Europa loopt voorop in het gebruik van multi-cloud-omgevingen, maar de kennisontwikkeling gaat, nog steeds, minder hard dan de technologische ontwikkeling. Maar liefst 88 procent van de bedrijven in de EMEA-regio maken gebruik van een vorm van multi-cloud, maar de kennisachterstand blijft een obstakel om er volledig de vruchten van te plukken.
In het recente State of Application Services-onderzoeksrapport zegt iets meer dan de helft (54 procent) van de ondervraagde EMEA-bedrijven dat cloud in al zijn verschijningsvormen de belangrijkste strategietrend is de komende twee tot vijf jaar. Bij 27 procent van de bedrijven draait meer dan de helft van hun applicaties in de cloud. Men loopt vast op kennis van met name cloudsecurity. Twee derde van de organisaties in EMEA (en overigens ook in de VS) stelt dat ze een tekort aan security-talent hebben. In Azië loopt dit op tot 76 procent. Slechts 15 procent is overtuigd dat ze een aanval op de applicatielaag in de cloud succesvol kunnen weerstaan tegenover 30 procent in een eigen datacenter en 20 procent in co-locatie-omgevingen.
Veel cijfertjes
Een hoop statistieken, maar wat zegt dit ons? Multi-cloud is wel degelijk een oplossing voor veel bedrijven, maar het blijkt complexe materie. De technologie snelt ons vooruit. Bedrijven vinden het lastig om bijvoorbeeld beveiliging over applicatie-omgevingen heen uit te rollen. Dit resulteert in een grote diversiteit aan applicatieportfolio’s.
Er zijn dan ook veel aandachtspunten om hybride cloud-omgeving productief en veilig in te zetten.
Technische skills en strategie: Medewerkers moeten voldoende kennis hebben van cloud-technologie over de verschillende modellen, voordelen en nadelen en beperkingen. Portfoliomanagement is belangrijker dan ooit tevoren. Bovendien moet voor elke belangrijke service helder zijn wat de risico’s zijn.
Toegangscontrole: Gebruikers, services, servers en netwerken moeten gedefinieerde toegang en rollen hebben; de processen voor het herstel van foutieve toegangsrechten moeten kraakhelder zijn. De methodes voor het aanmaken en veranderen van instellingen moeten voor alle storage-elementen, services en applicaties gelden. Secrets voor encryptie en authenticatie moeten centraal en gestandaardiseerd beheerd worden.
Zichtbaarheid: Er moet onder andere een vastgelegde en gemonitorde single-path-production pipeline zijn, gedetailleerde logging en detectie van curiositeiten, en een overzicht van alle cloud-serviceobjecten, data-elementen en control rules.
Security-standaarden: Zorg ervoor dat er standaarden zijn, inclusief gecertificeerde libraries, frameworks, omgevingen en configuraties. Geautomatiseerd stoppen (of verwijderen) van instances en accounts die niet aan de regels voldoen.
Dit is een flinke lijst, en nog lang niet compleet. Maar we moeten het wel het hoofd bieden, want inflexibele, one-size-fits-all-oplossingen zijn uit de tijd. Bedrijven nemen per applicatie de beslissing wat ze ermee willen doen, waar ze hem hosten en hoe ze hem aanbieden. Deze mix maakt multi-cloud de norm, maar zorgt voor de nodige uitdagingen. Het is noodzakelijk om het geheel als single applicatie architectuur of uniforme infrastructuur te benaderen. Daarom zijn omgevings-onafhankelijke applicatieservices zo belangrijk. Alleen op die manier bereik je een consistente performance en security.
De multi-cloud is erg makkelijk bereikbaar want het enige wat je nodig hebt is een creditcard. Dat 3/4 van de Nederlandse nog niet geïnventariseerd heeft waar ze persoonsgegevens opslaan en verwerken terwijl een verwerkersovereenkomst verplicht is lijkt me een goed uitgangspunt om eens te kijken naar autorisaties en beveiliging van informatie in de cloud. Natuurlijk kun je in plaats van een proces georiënteerde aanpak ook een hamer kopen om er achter te komen dat niet alles een spijker is. De gebruikelijke aanvliegroute vanuit een product levert slecht te integreren puntoplossingen op.