een Total Cost of Ownership (TCO) van eigen keuken zijn boekhoudkundig nogal verschillend. Kijkend naar het break-even point blijkt de cloud goedkoper als de lifecycles van je services korter is dan 30 maanden maar de gemiddelde levensduur van services is meer dan 60 maanden.
“Engineers zijn vaak pragmatisch en willen snel ‘concrete’ meters maken en dat kan bij uitstek met een cloud-oplossing”
“It-engineers zijn van nature perfectionistisch, dus de kans is aanwezig dat je een heel uitgebreide oplossing krijgt voorgeschoteld die je organisatie helemaal niet nodig heeft.”
Ze zijn te pramatisch en te perfectionistisch 🙂
“Dan stel ik bijvoorbeeld de vraag: Wat gebeurt er als ik nu de stekker eruit trek en al je data weggooi? Hoe snel ben je dan weer up and running? Aan welke compliancy regels dien je te voldoen? Is er überhaupt wel nagedacht over governance? Als je dit soort vragen niet kunt beantwoorden, dan heb je eigenlijk geen idee wat je gekocht hebt.”
Lol, vraag mij af of dit soort CIO’s werkelijk bestaan. Dat zou echt wel tragisch zijn. Ik denk dat je als engineers zijnde dergelijke onvoorbereide en ondoordachte Cloud-moves toch wel had moeten zien aankomen en allang naar een andere positie had moeten omkijken.
Dino,
Uiteraard kan de auteur zelf uitleg geven aan zijn teksten, iets dat ik middels deze weg adviseer, maar het pragmatisme is toch vooral een filosofische stroming welke gekenmerkt wordt door de opvatting dat iets waar is als het in de praktijk werkt. Het situatiebewustzijn aangaande voortschrijdende veranderingen wordt hierin nog weleens beperkt door het idee dat wat goed is voor gisteren ook goed genoeg is voor morgen.
Niets doen is een optie maar de wet van de remmende voorsprong leert dat stilstand achteruitgang is en meten is weten van Continual Service Improvement (CSI) gaat om efficiëntie. Van goed naar beter of best gaat dus om het perfectionisme waarbij je naar het resultaat kijkt op basis van meerdere factoren. De opmerking dat engineers nog weleens een ‘oversized’ oplossing willen die je als organisatie helemaal niet nodig hebt is heel herkenbaar als je kijkt naar de pragmatische effectiviteit om het doel te raken.
Je kunt aanzienlijke besparingen halen met een ‘Just-in-Time’ benadering aangaande de inzet van resources als je eenvoudig bij en af kunt schalen. Uiteraard moet de business dan wel voorspelbaar zijn want impulsief naar de cloud gaan omdat je verrast wordt zegt wel iets over de regie(bedrijfs)voering. KJ, ik kom vaak impulsief gedrag tegen want CIO’s worden links en rechts gepasseerd door andere C-level managers omdat verder kijken dan je neus (of een ander lichaamsdeel) lang is betekent dat je verder kijkt dan je termijn als bestuuder. Want de stekker eruit trekken en alle data weggooien kan heel voordelig zijn, alle wielen van de bus draaien rond en rond zullen we maar zeggen;-)
pragmatisch is zo ongeveer het omgekeerde van perfectionistisch.
maar goed, management is weer vaak penny wise en pound foolish dus het kan beide.